Psalmi 94
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Deus ultionum, Domine, Deus ultionum, effulge. | 1 O SIGNORE Iddio delle vendette; O Dio delle vendette, apparisci in gloria. |
2 Exaltare, qui iudicas terram, redde retributionem superbis. | 2 Innalzati, o Giudice della terra; Rendi la retribuzione ai superbi. |
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores exsultabunt? | 3 Infino a quando, o Signore, Infino a quando trionferanno gli empi? |
4 Effabuntur et loquentur proterva, gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. - | 4 Infino a quando sgorgheranno parole dure? Infino a quando si vanteranno tutti gli operatori d’iniquità? |
5 Populum tuum, Domine, humiliant et hereditatem tuam vexant. | 5 Signore, essi tritano il tuo popolo, Ed affliggono la tua eredità; |
6 Viduam et advenam interficiunt et pupillos occidunt. | 6 Uccidono la vedova e il forestiere, Ed ammazzano gli orfani; |
7 Et dixerunt: “ Non videbit Dominus, nec intelleget Deus Iacob ”. | 7 E dicono: Il Signore non ne vede, E l’Iddio di Giacobbe non ne intende nulla. |
8 Intellegite, insipientes in populo; et stulti, quando sapietis? | 8 O voi i più stolti del popolo, intendete; E voi pazzi, quando sarete savi? |
9 Qui plantavit aurem, non audiet, aut qui finxit oculum, non respiciet? | 9 Colui che ha piantata l’orecchia non udirebbe egli? Colui che ha formato l’occhio non riguarderebbe egli? |
10 Qui corripit gentes, non arguet, qui docet hominem scientiam? | 10 Colui che gastiga le genti, Che insegna il conoscimento agli uomini, non correggerebbe egli? |
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanae sunt. | 11 Il Signore conosce i pensieri degli uomini, E sa che son vanità |
12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum, | 12 Beato l’uomo il qual tu correggi, Signore, Ed ammaestri per la tua Legge; |
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea. | 13 Per dargli riposo, liberandolo da’ giorni dell’avversità, Mentre è cavata la fossa all’empio. |
14 Quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet. | 14 Perciocchè il Signore non lascerà il suo popolo, E non abbandonerà la sua eredità. |
15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium, et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde. | 15 Perciocchè il giudicio ritornerà a giustizia, E dietro a lui saranno tutti quelli che son diritti di cuore. |
16 Quis consurget mihi adversus malignantes, aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem? | 16 Chi si leverà per me contro a’ maligni? Chi si presenterà per me contro agli operatori d’iniquità? |
17 Nisi quia Dominus adiuvit me, paulo minus habitasset in loco silentii anima mea. | 17 Se il Signore non fosse stato mio aiuto, Per poco l’anima mia sarebbe stata stanziata nel silenzio. |
18 Si dicebam: “ Motus est pes meus ”, misericordia tua, Domine, sustentabatme. | 18 Quando io ho detto: Il mio piè vacilla; La tua benignità, o Signore, mi ha sostenuto. |
19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo, consolationes tuae laetificaverunt animam meam. | 19 Quando io sono stato in gran pensieri dentro di me, Le tue consolazioni han rallegrata l’anima mia. |
20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis, quae fingit molestiam contra praeceptum? | 20 Il seggio delle malizie che forma iniquità in luogo di statuti, Potrebbe egli esserti congiunto? |
21 Irruunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnant. | 21 Essi corrono a schiere contro all’anima del giusto, E condannano il sangue innocente. |
22 Et factus est mihi Dominus in praesidium, et Deus meus in rupem refugii mei; | 22 Ma il Signore mi è in vece d’alto ricetto; E l’Iddio mio in vece di rocca di confidanza. |
23 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos, | 23 Ed egli farà lor tornare addosso la loro iniquità, E li distruggerà per la lor propria malizia; Il Signore Iddio nostro li distruggerà |
24 disperdet illos Dominus Deus noster. |