Qoelet 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 Verba Ecclesiastes filii David regis Ierusalem.” | 1 Parole di Qoèlet, figlio di Davide, re di Gerusalemme. |
2 “ Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes, vanitas vanitatum et omnia vanitas ”. | 2 Vanità delle vanità, dice Qoèlet, vanità delle vanità, tutto è vanità. |
3 Quid lucri est homini de universo labore suo, quo laborat sub sole? | 3 Quale utilità ricava l'uomo da tutto l'affanno per cui fatica sotto il sole? |
4 Generatio praeterit, et generatio advenit, terra autem in aeternum stat. | 4 Una generazione va, una generazione viene ma la terra resta sempre la stessa. |
5 Oritur sol, et occidit sol et ad locum suum anhelat ibique renascitur. | 5 Il sole sorge e il sole tramonta, si affretta verso il luogo da dove risorgerà. |
6 Gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem, lustrans universa in circuitu pergit spiritus et in circulos suos revertitur. | 6 Il vento soffia a mezzogiorno, poi gira a tramontana; gira e rigira e sopra i suoi giri il vento ritorna. |
7 Omnia flumina pergunt ad mare, et mare non redundat; ad locum, unde exeunt, flumina illuc revertuntur in cursu suo. | 7 Tutti i fiumi vanno al mare, eppure il mare non è mai pieno: raggiunta la loro mèta, i fiumi riprendono la loro marcia. |
8 Cunctae res difficiles; non potest eas homo explicare sermone. Non saturatur oculus visu, nec auris auditu impletur. | 8 Tutte le cose sono in travaglio e nessuno potrebbe spiegarne il motivo. Non si sazia l'occhio di guardare né mai l'orecchio è sazio di udire. |
9 Quod fuit, ipsum est, quod futurum est. Quod factum est, ipsum est, quod faciendum est: | 9 Ciò che è stato sarà e ciò che si è fatto si rifarà; non c'è niente di nuovo sotto il sole. |
10 nihil sub sole novum. Si de quadam re dicitur: “ Ecce hoc novum est ”, iam enim praecessit in saeculis, quae fuerunt ante nos. | 10 C'è forse qualcosa di cui si possa dire: "Guarda, questa è una novità"? Proprio questa è già stata nei secoli che ci hanno preceduto. |
11 Non est priorum memoria, sed nec eorum quidem, qui postea futuri sunt, erit recordatio apud eos, qui futuri sunt in novissimo. | 11 Non resta più ricordo degli antichi, ma neppure di coloro che saranno si conserverà memoria presso coloro che verranno in seguito. |
12 Ego Ecclesiastes fui rex Israel in Ierusalem | 12 Io, Qoèlet, sono stato re d'Israele in Gerusalemme. |
13 et proposui in animo meoquaerere et investigare sapienter de omnibus, quae fiunt sub sole. Hancoccupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea. | 13 Mi sono proposto di ricercare e investigare con saggezza tutto ciò che si fa sotto il cielo. È questa una occupazione penosa che Dio ha imposto agli uomini, perché in essa fatichino. |
14 Vidicuncta, quae fiunt sub sole; et ecce universa vanitas et afflictio spiritus. | 14 Ho visto tutte le cose che si fanno sotto il sole ed ecco tutto è vanità e un inseguire il vento. |
15 Quod est curvum, rectum fieri non potest; et, quod deficiens est, numerari non potest. | 15 Ciò che è storto non si può raddrizzare e quel che manca non si può contare. |
16 Locutus sum ego in corde meo dicens: “ Ecce ego magnificavi et apposuisapientiam super omnes, qui fuerunt ante me in Ierusalem; et mens meacontemplata est multam sapientiam et scientiam ”. | 16 Pensavo e dicevo fra me: "Ecco, io ho avuto una sapienza superiore e più vasta di quella che ebbero quanti regnarono prima di me in Gerusalemme. La mia mente ha curato molto la sapienza e la scienza". |
17 Dedique cor meum, utscirem sapientiam et scientiam, insipientiam et stultitiam. Et agnovi quod inhis quoque esset afflictio spiritus, eo quod | 17 Ho deciso allora di conoscere la sapienza e la scienza, come anche la stoltezza e la follia, e ho compreso che anche questo è un inseguire il vento, |
18 in multa sapientia multus sit maeror; et, qui addit scientiam, addit et laborem. | 18 perché molta sapienza, molto affanno; chi accresce il sapere, aumenta il dolore. |