1 הנחל עוד לשבח עצמנו האם נצטרך כמקצת אנשים לאגרות אליכם או מכם המזכירות אתנו לשבח | 1 Incipimus iterum nosmetipsos commendare? Aut numquid egemus, sicutquidam, commendaticiis epistulis ad vos aut ex vobis? |
2 אתם אגרתנו הכתובה בלבבנו ונודעה ונקראה לכל אדם | 2 Epistula nostra vosestis, scripta in cordibus nostris, quae scitur et legitur ab omnibus hominibus; |
3 כי בידוע שאתם אגרת המשיח ערוכה על ידי שרותנו כתובה לא בדיו כי אם ברוח אלהים חיים ולא על לוחות אבן כי אם על לוחות בשר הלב | 3 manifestati quoniam epistula estis Christi ministrata a nobis, scripta nonatramento sed Spiritu Dei vivi, non in tabulis lapideis sed in tabulis cordiscarnalibus.
|
4 וכזה בטחוננו באלהים על ידי המשיח | 4 Fiduciam autem talem habemus per Christum ad Deum. |
5 יען אשר לא נוכל אנחנו לדין דין מעצמנו כי יכלתנו מאת האלהים היא | 5 Non quod sufficientessimus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis, sed sufficientia nostra ex Deoest, |
6 אשר הכשיר אתנו למשרתי ברית חדשה לא של האותיות אלא של הרוח כי האות ימית והרוח יחיה | 6 qui et idoneos nos fecit ministros Novi Testamenti, non litterae sedSpiritus: littera enim occidit, Spiritus autem vivificat.
|
7 ואם שרות המות החרות באותיות על האבן נראה בכבוד עד שלא יכלו בני ישראל להביט אל פני משה מפני כבוד פניו העמד להבטל | 7 Quod si ministratio mortis, litteris deformata in lapidibus, fuit in gloria,ita ut non possent intendere filii Israel in faciem Moysis propter gloriamvultus eius, quae evacuatur, |
8 כמה יגדל כבוד שרות הרוח | 8 quomodo non magis ministratio Spiritus erit ingloria? |
9 כי אם השרות אשר לחיב כבוד הוא כמה יעדף בכבוד השרות אשר לזכות | 9 Nam si ministerium damnationis gloria est, multo magis abundatministerium iustitiae in gloria. |
10 כי אף הנכבד איננו נחשב לכבוד לעמת הכבוד הנעלה הזה | 10 Nam nec glorificatum est, quod claruit inhac parte, propter excellentem gloriam; |
11 כי אם הדבר העמד להבטל יש לו כבוד הדבר הקים על אחת כמה וכמה | 11 si enim, quod evacuatur, per gloriamest, multo magis, quod manet, in gloria est.
|
12 על כן בהיות לנו תקוה כזאת פתחון פינו רב הוא | 12 Habentes igitur talem spem multa fiducia utimur, |
13 ולא כמשה אשר נתן מסוה על פניו פן יביטו בני ישראל אל סוף העמד להבטל | 13 et non sicut Moyses:ponebat velamen super faciem suam, ut non intenderent filii Israel in finemillius quod evacuatur. |
14 אבל נטמטמו דעותיהם כי עד היום הזה בקראם הברית הישנה נשאר ולא גלה המסוה ההוא אשר לא יוסר כי אם במשיח | 14 Sed obtusi sunt sensus eorum. Usque in hodiernum enimdiem idipsum velamen in lectione Veteris Testamenti manet non revelatum, quoniamin Christo evacuatur; |
15 אבל עד היום הזה בקראם את משה מונח מסוה על לבם | 15 sed usque in hodiernum diem, cum legitur Moyses,velamen est positum super cor eorum. |
16 וכשיפנו אל האדון יוסר המסוה | 16 Quando autem conversus fuerit adDominum, aufertur velamen. |
17 והאדון הוא הרוח ובאשר רוח האדון שם החרות | 17 Dominus autem Spiritus est; ubi autem SpiritusDomini, ibi libertas. |
18 ואנחנו כלנו בפנים מגלים ראים את כבוד האדון במראה ונחלף אל עצם דמות ההיא מכבוד אל כבוד כהחלף מאת אדון הרוח | 18 Nos vero omnes revelata facie gloriam Dominispeculantes, in eandem imaginem transformamur a claritate in clarita tem tamquam a Domini Spiritu.
|