Premier livre de Samuel 4

JERUSALEM	LXX
	1 και εγενηθη εν ταις ημεραις εκειναις και συναθροιζονται αλλοφυλοι εις πολεμον επι ισραηλ και εξηλθεν ισραηλ εις απαντησιν αυτοις εις πολεμον και παρεμβαλλουσιν επι αβενεζερ και οι αλλοφυλοι παρεμβαλλουσιν εν αφεκ
2 Les Philistins s'étant mis en ligne contre Israël, il y eut un rude combat et Israël fut battu devantles Philistins: environ 4.000 hommes furent tués dans les lignes, en rase campagne.	2 και παρατασσονται οι αλλοφυλοι εις πολεμον επι ισραηλ και εκλινεν ο πολεμος και επταισεν ανηρ ισραηλ ενωπιον αλλοφυλων και επληγησαν εν τη παραταξει εν αγρω τεσσαρες χιλιαδες ανδρων
3 L'armée revint au camp et les anciens d'Israël dirent: "Pourquoi Yahvé nous a-t-il fait battreaujourd'hui par les Philistins? Allons chercher à Silo l'arche de notre Dieu, qu'elle vienne au milieu de nous etqu'elle nous sauve de l'emprise de nos ennemis."	3 και ηλθεν ο λαος εις την παρεμβολην και ειπαν οι πρεσβυτεροι ισραηλ κατα τι επταισεν ημας κυριος σημερον ενωπιον αλλοφυλων λαβωμεν την κιβωτον του θεου ημων εκ σηλωμ και εξελθετω εν μεσω ημων και σωσει ημας εκ χειρος εχθρων ημων
4 L'armée envoya à Silo et on enleva de là l'arche de Yahvé Sabaot, qui siège sur les chérubins, lesdeux fils d'Eli, Hophni et Pinhas, accompagnaient l'arche.	4 και απεστειλεν ο λαος εις σηλωμ και αιρουσιν εκειθεν την κιβωτον κυριου καθημενου χερουβιμ και αμφοτεροι οι υιοι ηλι μετα της κιβωτου οφνι και φινεες
5 Quand l'arche de Yahvé arriva au camp, tous les Israélites poussèrent une grande acclamation, quifit résonner la terre.	5 και εγενηθη ως ηλθεν κιβωτος κυριου εις την παρεμβολην και ανεκραξεν πας ισραηλ φωνη μεγαλη και ηχησεν η γη
6 Les Philistins entendirent le bruit de l'acclamation et dirent: "Que signifie cette grandeacclamation au camp des Hébreux", et ils connurent que l'arche de Yahvé était arrivée au camp.	6 και ηκουσαν οι αλλοφυλοι της κραυγης και ειπον οι αλλοφυλοι τις η κραυγη η μεγαλη αυτη εν παρεμβολη των εβραιων και εγνωσαν οτι κιβωτος κυριου ηκει εις την παρεμβολην
7 Alors les Philistins eurent peur, car ils se disaient: "Dieu est venu au camp!" Ils dirent: "Malheur ànous! Car une chose pareille n'est pas arrivée auparavant.	7 και εφοβηθησαν οι αλλοφυλοι και ειπον ουτοι οι θεοι ηκασιν προς αυτους εις την παρεμβολην ουαι ημιν εξελου ημας κυριε σημερον οτι ου γεγονεν τοιαυτη εχθες και τριτην
8 Malheur à nous! Qui nous délivrera de la main de ce Dieu puissant? C'est lui qui a frappé l'Egyptede toutes sortes de plaies au désert.	8 ουαι ημιν τις εξελειται ημας εκ χειρος των θεων των στερεων τουτων ουτοι οι θεοι οι παταξαντες την αιγυπτον εν παση πληγη και εν τη ερημω
9 Prenez courage et soyez virils, Philistins, pour n'être pas asservis aux Hébreux comme ils vous ontété asservis; soyez virils et combattez!"	9 κραταιουσθε και γινεσθε εις ανδρας αλλοφυλοι μηποτε δουλευσητε τοις εβραιοις καθως εδουλευσαν ημιν και εσεσθε εις ανδρας και πολεμησατε αυτους
10 Les Philistins livrèrent bataille, les Israélites furent battus et chacun s'enfuit à ses tentes; ce fut untrès grand massacre et 30.000 hommes de pied tombèrent du côté d'Israël.	10 και επολεμησαν αυτους και πταιει ανηρ ισραηλ και εφυγεν εκαστος εις σκηνωμα αυτου και εγενετο πληγη μεγαλη σφοδρα και επεσαν εξ ισραηλ τριακοντα χιλιαδες ταγματων
11 L'arche de Dieu fut prise et les deux fils d'Eli moururent, Hophni et Pinhas.	11 και κιβωτος θεου ελημφθη και αμφοτεροι υιοι ηλι απεθανον οφνι και φινεες
12 Un homme de Benjamin courut hors des lignes et atteignit Silo le même jour, les vêtementsdéchirés et la tête couverte de poussière.	12 και εδραμεν ανηρ ιεμιναιος εκ της παραταξεως και ηλθεν εις σηλωμ εν τη ημερα εκεινη και τα ιματια αυτου διερρηγοτα και γη επι της κεφαλης αυτου
13 Lorsqu'il arriva, Eli était assis sur son siège, à côté de la porte, surveillant la route, car son coeurtremblait pour l'arche de Dieu. Cet homme donc vint apporter la nouvelle à la ville, et ce furent des cris danstoute la ville.	13 και ηλθεν και ιδου ηλι εκαθητο επι του διφρου παρα την πυλην σκοπευων την οδον οτι ην η καρδια αυτου εξεστηκυια περι της κιβωτου του θεου και ο ανθρωπος εισηλθεν εις την πολιν απαγγειλαι και ανεβοησεν η πολις
14 Eli entendit les cris et demanda: "Quelle est cette grande rumeur?" L'homme se hâta et vintavertir Eli. --	14 και ηκουσεν ηλι την φωνην της βοης και ειπεν τις η βοη της φωνης ταυτης και ο ανθρωπος σπευσας εισηλθεν και απηγγειλεν τω ηλι
15 Celui-ci avait 98 ans, il avait le regard fixe et ne pouvait plus voir. --	15 και ηλι υιος ενενηκοντα ετων και οι οφθαλμοι αυτου επανεστησαν και ουκ εβλεπεν και ειπεν ηλι τοις ανδρασιν τοις περιεστηκοσιν αυτω τις η φωνη του ηχους τουτου
16 L'homme dit à Eli: "J'arrive du camp, je me suis enfui des lignes aujourd'hui", et celui-cidemanda: "Que s'est-il passé, mon fils?"	16 και ο ανηρ σπευσας προσηλθεν προς ηλι και ειπεν αυτω εγω ειμι ο ηκων εκ της παρεμβολης καγω πεφευγα εκ της παραταξεως σημερον και ειπεν τι το γεγονος ρημα τεκνον
17 Le messager répondit: "Israël a fui devant les Philistins, ce fut même une grande défaite pourl'armée, et encore tes deux fils sont morts, et l'arche de Dieu a été prise!"	17 και απεκριθη το παιδαριον και ειπεν πεφευγεν ανηρ ισραηλ εκ προσωπου αλλοφυλων και εγενετο πληγη μεγαλη εν τω λαω και αμφοτεροι οι υιοι σου τεθνηκασιν και η κιβωτος του θεου ελημφθη
18 A cette mention de l'arche de Dieu, Eli tomba de son siège à la renverse, en travers de la porte, sanuque se brisa et il mourut, car l'homme était âgé et pesant. Il avait jugé Israël pendant 40 ans.	18 και εγενετο ως εμνησθη της κιβωτου του θεου και επεσεν απο του διφρου οπισθιως εχομενος της πυλης και συνετριβη ο νωτος αυτου και απεθανεν οτι πρεσβυτης ο ανθρωπος και βαρυς και αυτος εκρινεν τον ισραηλ εικοσι ετη
19 Or sa bru, la femme de Pinhas, était enceinte et sur le point d'accoucher. Dès qu'elle eut appris lanouvelle relative à la prise de l'arche de Dieu et à la mort de son beau-père et de son mari, elle s'accroupit et elleaccoucha, car ses douleurs l'avaient assaillie.	19 και νυμφη αυτου γυνη φινεες συνειληφυια του τεκειν και ηκουσεν την αγγελιαν οτι ελημφθη η κιβωτος του θεου και οτι τεθνηκεν ο πενθερος αυτης και ο ανηρ αυτης και ωκλασεν και ετεκεν οτι επεστραφησαν επ' αυτην ωδινες αυτης
20 Comme elle était à la mort, celles qui l'assistaient lui dirent: "Aie confiance, c'est un fils que tu asenfanté", mais elle ne répondit pas et n'y fit pas attention.	20 και εν τω καιρω αυτης αποθνησκει και ειπον αυτη αι γυναικες αι παρεστηκυιαι αυτη μη φοβου οτι υιον τετοκας και ουκ απεκριθη και ουκ ενοησεν η καρδια αυτης
21 Elle appela l'enfant Ikabod, disant: "La gloire a été bannie d'Israël", par allusion à la prise del'arche de Dieu, et à son beau-père et son mari.	21 και εκαλεσεν το παιδαριον ουαι βαρχαβωθ υπερ της κιβωτου του θεου και υπερ του πενθερου αυτης και υπερ του ανδρος αυτης
22 Elle dit: "La gloire a été bannie d'Israël, parce que l'arche de Dieu a été prise."	22 και ειπαν απωκισται δοξα ισραηλ εν τω λημφθηναι την κιβωτον κυριου