A példabeszédek könyve 7

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 Fiam! Őrizd meg szavaimat, rejtsd magadba parancsaimat!	1 Synu, przestrzegaj słów moich, moje nakazy przechowuj u siebie!
2 Tartsd meg parancsaimat, akkor élni fogsz, és tanításomat, mint szemed fényét!	2 Strzeż mych nakazów, byś żył, jak źrenicy oka - mych uwag.
3 Kösd azt ujjaidra, írd szíved táblájára!	3 Do palca je swego przymocuj, na tablicy serca je zapisz.
4 Mondd a bölcsességnek: »Nővérem vagy!« Az okosságot kedvesednek szólítsd,	4 Mów do mądrości: Ma siostro! przyjaciółką nazywaj roztropność,
5 hogy megóvjon téged másnak asszonyától, az idegen nőtől, aki beszédeivel hízeleg.	5 abyś się ustrzegł przed cudzą żoną, przed obcą, co mowę ma gładką.
6 Kinéztem házam ablakán a rács mögül,	6 Przez okno bowiem swego domu, przez kratę się przyglądałem,
7 és látok fiatalokat. Észreveszek egy balga legénykét:	7 ujrzałem wśród nieświadomych, poznałem pomiędzy chłopcami młodzieńca lekkomyślnego.
8 ott megy az utca sarkán, s az asszony házának tájékára ballag,	8 Przechodził ulicą obok narożnika, na drogę do domu jej wstąpił,
9 szürkületben, estefelé, éjnek idején, sötétben.	9 o zmroku, o późnej godzinie, pod osłoną nocnych ciemności.
10 És íme, elébe lép az asszony, rossz személy mezében, készen a lelkek megejtésére, csacsogó és állhatatlan,	10 Oto kobieta wychodzi naprzeciw - strój nierządnicy, a zamiar ukryty,
11 nyugodni nem tudó. Lábai nem tűrik az otthonülést,	11 wzburzona, nieopanowana, nie ustoi w domu jej noga:
12 hol az utcán, hol a piacon, hol a sarkokon leskelődik.	12 to na ulicy, to na placu, na każdym rogu czatuje.
13 Megragadja, megcsókolja az ifjút, szemtelen arccal hízeleg, és mondja:	13 Chwyciła go i obejmuje, z bezczelną miną doń rzekła:
14 »Áldozatokat fogadtam egészségemért, és ma váltottam be fogadalmamat,	14 Miałam złożyć ofiarę biesiadną, dziś dopełniłam swych ślubów,
15 ezért jöttem ki eléd, hogy keressem arcodat, és íme, megleltelek!	15 wyszłam tobie naprzeciw, zaczęłam cię szukać, znalazłam.
16 Hevederrel kötöttem át ágyamat, bevontam tarka, egyiptomi takaróval,	16 Kilimem swe łoże wysłałam, kobiercem wzorzystym z Egiptu,
17 meghintettem fekvőhelyemet mirhával, áloéval, illatos fahéjjal.	17 swą pościel mirrą skropiłam, aloesem i cynamonem.
18 Jöjj! Élvezzük a keblek mámorát, gyönyörködjünk szerelmes ölelésben hajnalig,	18 Chodź, pijmy rozkosz do rana, miłością się cieszmy,
19 mert férjem nincs itthon, messze útra elment!	19 bo mąż poza domem przebywa, udał się w drogę daleką:
20 Magával vitte pénzes erszényét, nem jön haza, majd csak holdtölte napján.«	20 wór pieniędzy zabrał ze sobą, ma wrócić na pełnię księżyca.
21 Befonja őt sok-sok beszédével, megejti őt hízelkedő ajkával.	21 Omamiła go długą namową, pochlebstwem swych warg go uwiodła;
22 Megy utána íziben, mint a leölésre vitt marha, mint az ugrándozó bárány, és nem érti a bolond, hogy bilincsekbe vonják,	22 podążył tuż za nią niezwłocznie, jak wół, co idzie na rzeź, jak jeleń związany powrozem,
23 amíg csak be nem hatol a nyíl a májába. Mint a madár, úgy siet a hálóba, és nem tudja, hogy életével játszik.	23 aż strzała przeszyje wątrobę; jak wróbel, co wpada w sidło, nieświadom, że idzie o życie.
24 Nos tehát, fiam, hallgass rám, és figyelj szám igéire!	24 Teraz, synowie, słuchajcie mnie, zważajcie na słowa ust moich:
25 Szíved ne térjen útjaira, és ne tévedj ösvényeire,	25 niechaj twe serce w jej stronę nie zbacza, po ścieżkach jej się nie błąkaj;
26 mert már sokakat megsebesített és elejtett, és igen erőseket is megölt!	26 bo wielu raniła, strąciła ich wielu - a wszystkich zabiła.
27 Háza az alvilág országútja, amely a halál kamráihoz vezet.	27 Dom jej drogą jest do Szeolu: co w podwoje śmierci prowadzi.