1 Podigoh opet oči i vidjeh: leti svitak knjige. | 1 Potem znowu podniósłszy oczy patrzyłem. I oto [ukazał się] zwój latający. |
2 Anđeo me upita: »Što vidiš?« Odgovorih: »Vidim svitak knjige gdje leti: dužina joj je dvadeset lakata, a širina deset.« | 2 I zapytał mnie [anioł]: Co widzisz? Odpowiedziałem: Widzę zwój, długości dwudziestu łokci i szerokości dziesięciu łokci, unoszący się w powietrzu. |
3 On mi tad reče: »To je prokletstvo koje će zahvatiti svu zemlju; odsad, svaki koji krade bit će po njem izgnan odavde i svaki koji krivo priseže bit će po njem odavde protjeran. | 3 Wytłumaczył mi znowu: To jest przekleństwo, które zawisło nad całym krajem. Według niego zostanie każdy złodziej i każdy krzywoprzysięzca stąd wytępiony. |
4 Ja ću ga izvesti – riječ je Jahve nad vojskama – da uđe u kuću lupežu i u kuću onome koji se krivo kune mojim imenom te da boravi usred njegove kuće i uništi je skupa s njenim drvljem i kamenjem.« | 4 Pozwolę mu działać - wyrocznia Pana Zastępów - a spadnie ono na dom złodzieja i na dom tego, kto fałszywą przysięgą bezcześci moje Imię, wtargnie do wnętrza i w zgliszcza zamieni przyciesie i mury. |
5 Anđeo koji je govorio sa mnom iziđe i reče mi: »Podigni oči i pogledaj što se to pojavljuje.« | 5 Potem ukazał się anioł, który mówił do mnie, i rzekł: Podnieś oczy i popatrz na zbliżający się przedmiot. |
6 Ja ga upitah: »Što je to?« On reče: »To se pojavljuje efa.« I nastavi: »To je opća pokvarenost na zemlji.« | 6 Zapytałem: Co to jest? Odpowiedział: Zbliża się dzban. I dodał: To zresztą można zobaczyć w każdym zakątku świata. |
7 I gle, podiže se olovan poklopac i jedna žena sjedi usred efe. | 7 Potem podniosła się ołowiana pokrywa i zobaczyłem we wnętrzu dzbana siedzącą kobietą. |
8 On reče: »To je Zloća.« I gurnu je u efu i baci joj na otvor olovni poklopac. | 8 I rzekł: To jest bezbożność, i zepchnął ją z powrotem do wnętrza dzbana, a otwór zakrył ołowianą płytą. |
9 Podigavši oči, vidjeh: dvije žene izlaze s vjetrom u krilima, a krila im bijahu kao krila rode; one podigoše efu između zemlje i neba. | 9 Potem podniósłszy oczy patrzyłem. I oto zobaczyłem dwie kobiety. Zbliżały się na skrzydłach, rozpostartych na wietrze niby skrzydła bociana, i poniosły dzban wysoko między niebem a ziemią. |
10 Upitah tad anđela koji je govorio sa mnom: »Kamo odnose efu?« | 10 Zwróciłem się do anioła, który do mnie mówił, z zapytaniem: Dokąd one poniosą ten dzban? |
11 On mi odgovori: »Da joj sagrade hram u zemlji šinearskoj i da joj pripreme postolje na koje će je postaviti.« | 11 Odpowiedział: Do kraju Szinear, by tam zbudować dla niego dom. Tam złożą dzban na ustalonej dla niego podstawie. |