1 David monta de là et s'établit dans les refuges d'Engaddi. | 1 Ascendit ergo David inde : et habitavit in locis tutissimis Engaddi. |
2 Quand Saül revint de la poursuite des Philistins, on lui rapporta ceci: "David est au désertd'Engaddi." | 2 Cumque reversus esset Saul, postquam persecutus est Philisthæos, nuntiaverunt ei, dicentes : Ecce David in deserto est Engaddi. |
3 Alors Saül prit 3.000 hommes choisis dans tout Israël et partit à la recherche de David et de sesgens, à l'est des Rocs des Bouquetins. | 3 Assumens ergo Saul tria millia electorum virorum ex omni Israël, perrexit ad investigandum David et viros ejus, etiam super abruptissimas petras, quæ solis ibicibus perviæ sunt. |
4 Il arriva aux parcs à brebis qui sont près du chemin; il y a là une grotte où Saül entra pour secouvrir les pieds. Or David et ses gens étaient assis au fond de la grotte, | 4 Et venit ad caulas ovium, quæ se offerebant vianti : eratque ibi spelunca, quam ingressus est Saul ut purgaret ventrem : porro David et viri ejus in interiore parte speluncæ latebant. |
5 et les gens de David lui dirent: "Voici le jour où Yahvé te dit: C'est moi qui livre ton ennemientre tes mains, traite-le comme il te plaît." David se leva et coupa furtivement le pan du manteau de Saül. | 5 Et dixerunt servi David ad eum : Ecce dies de qua locutus est Dominus ad te : Ego tradam tibi inimicum tuum, ut facias ei sicut placuerit in oculis tuis. Surrexit ergo David, et præcidit oram chlamydis Saul silenter. |
6 Après quoi, le coeur lui battit, d'avoir coupé le pan du manteau de Saül. | 6 Post hæc percussit cor suum David, eo quod abscidisset oram chlamydis Saul. |
7 Il dit à ses hommes: "Yahvé me garde d'agir ainsi à l'égard de mon seigneur, de porter la mainsur lui, car il est l'oint de Yahvé." | 7 Dixitque ad viros suos : Propitius sit mihi Dominus, ne faciam hanc rem domino meo, christo Domini, ut mittam manum meam in eum : quia christus Domini est. |
8 David coupa la parole à ses hommes et ne leur permit pas de se jeter sur Saül. Celui-ci quitta lagrotte et alla son chemin. | 8 Et confregit David viros suos sermonibus, et non permisit eos ut consurgerent in Saul : porro Saul exsurgens de spelunca, pergebat cœpto itinere.
|
9 David se leva ensuite, sortit de la grotte et lui cria: "Monseigneur le roi!" Saül regarda derrièrelui et David s'inclina jusqu'à terre et se prosterna. | 9 Surrexit autem et David post eum : et egressus de spelunca, clamavit post tergum Saul, dicens : Domine mi rex. Et respexit Saul post se : et inclinans se David pronus in terram adoravit, |
10 Puis David dit à Saül: "Pourquoi écoutes-tu les gens qui disent: Voici que David cherche tonmalheur? | 10 dixitque ad Saul : Quare audis verba hominum loquentium : David quærit malum adversum te ? |
11 En ce jour même, tes yeux ont vu comment Yahvé t'avait livré aujourd'hui entre mes mains dansla grotte, mais j'ai refusé de te tuer, je t'ai épargné et j'ai dit: Je ne porterai pas la main sur mon seigneur, car il estl'oint de Yahvé. | 11 Ecce hodie viderunt oculi tui quod tradiderit te Dominus in manu mea in spelunca : et cogitavi ut occiderem te, sed pepercit tibi oculus meus : dixi enim : Non extendam manum meam in dominum meum, quia christus Domini est. |
12 O mon père, vois, vois donc le pan de ton manteau dans ma main: puisque j'ai pu couper le pande ton manteau et que je ne t'ai pas tué, reconnais clairement qu'il n'y a chez moi ni méchanceté ni crime. Je n'aipas péché contre toi alors que, toi, tu tends des embûches à ma vie pour me l'enlever. | 12 Quin potius pater mi, vide, et cognosce oram chlamydis tuæ in manu mea : quoniam cum præscinderem summitatem chlamydis tuæ, nolui extendere manum meam in te : animadverte, et vide, quoniam non est in manu mea malum, neque iniquitas, neque peccavi in te : tu autem insidiaris animæ meæ ut auferas eam. |
13 Que Yahvé soit juge entre moi et toi, que Yahvé me venge de toi, mais ma main ne te toucherapas! | 13 Judicet Dominus inter me et te, et ulciscatur me Dominus ex te : manus autem mea non sit in te. |
14 (Comme dit l'ancien proverbe: Des méchants sort la méchanceté et ma main ne te touchera pas. | 14 Sicut et in proverbio antiquo dicitur : Ab impiis egredietur impietas : manus ergo mea non sit in te. |
15 Après qui le roi d'Israël s'est-il mis en campagne, après qui cours-tu? Après un chien crevé,après une simple puce! | 15 Quem persequeris, rex Israël ? quem persequeris ? canem mortuum persequeris, et pulicem unum. |
16 Que Yahvé soit l'arbitre, qu'il juge entre moi et toi, qu'il examine et défende ma cause et qu'ilme rende justice en me délivrant de ta main!" | 16 Sit Dominus judex, et judicet inter me et te : et videat, et judicet causam meam, et eruat me de manu tua. |
17 Lorsque David eut achevé de parler ainsi à Saül, celui-ci dit: "Est-ce bien ta voix, mon filsDavid?" Et Saül se mit à crier et à pleurer. | 17 Cum autem complesset David loquens sermones hujuscemodi ad Saul, dixit Saul : Numquid vox hæc tua est, fili mi David ? Et levavit Saul vocem suam, et flevit : |
18 Puis il dit à David: "Tu es plus juste que moi, car tu m'as fait du bien et moi je t'ai fait du mal. | 18 dixitque ad David : Justior tu es quam ego : tu enim tribuisti mihi bona, ego autem reddidi tibi mala. |
19 Aujourd'hui, tu as révélé ta bonté pour moi, puisque Yahvé m'avait livré entre tes mains et quetu ne m'as pas tué. | 19 Et tu indicasti hodie quæ feceris mihi bona : quomodo tradiderit me Dominus in manum tuam, et non occideris me. |
20 Quand un homme rencontre son ennemi, le laisse-t-il aller bonnement son chemin? Que Yahvéte récompense pour le bien que tu m'as fait aujourd'hui. | 20 Quis enim cum invenerit inimicum suum, dimittet eum in via bona ? sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc pro eo quod hodie operatus es in me. |
21 Maintenant, je sais que tu régneras sûrement et que la royauté sur Israël sera ferme en tes mains. | 21 Et nunc quia scio quod certissime regnaturus sis, et habiturus in manu tua regnum Israël : |
22 Jure-moi donc par Yahvé que tu ne feras pas disparaître mon nom de ma famille." | 22 jura mihi in Domino, ne deleas semen meum post me, neque auferas nomen meum de domo patris mei. |
23 David prêta serment à Saül. Celui-ci s'en alla chez lui, tandis que David et ses gens remontaientau refuge. | 23 Et juravit David Sauli. Abiit ergo Saul in domum suam : et David et viri ejus ascenderunt ad tutiora loca. |