Ecclesiastico 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA VOLGARE | VULGATA |
---|---|
1 Colui che vive in eterno, creoe tutte le cose insieme. Iddio solo sarae giustificato, e permane re invitto in eterno. | 1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul. Deus solus justificabitur, et manet invictus rex in æternum. |
2 Chi sarae sufficiente a narrare le opere sue? | 2 Quis sufficit enarrare opera illius ? |
3 Chi cercherae le maraviglie sue? | 3 quis enim investigabit magnalia ejus ? |
4 Chi racconterae la virtude della grandezza sua? e chi aggiugnerae a narrare la misericordia sua? | 4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ? aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ? |
5 Non si possono scemare e accrescere (per uomo) nè trovare le maraviglie di Dio. | 5 Non est minuere neque adjicere, nec est invenire magnalia Dei. |
6 Quando l' uomo averà consumato, allora comincerà; e quando l' uomo si riposerà, allora adoperrae. | 6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet : et cum quieverit, aporiabitur. |
7 Che è l'uomo, e che è la grazia sua? e che è bene, o che è male di colui? | 7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ? et quid bonum aut quid nequam illius ? |
8 Il numero dei dì dell' uomo, sì come fosse molto, in cento anni; sì come gocciola d'acqua di mare, e sì come il sassolino della rena, così sono piccioli (li dì e) gli anni nel dì del secolo. | 8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni, quasi gutta aquæ maris deputati sunt : et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi. |
9 Per questo è Iddio paziente in loro, e sparge sopra loro la misericordia sua. | 9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam. |
10 Vide la presunzione del cuore loro, che è rea; e conobbe la sovversione loro, che è malvagia. | 10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est : et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. |
11 Però (che) adempiè la misericordia in loro, e mostrò loro la via della dirittura. | 11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam æquitatis. |
12 La misericordia dell' uomo è circa del prossimo suo; ma la misericordia di Dio sì è sopra tutta la carne. | 12 Miseratio hominis circa proximum suum : misericordia autem Dei super omnem carnem. |
13 Colui che ha misericordia, ammaestra e insegna, sì come lo pastore la greggia sua. | 13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum. |
14 Colui che riceve la dottrina della misericordia, è misericorde; colui anco che si affretta (d' andare) nelli giudicii suoi. | 14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis, et qui festinat in judiciis ejus. |
15 Figliuolo, non ti lamentare nelli beni, e non dare tristizia di mala parola a ciò che tu dài. | 15 Fili, in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali. |
16 Or non refrigeroe la rugiada l' arsura? e così la parola è meglio che quello ch' è dato. | 16 Nonne ardorem refrigerabit ros ? sic et verbum melius quam datum. |
17 Vale la parola sopra il bene donato; la parola e il dono sì sono all' uomo giustificato. | 17 Nonne ecce verbum super datum bonum ? sed utraque cum homine justificato. |
18 Lo stolto spiacevolmente rimproverrae; il dono del matto fae languire gli occhi. | 18 Stultus acriter improperabit : et datus indisciplinati tabescere facit oculos. |
19 Anzi il giudicio apparecchia la giustizia a te; e in prima che tu favelli, impara. | 19 Ante judicium para justitiam tibi, et antequam loquaris, disce. |
20 Anzi che infermi apparecchia la medicina, e inanzi che tu vegna al giudicio esamina te medesimo, e troverai pietade nel conspetto di Dio. | 20 Ante languorem adhibe medicinam : et ante judicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem. |
21 Anzi la infirmitade umìliati, e nel tempo della infirmitade mostra la conversazione tua. | 21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. |
22 Adora sempre, e non temere di giustificarti (sempre) infino alla morte; però che il pagamento di Dio permane in eterno. | 22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem justificari, quoniam merces Dei manet in æternum. |
23 Inanzi la orazione apparecchia l' anima tua; e non essere sì come l' uomo che tenti Iddio. | 23 Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum. |
24 Ricordati dell' ira nel dì della fine; e fa nella conversazione tua, opera di retribuzione. | 24 Memento iræ in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione faciei. |
25 Ricordati della povertade nel tempo dell' abbondanza, e delle necessitadi della povertade nel die della ricchezza. | 25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. |
26 Dalla mattina al vespro si muterà il tempo; e tutte queste cose sono create nel conspetto di Dio. | 26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et hæc omnia citata in oculis Dei. |
27 L'uomo savio in tutte le cose teme, e nel dì de' peccatori si guarderae dalla pigrizia. | 27 Homo sapiens in omnibus metuet, et in diebus delictorum attendet ab inertia. |
28 Ogni scaltrito conosce la sapienza, e confesseralla a colui che l'averae trovata. | 28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem. |
29 E li sensati in parole e fatti saviamente adoperarono, e intesono la veritade e giustizia, e impetrarono proverbii e giudicii. | 29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt, et intellexerunt veritatem et justitiam, et impluerunt proverbia et judicia. |
30 Non andare dietro alla concupiscenza, e pàrtiti dal tuo desiderio. | 30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere. |
31 Se tu concederai all' anima tua la sua concupiscenza, ella farà di te rallegrare li nimici tuoi. | 31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus, faciat te in gaudium inimicis tuis. |
32 Non ti dilettare nelle turbe nè nelli pochi; però ch' egli è continuo il fallire di coloro. | 32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis : assidua enim est commissio illorum. |
33 Non sarai mezzano nella contenzione della prestanza; tu non hai alcuna cosa nel mondo; sarai invidioso alla vita tua. | 33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore, et est tibi nihil in sacculo : eris enim invidus vitæ tuæ. |