Księga Psalmów 129

Biblia Tysiąclecia	LXX
1 Pieśń stopni. Bardzo mnie gnębili od mojej młodości - niech powie Izrael -	1 ωδη των αναβαθμων εκ βαθεων εκεκραξα σε κυριε
2 bardzo mnie gnębili od mojej młodości, lecz nie zdołali mnie przemóc.	2 κυριε εισακουσον της φωνης μου γενηθητω τα ωτα σου προσεχοντα εις την φωνην της δεησεως μου
3 Poorali mój grzbiet oracze, wyżłobili długie bruzdy.	3 εαν ανομιας παρατηρηση κυριε κυριε τις υποστησεται
4 Sprawiedliwy zaś Pan pozrywał więzy występnych.	4 οτι παρα σοι ο ιλασμος εστιν
5 Niech się zawstydzą i odstąpią wszyscy, co nienawidzą Syjonu.	5 ενεκεν του νομου σου υπεμεινα σε κυριε υπεμεινεν η ψυχη μου εις τον λογον σου
6 Niech się staną jak trawa na dachu, która usycha, zanim ją wyplenią.	6 ηλπισεν η ψυχη μου επι τον κυριον απο φυλακης πρωιας μεχρι νυκτος απο φυλακης πρωιας ελπισατω ισραηλ επι τον κυριον
7 Nie napełni nią kosiarz swej ręki ani ten, co zbiera snopy - swojego zanadrza.	7 οτι παρα τω κυριω το ελεος και πολλη παρ' αυτω λυτρωσις
8 Nie powiedzą także przechodnie: Błogosławieńtwo Pańskie nad wami! Błogosławimy wam w imię Pana!	8 και αυτος λυτρωσεται τον ισραηλ εκ πασων των ανομιων αυτου