Psalmi 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ? | 1 - Ode di Asaf. Perchè, o Dio, [ci] hai rigettato per sempre?[perchè] divampa il tuo furore contro le pecorelle del tuo pascolo? |
2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo. | 2 Ricordati del popol tuo, che t'acquistasti da principio, [e] riscattasti [per farne] la tribù della tua eredità, [ricordati del] monte Sion, sul quale tu hai posto la tua sede! |
3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto ! | 3 Alza le tue mani sulle superbie loro per sempre: quanti danni ha fatto il nemico nel santuario! |
4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa : | 4 Si son gloriati i tuoi odiatori in mezzo [al luogo] della tua solennità, v'han posto ad insegna le loro insegne |
5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus | 5 - stolti che furono! - proprio all' ingresso, su in alto. Quasi [fossero] in una selva d'alberi, con le scuri |
6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam. | 6 han spezzato le sue porte a un tempo, con la scure e l'ascia [le] hanno abbattute! |
7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. | 7 Han messo a fuoco il tuo santuario, han profanato e atterrato il tabernacolo del tuo nome! |
8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. | 8 Han detto in cuor loro tutta la loro schiatta:«Sopprimiamo tutte le feste di Dio di sulla terra!». |
9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius. | 9 Le nostre insegne non le vediamo [più], non c'è più un profeta, nè c'è alcuno tra noi che sappia sino a quando [tutto ciò avrà a durare]. |
10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ? | 10 Sino a quando, o Dio, bestemmierà il nemico, [e] l'avversario schernirà sempre il tuo nome? |
11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ? | 11 Perchè allontani la tua mano, e la tua destra [non trai fuori] dal tuo seno mai? |
12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ. | 12 Ma Dio è il nostro re da' secoli antichi, ha fatto [prodigi di] salvezza in mezzo alla terra! |
13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis. | 13 Tu rassodasti con la tua potenza il mare, tu stritolasti il capo de' draghi nelle acque. |
14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum. | 14 Tu spezzasti la testa del drago [marino] e la desti in pasto alle bestie del deserto. |
15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan. | 15 Tu facesti scaturire le fonti e i torrenti, tu seccasti i fiumi perenni. |
16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem. | 16 Tuo è il giorno e tua è la notte, tu hai creato la luna e il sole. |
17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea. | 17 Tu hai fissato tutti i confini della terra; l'estate e l' inverno tu gli hai formati. |
18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. | 18 Ricordati di questo: il nemico ha bestemmiato il Signore, e un popolo stolto ha schernito il tuo nome! |
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. | 19 Non abbandonare alle belve le anime a te fedeli, e le anime de' tuoi miseri non dimenticar per sempre. |
20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum. | 20 Riguarda al tuo patto! Perchè gli [angoli più] oscuri della terra son pieni di covi di iniquità. |
21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum. | 21 L'oppresso non se ne torni via confuso!il misero e il bisognoso lodino il tuo nome! |
22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die. | 22 Sorgi, o Dio, sostieni la tua causa, ricorda gli oltraggi che ti si fan dallo stolto tutto il dì. |
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper. | 23 Non dimenticar le grida de' tuoi nemici, la superbia di quei che t'odiano cresce sempre! |