Psalmi 73

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Psalam. Asafov. Kako je dobar Bog čestitima, Bog onima koji su čista srca!	1 Psalm. Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla prawych, dla tych, co są czystego serca!
2 A meni umalo noge ne posrnuše, zamalo koraci ne okliznuše,	2 A moje stopy nieomal się nie potknęły, omal się nie zachwiały moje kroki.
3 jer zločincima zavidjeh motreći sreću grešnikâ.	3 Zazdrościłem bowiem niegodziwym widząc pomyślność grzeszników.
4 Nikakvu patnju ne snose,zdravo je i pretilo tijelo njihovo.	4 Bo dla nich nie ma żadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste.
5 Ne žive u mukama smrtnika, ljudske ih nevolje ne biju.	5 Nie doznają ludzkich utrapień ani z innymi ludźmi nie cierpią.
6 Stoga je oholost ogrlica vratu njihovu, a nasilje haljina koja ih pokriva.	6 Toteż ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa.
7 Iz pretila srca izlazi opakost njihova, srca im se prelijevaju ispraznim tlapnjama.	7 Ich nieprawość pochodzi z nieczułości, złe zamysły nurtują ich serca.
8 Podsmjehuju se i zlobno govore, nasiljem prijete odozgo.	8 Szydzą i mówią złośliwie, butnie grożą uciskiem.
9 Ustima na nebo nasrću, a jezik se njihov obara na zemlju.	9 Ustami swymi niebo napastują, język ich krąży po ziemi.
10 Zato moj narod za njima leti i srče obilne vode	10 Dlatego lud mój do nich się zwraca i obficie piją ich wodę.
11 pa veli: »Kako da dozna Bog? Spoznaje li Svevišnji?«	11 I mówią: Jakże Bóg może widzieć, czyż Najwyższy posiada wiedzę?
12 Eto, takvi su grešnici: uvijek spokojni, bogatstvo zgrću.	12 Takimi oto są grzesznicy i zawsze beztroscy gromadzą bogactwo.
13 Jesam li, dakle, samo ja uzalud čuvao srce čisto i u nedužnosti prao ruke	13 Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i w niewinności umywałem ręce?
14 kad sam primao udarce svaki dan i kaznu jutro za jutrom?	14 Co dnia bowiem cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara.
15 Da sam kazao: »Govorit ću kao i oni«, izdao bih rod sinova tvojih.	15 Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci, to bym zdradził ród Twoich synów.
16 Promišljah tada da bih spoznao: al’ mi se učini mučno u očima mojim	16 Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć, lecz to wydało mi się uciążliwe,
17 sve dok ne nađoh ulaz u Božje svetinje pa prozreh kakav im je svršetak.	17 póki nie wniknąłem w święte sprawy Boże, nie przyjrzałem się końcowi tamtych.
18 Zaista, na klizavu stazu ti ih postavljaš, u propast ih obaraš.	18 Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz i spychasz ich ku zagładzie.
19 Kako učas propadoše, nestaše, užas ih izjede!	19 Jakże nagle stali się przedmiotem grozy, zniknęli strawieni przerażeniem.
20 Kao što čovjek prezire san kad se probudi, tako ćeš, Gospode, prezreti lik im kada ustaneš.	20 Jak snem po obudzeniu, Panie, powstając wzgardzisz ich obrazem.
21 Kad mi duša bijaše ojađena, a bubrezi probodeni,	21 Gdy się trapiło moje serce, a w nerkach odczuwałem ból dotkliwy,
22 bezumnik bijah bez razbora, k’o živinče pred tobom.	22 byłem nierozumny i nie pojmowałem: byłem przed Tobą jak juczne zwierzę.
23 Al’ ću odsad uvijek biti s tobom, jer ti prihvati desnicu moju:	23 Lecz ja zawsze będę z Tobą: Tyś ujął moją prawicę;
24 vodit ćeš me po naumu svojem da me zatim uzmeš u slavu svoju.	24 prowadzisz mnie według swojej rady i przyjmujesz mię na koniec do chwały.
25 Koga ja imam u nebu osim tebe? Kad sam s tobom, ne veselim se zemlji.	25 Kogo prócz Ciebie mam w niebie? Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia.
26 Malaksalo mi tijelo i srce: okrilje srca moga, i baštino moja, o Bože, dovijeka!	26 Niszczeje moje ciało i serce, Bóg jest opoką mego serca i mym udziałem na wieki.
27 Doista, propast će oni koji se udaljuju od tebe, istrebljuješ svakog tko ti se iznevjeri.	27 Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie.
28 A meni je milina biti u Božjoj blizini, imati sklonište svoje u Jahvi. Pripovijedat ću sva tvoja djela na vratima kćeri sionske.	28 Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga, w Panu wybrałem sobie schronienie, by opowiadać wszystkie Jego dzieła.