Lettera agli Efesini - מכתב לאפסים 22

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 ויקרב חג המצות הנקרא פסח	1 وقرب عيد الفطر الذي يقال له الفصح.
2 והכהנים הגדולים והסופרים מבקשים איך יהרגהו כי יראו מפני העם	2 وكان رؤساء الكهنة والكتبة يطلبون كيف يقتلونه. لانهم خافوا الشعب
3 והשטן נכנס ביהודה המכנה איש קריות והוא במספר שנים העשר	3 فدخل الشيطان في يهوذا الذي يدعى الاسخريوطي وهو من جملة الاثني عشر.
4 וילך וידבר עם ראשי הכהנים ושרי החיל איך ימסרנו אל ידם	4 فمضى وتكلم مع رؤساء الكهنة وقواد الجند كيف يسلمه اليهم.
5 וישמחו ויאתו לתת לו כסף	5 ففرحوا وعاهدوه ان يعطوه فضة.
6 ויבטח אתם ויבקש תואנה למסרו אליהם שלא לעיני ההמון	6 فواعدهم. وكان يطلب فرصة ليسلمه اليهم خلوا من جمع
7 ויבא יום המצות אשר זבוח יזבח בו הפסח	7 وجاء يوم الفطير الذي كان ينبغي ان يذبح فيه الفصح.
8 וישלח את פטרוס ואת יוחנן לאמר לכו והכינו לנו את הפסח ונאכלה	8 فارسل بطرس ويوحنا قائلا اذهبا واعدّا لنا الفصح لناكل.
9 ויאמרו אליו באי זה מקום תחפץ כי נכין אותו	9 فقالا له اين تريد ان نعدّ.
10 ויאמר אליהם הנה אתם באים העירה ופגע אתכם איש נשא צפחת מים לכו אחריו אל הבית אשר יבוא שמה	10 فقال لهما اذا دخلتما المدينة يستقبلكما انسان حامل جرة ماء. اتبعاه الى البيت حيث يدخل
11 ואמרתם אל בעל הבית כה אמר לך הרב איה המלון אשר אכלה שם את הפסח עם תלמידי	11 وقولا لرب البيت يقول لك المعلّم اين المنزل حيث آكل الفصح مع تلاميذي.
12 והוא יראה אתכם עליה גדולה מצעה שם תכינו	12 فذاك يريكما عليّة كبيرة مفروشة. هناك اعدا.
13 וילכו וימצאו כאשר דבר אליהם ויכינו את הפסח	13 فانطلقا ووجدا كما قال لهما. فاعدّا الفصح
14 ויהי כאשר הגיעה השעה ויסב הוא ושנים עשר השליחים אתו	14 ولما كانت الساعة اتكأ والاثنا عشر رسولا معه.
15 ויאמר אליהם נכסף נכספתי לאכל אתכם את הפסח הזה לפני ענותי	15 وقال لهم شهوة اشتهيت ان آكل هذا الفصح معكم قبل ان اتألم.
16 כי אמר אני לכם אינני אכל אותו עוד עד כי ימלא במלכות האלהים	16 لاني اقول لكم اني لا آكل منه بعد حتى يكمل في ملكوت الله.
17 ויקח את הכוס ויברך ויאמר קחו אתה וחלקו ביניכם	17 ثم تناول كاسا وشكر وقال خذوا هذه واقتسموها بينكم.
18 כי אמר אני לכם שתה לא אשתה מעתה מתנובת הגפן עד כי תבוא מלכות האלהים	18 لاني اقول لكم اني لا اشرب من نتاج الكرمة حتى يأتي ملكوت الله.
19 ויקח את הלחם ויברך ויבצע ויתן להם לאמר זה גופי הנתן בעדכם זאת עשו לזכרוני	19 واخذ خبزا وشكر وكسر واعطاهم قائلا هذا هو جسدي الذي يبذل عنكم. اصنعوا هذا لذكري.
20 וכן גם את הכוס אחר הסעודה לאמר זו הכוס היא הברית החדשה בדמי הנשפך בעדכם	20 وكذلك الكاس ايضا بعد العشاء قائلا هذه الكاس هي العهد الجديد بدمي الذي يسفك عنكم.
21 אך הנה יד המסר אותי אתי על השלחן	21 ولكن هوذا يد الذي يسلمني هي معي على المائدة.
22 כי הן בן האדם הלך לו כפי אשר נחרץ עליו אבל אוי לאיש ההוא אשר על ידו ימסר	22 وابن الانسان ماض كما هو محتوم. ولكن ويل لذلك الانسان الذي يسلمه.
23 והם החלו לחקר איש את רעהו מי הוא זה מהם אשר יעשה זאת	23 فابتدأوا يتساءلون فيما بينهم من ترى منهم هو المزمع ان يفعل هذا
24 וגם מריבה היתה ביניהם מי יחשב להיות הגדול בהם	24 وكانت بينهم ايضا مشاجرة من منهم يظن انه يكون اكبر.
25 ויאמר אליהם מלכי הגוים רדים בהם ושליטיהם יקראו עשי חסד	25 فقال لهم. ملوك الامم يسودونهم والمتسلطون عليهم يدعون محسنين.
26 ואתם לא כן כי הגדול בכם יהיה כצעיר והמשל יהיה כמשרת	26 واما انتم فليس هكذا. بل الكبير فيكم ليكن كالاصغر. والمتقدم كالخادم.
27 כי מי הוא הגדול אם המסב או המשרת הלא המסב ואני הנני בתוככם כמו המשרת	27 لان من هو اكبر. الذي يتكئ ام الذي يخدم. أليس الذي يتكئ. ولكني انا بينكم كالذي يخدم.
28 ואתם הם העמדים עמדי עד עתה בנסיונתי	28 انتم الذين ثبتوا معي في تجاربي.
29 לכן אני מנחיל אתכם כאשר הנחילני אבי את המלכות	29 وانا اجعل لكم كما جعل لي ابي ملكوتا.
30 למען תאכלו ותשתו על שלחני במלכותי וישבתם על כסאות לשפט את שנים עשר שבטי ישראל	30 لتأكلوا وتشربوا على مائدتي في ملكوتي وتجلسوا على كراسي تدينون اسباط اسرائيل الاثني عشر
31 ויאמר האדון שמעון שמעון הנה תבע אתכם השטן לזרותכם כחטים	31 وقال الرب سمعان سمعان هوذا الشيطان طلبكم لكي يغربلكم كالحنطة.
32 ואני התפללתי בעדך אשר לא תכלה אמונתך ואתה כאשר תשוב חזק את אחיך	32 ولكني طلبت من اجلك لكي لا يفنى ايمانك. وانت متى رجعت ثبت اخوتك.
33 והוא אמר אליו אדני הנני נכון ללכת אתך גם לבית האסורים גם למות	33 فقال له يا رب اني مستعد ان امضي معك حتى الى السجن والى الموت.
34 ויאמר אני אמר לך פטרוס לא יקרא תרנגל היום עד כי שלש פעמים כחשת בי לאמר לא ידעתיו	34 فقال اقول لك يا بطرس لا يصيح الديك اليوم قبل ان تنكر ثلاث مرات انك تعرفني
35 ויאמר אליהם כאשר שלחתי אתכם בלי כיס ותרמיל ונעלים החסרתם דבר ויאמרו לא חסרנו כל דבר	35 ثم قال لهم حين ارسلتكم بلا كيس ولا مزود ولا احذية هل اعوزكم شيء. فقالوا لا.
36 ויאמר אליהם אכן עתה אשר לו כיס ישאהו וכן גם את התרמיל ואשר אין לו הוא ימכר את בגדו ויקנה חרב	36 فقال لهم لكن الآن من له كيس فليأخذه ومزود كذلك. ومن ليس له فليبع ثوبه ويشتر سيفا.
37 כי אמר אני לכם אשר צריך עוד להתמלא בי הכתוב הזה ואת פשעים נמנה כי כל הכתוב עלי בא עד קצו	37 لاني اقول لكم انه ينبغي ان يتم فيّ ايضا هذا المكتوب وأحصي مع اثمة. لان ما هو من جهتي له انقضاء.
38 ויאמרו אדנינו הנה פה שתי חרבות ויאמר אליהם די	38 فقالوا يا رب هوذا هنا سيفان. فقال لهم يكفي
39 ויצא וילך כיום ביום על הר הזיתים וילכו אחריו גם תלמידיו	39 وخرج ومضى كالعادة الى جبل الزيتون. وتبعه ايضا تلاميذه.
40 ויבא אל המקום ויאמר אליהם התפללו לבלתי בוא לידי נסיון	40 ولما صار الى المكان قال لهم صلّوا لكي لا تدخلوا في تجربة.
41 והוא נפרד מהם הרחק כקלע אבן ויכרע על ברכיו ויתפלל לאמר	41 وانفصل عنهم نحو رمية حجر وجثا على ركبتيه وصلّى
42 אבי אם רצונך להעביר מעלי את הכוס הזאת אך אל יהי כרצוני כי אם כרצונך	42 قائلا يا ابتاه ان شئت ان تجيز عني هذه الكاس. ولكن لتكن لا ارادتي بل ارادتك.
43 וירא אליו מלאך מן השמים ויחזקהו	43 وظهر له ملاك من السماء يقويه.
44 ויבאו עליו חבלי מות ויוסף להתפלל בחזקה ותהי זעתו כנטפי דם ירדים לארץ	44 واذ كان في جهاد كان يصلّي باشد لجاجة وصار عرقه كقطرات دم نازلة على الارض.
45 ויקם מהתפלל ויבא אל התלמידים וימצאם ישנים מיגון	45 ثم قام من الصلاة وجاء الى تلاميذه فوجدهم نياما من الحزن.
46 ]74-64[ ויאמר אליהם למה תישנו קומו והתפללו אשר לא תבאו לידי נסיונ, עודנו מדבר והנה המון ואחד משנים העשר הנקרא יהודה הלך לפניהם ויקרב אל ישוע לנשק לו	46 فقال لهم لماذا انتم نيام. قوموا وصلّوا لئلا تدخلوا في تجربة
47 ]74-64[	47 وبينما هو يتكلم اذا جمع والذي يدعى يهوذا احد الاثني عشر يتقدمهم فدنا من يسوع ليقبله.
48 ויאמר ישוע אליו יהודה הבנשיקה אתה מוסר את בן האדם	48 فقال له يسوع يا يهوذا أبقبلة تسلم ابن الانسان.
49 והאנשים אשר אתו ראים את אשר יהיה ויאמרו אליו אדנינו הנכה בחרב	49 فلما رأى الذين حوله ما يكون قالوا يا رب انضرب بالسيف.
50 ויך אחד מהם את עבד הכהן הגדול ויקצץ את אזנו הימנית	50 وضرب واحد منهم عبد رئيس الكهنة فقطع اذنه اليمنى.
51 ויען ישוע ויאמר רב עתה הרפו ויגע באזנו וירפאהו	51 فاجاب يسوع وقال دعوا الى هذا. ولمس اذنه وابرأها
52 ויאמר ישוע אל ראשי הכהנים ושרי המקדש והזקנים אשר באו עליו לאמר כמו על פריץ יצאתם עלי בחרבות ובמקלות	52 ثم قال يسوع لرؤساء الكهنة وقواد جند الهيكل والشيوخ المقبلين عليه. كانه على لص خرجتم بسيوف وعصي.
53 ואהי אצלכם יום יום בהיכל ולא שלחתם בי יד ואולם זאת היא שעתכם ושלטן החשך	53 اذ كنت معكم كل يوم في الهيكل لم تمدوا عليّ الايادي. ولكن هذه ساعتكم وسلطان الظلمة
54 ויתפשו אותו ויוליכהו ויביאהו בית הכהן הגדול ופטרוס הלך אחריו מרחוק	54 فأخذوه وساقوه وادخلوه الى بيت رئيس الكهنة واما بطرس فتبعه من بعيد.
55 ויהי כי בערו אש בתוך החצר וישבו יחדו וישב גם פטרוס בתוכם	55 ولما اضرموا نارا في وسط الدار وجلسوا معا جلس بطرس بينهم.
56 ותראהו השפחה יושב נגד האור ותבט בו ותאמר גם זה היה עמו	56 فرأته جارية جالسا عند النار فتفرست فيه وقالت وهذا كان معه.
57 ויכחש בו ויאמר אשה לא ידעתיו	57 فانكره قائلا لست اعرفه يا امرأة.
58 ואחרי מעט ראהו אדם אחר ויאמר גם אתה מהם ויאמר פטרוס לא אדם כי אינני	58 وبعد قليل رآه آخر وقال وانت منهم. فقال بطرس يا انسان لست انا.
59 ואחרי עבר כשעה אחת קים איש אחר לאמר אמנם גם זה היה עמו כי אף הוא גלילי	59 ولما مضى نحو ساعة واحدة اكّد آخر قائلا بالحق ان هذا ايضا كان معه لانه جليلي ايضا.
60 ויאמר פטרוס בן אדם לא ידעתי מה אתה אמר והוא עודנו מדבר והתרנגול קרא	60 فقال بطرس يا انسان لست اعرف ما تقول. وفي الحال بينما هو يتكلم صاح الديك.
61 ויפן האדון ויבט אל פטרוס ויזכר פטרוס את דבר האדון אשר דבר אליו כי בטרם יקרא התרנגל תכחש בי שלש פעמים	61 فالتفت الرب ونظر الى بطرس. فتذكر بطرس كلام الرب كيف قال له انك قبل ان يصيح الديك تنكرني ثلاث مرات.
62 ויצא פטרוס החוצה וימרר בבכי	62 فخرج بطرس الى خارج وبكى بكاء مرا
63 והאנשים אשר אחזו את ישוע התעללו בו ויכהו	63 والرجال الذين كانوا ضابطين يسوع كانوا يستهزئون به وهم يجلدونه.
64 ויחפו את ראשו ויכהו על פניו וישאלהו לאמר הנבא מי הוא ההלם אותך	64 وغطوه وكانوا يضربون وجهه ويسألونه قائلين تنبأ. من هو الذي ضربك.
65 ועוד גדופים אחרים הרבו עליו	65 واشياء أخر كثيرة كانوا يقولون عليه مجدفين
66 ובהית הבקר נקהלו זקני העם והכהנים הגדולים והסופרים ויעלהו לפני הסנהדרין שלהם ויאמרו האתה הוא המשיח אמר לנו	66 ولما كان النهار اجتمعت مشيخة الشعب رؤساء الكهنة والكتبة واصعدوه الى مجمعهم
67 ויאמר אליהם כי אגיד לכם לא תאמינו	67 قائلين ان كنت انت المسيح فقل لنا. فقال لهم ان قلت لكم لا تصدقون.
68 וגם אם אשאל לא תשיבו דבר ולא תשלחוני	68 وان سألت لا تجيبونني ولا تطلقونني.
69 אבל מעתה יהיה בן האדם ישב לימין גבורת האלהים	69 منذ الآن يكون ابن الانسان جالسا عن يمين قوّة الله.
70 ויאמרו כלם הכי אתה הוא בן האלהים ויאמר אליהם אתם אמרתם כי אני הוא	70 فقال الجميع أفانت ابن الله. فقال لهم انتم تقولون اني انا هو.
71 ויאמרו מה לנו עוד לבקש עדות הלא באזנינו שמענוה מפיו	71 فقالوا ما حاجتنا بعد الى شهادة لاننا نحن سمعنا من فمه