1 Figlio mio, custodisci le mie parole, conserva presso di te i miei precetti. | 1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω. |
2 Custodisci i miei precetti e tu vivrai, e il mio insegnamento come la pupilla dei tuoi occhi. | 2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου. |
3 Attaccali alle tue dita, scrivili sulla tavoletta del tuo cuore. | 3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου. |
4 Di' alla sapienza: "Tu sei la mia sorella", chiama "amica" l'intelligenza, | 4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου? |
5 per custodirti dalla donna altrui, dall'estranea, che adopera parole seducenti. | 5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης. |
6 Alla finestra della mia casa, attraverso il mio cancelletto io spiavo | 6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου? |
7 e ho visto tra gli ingenui, ho scorto tra i figlioli un giovane povero di spirito. | 7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων? |
8 Passando per la strada dietro l'angolo, si incamminava verso la sua casa, | 8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης, |
9 al crepuscolo, dopo il tramontar del giorno, nel cuore della notte e dell'oscurità. | 9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω? |
10 Ecco una donna incontro a lui, cortigiana nel vestito, astuta nella mente, | 10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα, |
11 garrula e irrequieta, in casa i suoi piedi non ci sanno stare; | 11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης? |
12 ora sulla strada, ora nelle piazze e dietro a tutti gli angoli sta in agguato. | 12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας. |
13 Lo tira a sé, lo stringe; con un fare sfrontato gli dice: | 13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον, |
14 "Avevo da far dei sacrifici; proprio oggi ho adempiuto i miei voti; | 14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου? |
15 per questo sono uscita e ti son venuta incontro, col desiderio di incontrarti e ti ho trovato. | 15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα? |
16 Con drappi ho adornato il mio giaciglio, con tappeti di stoffa egiziana. | 16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου? |
17 Ho cosparso il mio letto di mirra, di aloè e di cinnamomo. | 17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον? |
18 Vieni! Inebriamoci d'amore fino al mattino, godiamo insieme nel piacere. | 18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας? |
19 Non c'è il marito in casa, è partito per un lontano viaggio; | 19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν? |
20 la borsa dell'argento ha portato via con sé, soltanto al plenilunio farà ritorno a casa!". | 20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου. |
21 A furia di insistere lo piega, con le lusinghe delle sue labbra lo seduce. | 21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον. |
22 Andando dietro a lei lo scioccherello, è condotto come un bue al macello e come un cervo che è preso al laccio, | 22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον, |
23 finché una spina non gli trafigge il fegato; come si affretta un uccello alla rete e ignora che è in gioco la sua vita. | 23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου. |
24 E ora, figlio mio, ascoltami, fa' attenzione alle parole di mia bocca: | 24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου. |
25 non devii il tuo cuore, seguendo le sue strade, non ti smarrire mai sui suoi sentieri. | 25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης. |
26 Molti sono stati da lei feriti a morte, i più robusti sono stati le sue vittime. | 26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης. |
27 Via degli inferi è la sua casa, discesa ai palazzi della morte! | 27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου. |