Księga Psalmów 17

¹ Modlitwa. Dawidowy. Wysłuchaj, Panie, słuszności, zważ na me wołanie, przyjmij moje modły z warg nieobłudnych!

² Niech przed Twoim obliczem zapadnie wyrok o mnie: oczy Twoje widzą to, co prawe.

³ Choćbyś badał me serce, nocą mnie nawiedzał i doświadczał ogniem, nie znajdziesz we mnie nieprawości. Moje usta nie zgrzeszyły

⁴ ludzkim obyczajem; według słów Twoich warg wystrzegałem się ścieżek gwałtu.

⁵ Moje kroki trzymały się mocno na Twoich ścieżkach, moje stopy się nie zachwiały.

⁶ Wzywam Cię, bo Ty mnie wysłuchasz, o Boże! Nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.

⁷ Okaż miłosierdzie Twoje, Zbawco tych, co się chronią przed wrogami pod Twoją prawicę.

⁸ Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj.

⁹ przed występnymi, co gwałt mi zadają, przed śmiertelnymi wrogami, co otaczają mnie zewsząd.

¹⁰ Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami.

¹¹ Okrążają mnie teraz ich kroki; natężają swe oczy, by [mnie] powalić na ziemię -

¹² podobni do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.

¹³ Powstań, o Panie, wystąp przeciw niemu i powal go, swoim mieczem wyzwól moje życie od grzesznika,

¹⁴ a Twoją ręką, Panie - od ludzi: od ludzi, którym obecne życie przypada w udziale i których brzuch napełniasz Twymi dostatkami; których synowie jedzą do sytości, a resztę zostawiają swoim małym dzieciom.

¹⁵ Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, powstając ze snu nasycę się Twoim widokiem.