1 Après ces événements, la parole de Yahvé fut adressée à Abram dans une vision: “Ne crains pas, Abram, je suis ton bouclier, ta récompense sera très grande.” | 1 μετα δε τα ρηματα ταυτα εγενηθη ρημα κυριου προς αβραμ εν οραματι λεγων μη φοβου αβραμ εγω υπερασπιζω σου ο μισθος σου πολυς εσται σφοδρα |
2 Abram répondit: “Seigneur Yahvé, que me donneras-tu? Je m’en vais sans enfants, et c’est Éliézer de Damas qui héritera de ma maison.” | 2 λεγει δε αβραμ δεσποτα τι μοι δωσεις εγω δε απολυομαι ατεκνος ο δε υιος μασεκ της οικογενους μου ουτος δαμασκος ελιεζερ |
3 Abram dit encore: “Comme tu ne m’as pas donné de descendance, c’est l’un de mes serviteurs qui sera mon héritier.” | 3 και ειπεν αβραμ επειδη εμοι ουκ εδωκας σπερμα ο δε οικογενης μου κληρονομησει με |
4 Alors la parole de Yahvé lui fut adressée en ces termes: “Ce n’est pas lui qui héritera de toi; ton héritier sera un enfant à toi né de ton sang.” | 4 και ευθυς φωνη κυριου εγενετο προς αυτον λεγων ου κληρονομησει σε ουτος αλλ' ος εξελευσεται εκ σου ουτος κληρονομησει σε |
5 Il le fit alors sortir et lui dit: “Regarde le ciel et compte les étoiles si tu peux les compter.” Et il ajouta: “Ainsi sera ta descendance.” | 5 εξηγαγεν δε αυτον εξω και ειπεν αυτω αναβλεψον δη εις τον ουρανον και αριθμησον τους αστερας ει δυνηση εξαριθμησαι αυτους και ειπεν ουτως εσται το σπερμα σου |
6 Abram crut en Yahvé, et pour cela, Yahvé le regarda comme juste. | 6 και επιστευσεν αβραμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
7 Il lui dit: “Je suis Yahvé qui t’ai fait sortir d’Our en Kaldée, pour te donner ce pays et qu’il soit ton domaine.” | 7 ειπεν δε προς αυτον εγω ο θεος ο εξαγαγων σε εκ χωρας χαλδαιων ωστε δουναι σοι την γην ταυτην κληρονομησαι |
8 Abram répondit: “Seigneur Yahvé, comment saurai-je que je le posséderai?” | 8 ειπεν δε δεσποτα κυριε κατα τι γνωσομαι οτι κληρονομησω αυτην |
9 Il lui dit: “Prends-moi une génisse de trois ans, une chèvre de trois ans, un bélier de trois ans, une tourterelle et un pigeonneau.” | 9 ειπεν δε αυτω λαβε μοι δαμαλιν τριετιζουσαν και αιγα τριετιζουσαν και κριον τριετιζοντα και τρυγονα και περιστεραν |
10 Abram prit tous ces animaux et les partagea par le milieu, il plaça chaque moitié vis-à-vis de l’autre moitié, mais il ne partagea pas les oiseaux. | 10 ελαβεν δε αυτω παντα ταυτα και διειλεν αυτα μεσα και εθηκεν αυτα αντιπροσωπα αλληλοις τα δε ορνεα ου διειλεν |
11 Les rapaces venaient s’abattre sur les cadavres, mais Abram les chassa. | 11 κατεβη δε ορνεα επι τα σωματα τα διχοτομηματα αυτων και συνεκαθισεν αυτοις αβραμ |
12 Comme le soleil se couchait, un profond sommeil tomba sur Abram, et il se trouva pris d’angoisse, plongé dans une grande obscurité. | 12 περι δε ηλιου δυσμας εκστασις επεπεσεν τω αβραμ και ιδου φοβος σκοτεινος μεγας επιπιπτει αυτω |
13 Dieu dit alors à Abram: “Tu dois savoir que tes descendants vivront comme étrangers dans un pays qui n’est pas le leur; ils deviendront esclaves, on les opprimera durant 400 ans. | 13 και ερρεθη προς αβραμ γινωσκων γνωση οτι παροικον εσται το σπερμα σου εν γη ουκ ιδια και δουλωσουσιν αυτους και κακωσουσιν αυτους και ταπεινωσουσιν αυτους τετρακοσια ετη |
14 Mais alors je jugerai la nation de leurs maîtres, après quoi ils s’en iront comblés de richesses. | 14 το δε εθνος ω εαν δουλευσωσιν κρινω εγω μετα δε ταυτα εξελευσονται ωδε μετα αποσκευης πολλης |
15 Quant à toi, tu iras en paix rejoindre tes pères et tu seras mis au tombeau après une heureuse vieillesse. | 15 συ δε απελευση προς τους πατερας σου μετ' ειρηνης ταφεις εν γηρει καλω |
16 Ce n’est qu’à la quatrième génération que tes descendants reviendront ici, car jusqu’alors la faute des Amorites ne sera pas assez grande pour que je les chasse.” | 16 τεταρτη δε γενεα αποστραφησονται ωδε ουπω γαρ αναπεπληρωνται αι αμαρτιαι των αμορραιων εως του νυν |
17 Le soleil se coucha et la nuit se fit noire. Alors une fournaise et une torche embrasée passèrent entre les morceaux des victimes. | 17 επει δε εγινετο ο ηλιος προς δυσμαις φλοξ εγενετο και ιδου κλιβανος καπνιζομενος και λαμπαδες πυρος αι διηλθον ανα μεσον των διχοτομηματων τουτων |
18 Ce jour-là Yahvé conclut une alliance avec Abram. Il lui dit: “Je donne à ta descendance ce pays, depuis le fleuve d’Égypte jusqu’au grand fleuve, le fleuve de l’Euphrate. | 18 εν τη ημερα εκεινη διεθετο κυριος τω αβραμ διαθηκην λεγων τω σπερματι σου δωσω την γην ταυτην απο του ποταμου αιγυπτου εως του ποταμου του μεγαλου ποταμου ευφρατου |
19 Le pays des Kénites, des Kénizites, des Kadmonites, | 19 τους καιναιους και τους κενεζαιους και τους κεδμωναιους |
20 des Hittites, des Périsites, des Réphaïm, | 20 και τους χετταιους και τους φερεζαιους και τους ραφαιν |
21 des Amorites, des Cananéens, des Guirgachites et des Jébusites. | 21 και τους αμορραιους και τους χαναναιους και τους ευαιους και τους γεργεσαιους και τους ιεβουσαιους |