1 Allora Giobbe rispose: | 1 υπολαβων δε ιωβ λεγει |
2 "Fino a quando mi tormenterete e mi affliggerete con i vostri discorsi? | 2 εως τινος εγκοπον ποιησετε ψυχην μου και καθαιρειτε με λογοις |
3 Sono già dieci volte che mi ingiuriate; non avete vergogna di torturarmi? | 3 γνωτε μονον οτι ο κυριος εποιησε με ουτως καταλαλειτε μου ουκ αισχυνομενοι με επικεισθε μοι |
4 Anche se fosse vero che ho mancato, su di me ricadrebbe il mio errore. | 4 ναι δη επ' αληθειας εγω επλανηθην παρ' εμοι δε αυλιζεται πλανος [4α] λαλησαι ρημα ο ουκ εδει τα δε ρηματα μου πλαναται και ουκ επι καιρου |
5 Se realmente volete prevalere contro di me, rimproverandomi ciò di cui ho vergogna, | 5 εα δε οτι επ' εμοι μεγαλυνεσθε εναλλεσθε δε μοι ονειδει |
6 sappiate, dunque, che Dio mi ha fatto torto e mi ha impigliato nella sua rete. | 6 γνωτε ουν οτι ο κυριος εστιν ο ταραξας οχυρωμα δε αυτου επ' εμε υψωσεν |
7 Ecco, se grido contro la violenza, non ricevo risposta; se invoco aiuto, non mi si fa giustizia. | 7 ιδου γελω ονειδει και ου λαλησω κεκραξομαι και ουδαμου κριμα |
8 Mi ha sbarrato la strada perché non possa passare, sui miei sentieri ha sparso le tenebre. | 8 κυκλω περιωκοδομημαι και ου μη διαβω επι προσωπον μου σκοτος εθετο |
9 Mi ha spogliato del mio onore, mi ha tolto il diadema dal capo. | 9 την δε δοξαν απ' εμου εξεδυσεν αφειλεν δε στεφανον απο κεφαλης μου |
10 Mi demolisce da ogni parte e devo andarmene, sradica come un albero la mia speranza. | 10 διεσπασεν με κυκλω και ωχομην εξεκοψεν δε ωσπερ δενδρον την ελπιδα μου |
11 La sua ira si è infiammata contro di me e mi considera come un avversario. | 11 δεινως δε μοι οργη εχρησατο ηγησατο δε με ωσπερ εχθρον |
12 Giungono in massa le sue schiere, si spianano un accesso contro di me e pongono l'assedio intorno alla mia tenda. | 12 ομοθυμαδον δε ηλθον τα πειρατηρια αυτου επ' εμοι ταις οδοις μου εκυκλωσαν με εγκαθετοι |
13 I miei fratelli si sono allontanati da me e i miei conoscenti mi si sono fatti estranei. | 13 απ' εμου δε αδελφοι μου απεστησαν εγνωσαν αλλοτριους η εμε φιλοι δε μου ανελεημονες γεγονασιν |
14 Scomparsi sono i miei parenti e familiari; mi hanno dimenticato gli ospiti di casa. | 14 ου προσεποιησαντο με οι εγγυτατοι μου και οι ειδοτες μου το ονομα επελαθοντο μου |
15 Le mie ancelle mi trattano come un estraneo, sono un forestiero ai loro occhi. | 15 γειτονες οικιας θεραπαιναι τε μου αλλογενης ημην εναντιον αυτων |
16 Chiamo il mio servo ed egli non risponde; devo supplicarlo con la mia bocca. | 16 θεραποντα μου εκαλεσα και ουχ υπηκουσεν στομα δε μου εδεετο |
17 Il mio fiato ripugna a mia moglie; sono diventato fetido per i figli di mia madre. | 17 και ικετευον την γυναικα μου προσεκαλουμην δε κολακευων υιους παλλακιδων μου |
18 Anche i monelli mi disprezzano, mi insultano, se provo ad alzarmi. | 18 οι δε εις τον αιωνα με απεποιησαντο οταν αναστω κατ' εμου λαλουσιν |
19 Mi hanno in orrore tutti i miei confidenti, e quelli che amavo si sono rivoltati contro di me. | 19 εβδελυξαντο δε με οι ειδοτες με ους δη ηγαπηκειν επανεστησαν μοι |
20 Le mie ossa si attaccano alla pelle e alla carne e sono rimasto solo con la pelle dei miei denti. | 20 εν δερματι μου εσαπησαν αι σαρκες μου τα δε οστα μου εν οδουσιν εχεται |
21 Pietà di me, pietà di me, amici miei, perché la mano di Dio mi ha colpito. | 21 ελεησατε με ελεησατε με ω φιλοι χειρ γαρ κυριου η αψαμενη μου εστιν |
22 Perché mi perseguitate come fa Dio e non siete mai sazi della mia carne? | 22 δια τι δε με διωκετε ωσπερ και ο κυριος απο δε σαρκων μου ουκ εμπιπλασθε |
23 Ah, se si scrivessero le mie parole, se si fissassero in un libro; | 23 τις γαρ αν δωη γραφηναι τα ρηματα μου τεθηναι δε αυτα εν βιβλιω εις τον αιωνα |
24 con stilo di ferro e di piombo fossero scolpite per sempre sul sasso! | 24 εν γραφειω σιδηρω και μολιβω η εν πετραις εγγλυφηναι |
25 Io so che il mio Vendicatore è vivo e che, ultimo, si ergerà sulla polvere! | 25 οιδα γαρ οτι αεναος εστιν ο εκλυειν με μελλων επι γης |
26 Dopo che questa mia pelle sarà distrutta, già senza la mia carne vedrò Dio. | 26 αναστησαι το δερμα μου το ανατλων ταυτα παρα γαρ κυριου ταυτα μοι συνετελεσθη |
27 Io lo vedrò, io stesso; i miei occhi lo contempleranno, e non un altro. Le mie viscere si disfanno dentro di me. | 27 α εγω εμαυτω συνεπισταμαι α ο οφθαλμος μου εορακεν και ουκ αλλος παντα δε μοι συντετελεσται εν κολπω |
28 Se dite: "Come lo perseguiteremo, e quale pretesto di processo troveremo in lui?", | 28 ει δε και ερειτε τι ερουμεν εναντι αυτου και ριζαν λογου ευρησομεν εν αυτω |
29 temete per voi la spada, perché questi sono delitti di spada, e saprete che esiste un giudizio". | 29 ευλαβηθητε δη και υμεις απο επικαλυμματος θυμος γαρ επ' ανομους επελευσεται και τοτε γνωσονται που εστιν αυτων η υλη |