Deuxième livre de Samuel 11

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Au retour de l’année, au moment où les rois se mettent en campagne, David envoya Joab avec sa garde et tout Israël. Ils massacrèrent les Ammonites et assiégèrent Rabba, pendant que David restait à Jérusalem.	1 και εγενετο επιστρεψαντος του ενιαυτου εις τον καιρον της εξοδιας των βασιλεων και απεστειλεν δαυιδ τον ιωαβ και τους παιδας αυτου μετ' αυτου και τον παντα ισραηλ και διεφθειραν τους υιους αμμων και διεκαθισαν επι ραββαθ και δαυιδ εκαθισεν εν ιερουσαλημ
2 Or un soir, comme David s’était levé de son lit et faisait les 100 pas sur la terrasse du palais, il aperçut du haut de sa terrasse une femme qui prenait son bain; la femme était fort belle.	2 και εγενετο προς εσπεραν και ανεστη δαυιδ απο της κοιτης αυτου και περιεπατει επι του δωματος του οικου του βασιλεως και ειδεν γυναικα λουομενην απο του δωματος και η γυνη καλη τω ειδει σφοδρα
3 David se renseigna sur cette femme et on lui répondit: “C’est Bethsabée fille d’Éliam, la femme d’Urie le Hittite.”	3 και απεστειλεν δαυιδ και εζητησεν την γυναικα και ειπεν ουχι αυτη βηρσαβεε θυγατηρ ελιαβ γυνη ουριου του χετταιου
4 David envoya des gens pour la lui amener. Elle arriva chez lui, il coucha avec elle alors qu’elle venait de se purifier de ses règles, puis elle retourna dans sa maison.	4 και απεστειλεν δαυιδ αγγελους και ελαβεν αυτην και εισηλθεν προς αυτον και εκοιμηθη μετ' αυτης και αυτη αγιαζομενη απο ακαθαρσιας αυτης και απεστρεψεν εις τον οικον αυτης
5 Voyant qu’elle était prise, la femme envoya dire à David: “Je suis enceinte.”	5 και εν γαστρι ελαβεν η γυνη και αποστειλασα απηγγειλεν τω δαυιδ και ειπεν εγω ειμι εν γαστρι εχω
6 Alors David fit passer ce message à Joab: “Envoie-moi Urie le Hittite.” Et Joab envoya Urie à David.	6 και απεστειλεν δαυιδ προς ιωαβ λεγων αποστειλον προς με τον ουριαν τον χετταιον και απεστειλεν ιωαβ τον ουριαν προς δαυιδ
7 Urie arriva, David lui demanda des nouvelles de l’armée et de la guerre,	7 και παραγινεται ουριας και εισηλθεν προς αυτον και επηρωτησεν δαυιδ εις ειρηνην ιωαβ και εις ειρηνην του λαου και εις ειρηνην του πολεμου
8 puis il dit à Urie: “Va chez toi, tu as bien le droit de te laver les pieds.” Urie sortit de chez le roi et David envoya derrière lui un cadeau de sa table.	8 και ειπεν δαυιδ τω ουρια καταβηθι εις τον οικον σου και νιψαι τους ποδας σου και εξηλθεν ουριας εξ οικου του βασιλεως και εξηλθεν οπισω αυτου αρσις του βασιλεως
9 Mais Urie ne rentra pas chez lui, il coucha à la porte de la maison du roi avec tous les gardes de son maître.	9 και εκοιμηθη ουριας παρα τη θυρα του βασιλεως μετα των δουλων του κυριου αυτου και ου κατεβη εις τον οικον αυτου
10 On informa David: “Urie n’est pas descendu chez lui.” David demanda à Urie: “Ne viens-tu pas de voyager? Pourquoi n’es-tu pas descendu chez toi?”	10 και ανηγγειλαν τω δαυιδ λεγοντες οτι ου κατεβη ουριας εις τον οικον αυτου και ειπεν δαυιδ προς ουριαν ουχι εξ οδου συ ερχη τι οτι ου κατεβης εις τον οικον σου
11 Urie répondit à David: “L’Arche de Dieu, Israël et Juda logent sous des tentes. Mon maître Joab et la garde de mon seigneur le roi campent en rase campagne, et moi, je rentrerais chez moi pour manger et boire, pour coucher avec ma femme? Aussi vrai que Yahvé est vivant et que tu vis toi-même, jamais je ne ferai une chose pareille.”	11 και ειπεν ουριας προς δαυιδ η κιβωτος και ισραηλ και ιουδας κατοικουσιν εν σκηναις και ο κυριος μου ιωαβ και οι δουλοι του κυριου μου επι προσωπον του αγρου παρεμβαλλουσιν και εγω εισελευσομαι εις τον οικον μου φαγειν και πιειν και κοιμηθηναι μετα της γυναικος μου πως ζη η ψυχη σου ει ποιησω το ρημα τουτο
12 Alors David dit à Urie: “Reste encore ici aujourd’hui et demain tu repartiras.” Urie resta donc à Jérusalem ce jour-là. Le lendemain	12 και ειπεν δαυιδ προς ουριαν καθισον ενταυθα και γε σημερον και αυριον εξαποστελω σε και εκαθισεν ουριας εν ιερουσαλημ εν τη ημερα εκεινη και τη επαυριον
13 David l’invita à manger et à boire à sa table, et il l’enivra. Cependant, ce soir-là encore Urie ne descendit pas chez lui: il se coucha avec les serviteurs de son maître.	13 και εκαλεσεν αυτον δαυιδ και εφαγεν ενωπιον αυτου και επιεν και εμεθυσεν αυτον και εξηλθεν εσπερας του κοιμηθηναι επι της κοιτης αυτου μετα των δουλων του κυριου αυτου και εις τον οικον αυτου ου κατεβη
14 Le lendemain matin, David écrivit une lettre à Joab et la fit porter par Urie.	14 και εγενετο πρωι και εγραψεν δαυιδ βιβλιον προς ιωαβ και απεστειλεν εν χειρι ουριου
15 Il écrivait ceci dans la lettre: “Placez Urie au plus fort de la bataille, ensuite écartez-vous de lui pour qu’il soit frappé et qu’il meure.”	15 και εγραψεν εν τω βιβλιω λεγων εισαγαγε τον ουριαν εξ εναντιας του πολεμου του κραταιου και αποστραφησεσθε απο οπισθεν αυτου και πληγησεται και αποθανειται
16 Joab assiégeait alors la ville, il plaça Urie à l’endroit où se trouvaient les meilleurs défenseurs.	16 και εγενηθη εν τω φυλασσειν ιωαβ επι την πολιν και εθηκεν τον ουριαν εις τον τοπον ου ηδει οτι ανδρες δυναμεως εκει
17 Les gens de la ville firent une sortie et attaquèrent Joab, il y eut des morts dans l’armée parmi les officiers de David et Urie le Hittite mourut aussi.	17 και εξηλθον οι ανδρες της πολεως και επολεμουν μετα ιωαβ και επεσαν εκ του λαου εκ των δουλων δαυιδ και απεθανεν και γε ουριας ο χετταιος
18 Joab fit porter à David des nouvelles des opérations,	18 και απεστειλεν ιωαβ και απηγγειλεν τω βασιλει παντας τους λογους του πολεμου
19 et il donna cet ordre au messager: “Lorsque tu auras achevé de raconter au roi tous les détails de la bataille,	19 και ενετειλατο τω αγγελω λεγων εν τω συντελεσαι σε παντας τους λογους του πολεμου λαλησαι προς τον βασιλεα
20 peut-être le roi se mettra en colère et te dira: ‘Pourquoi vous êtes-vous approchés de la ville dans cette rencontre? Ne savez-vous donc pas que l’on tire du haut des remparts?	20 και εσται εαν αναβη ο θυμος του βασιλεως και ειπη σοι τι οτι ηγγισατε προς την πολιν πολεμησαι ουκ ηδειτε οτι τοξευσουσιν απανωθεν του τειχους
21 Qui donc a frappé Abimélek, fils de Yéroubbaal? N’est-ce pas une femme qui lui a balancé une meule du haut des murs de Tébès, et il en est mort? Pourquoi vous êtes-vous approchés du mur?’ Alors tu répondras simplement: ‘Ton serviteur Urie le Hittite est mort lui aussi.’ ”	21 τις επαταξεν τον αβιμελεχ υιον ιεροβααλ ουχι γυνη ερριψεν επ' αυτον κλασμα μυλου επανωθεν του τειχους και απεθανεν εν θαμασι ινα τι προσηγαγετε προς το τειχος και ερεις και γε ουριας ο δουλος σου ο χετταιος απεθανεν
22 Le messager partit; à son arrivée il redit à David tout le message de Joab. David se mit en colère.	22 και επορευθη ο αγγελος ιωαβ προς τον βασιλεα εις ιερουσαλημ και παρεγενετο και απηγγειλεν τω δαυιδ παντα οσα απηγγειλεν αυτω ιωαβ παντα τα ρηματα του πολεμου και εθυμωθη δαυιδ προς ιωαβ και ειπεν προς τον αγγελον ινα τι προσηγαγετε προς την πολιν του πολεμησαι ουκ ηδειτε οτι πληγησεσθε απο του τειχους τις επαταξεν τον αβιμελεχ υιον ιεροβααλ ουχι γυνη ερριψεν επ' αυτον κλασμα μυλου απο του τειχους και απεθανεν εν θαμασι ινα τι προσηγαγετε προς το τειχος
23 Alors le messager lui répondit: “Ces hommes ont essayé un coup de force contre nous, ils ont fait une sortie en rase campagne, et nous, nous les avons refoulés jusqu’à la porte de la ville.	23 και ειπεν ο αγγελος προς δαυιδ οτι εκραταιωσαν εφ' ημας οι ανδρες και εξηλθαν εφ' ημας εις τον αγρον και εγενηθημεν επ' αυτους εως της θυρας της πυλης
24 Mais alors les archers ont tiré du haut des remparts sur tes serviteurs, plusieurs des gardes du roi sont morts et ton serviteur Urie le Hittite est parmi les morts.”	24 και ετοξευσαν οι τοξευοντες προς τους παιδας σου απανωθεν του τειχους και απεθαναν των παιδων του βασιλεως και γε ο δουλος σου ουριας ο χετταιος απεθανεν
25 David dit au messager: “Tu diras à Joab qu’il ne se fasse pas de souci pour cette affaire, car l’épée dévore tantôt celui-ci, tantôt celui-là. Dis-lui qu’il renforce son attaque contre la ville jusqu’à la détruire: dis-lui de tenir ferme.”	25 και ειπεν δαυιδ προς τον αγγελον ταδε ερεις προς ιωαβ μη πονηρον εστω εν οφθαλμοις σου το ρημα τουτο οτι ποτε μεν ουτως και ποτε ουτως φαγεται η μαχαιρα κραταιωσον τον πολεμον σου προς την πολιν και κατασπασον αυτην και κραταιωσον αυτον
26 La femme d’Urie apprit que son mari était mort. Elle en fit le deuil,	26 και ηκουσεν η γυνη ουριου οτι απεθανεν ουριας ο ανηρ αυτης και εκοψατο τον ανδρα αυτης
27 et quand les jours du deuil furent achevés, David l’envoya chercher. Il la prit chez lui, elle devint sa femme et elle lui donna un fils; mais ce que David avait fait parut très mal à Yahvé.	27 και διηλθεν το πενθος και απεστειλεν δαυιδ και συνηγαγεν αυτην εις τον οικον αυτου και εγενηθη αυτω εις γυναικα και ετεκεν αυτω υιον και πονηρον εφανη το ρημα ο εποιησεν δαυιδ εν οφθαλμοις κυριου