Premier livre de Samuel 24

JERUSALEM	LXX
1 David monta de là et s'établit dans les refuges d'Engaddi.	1 και ανεβη δαυιδ εκειθεν και εκαθισεν εν τοις στενοις εγγαδδι
2 Quand Saül revint de la poursuite des Philistins, on lui rapporta ceci: "David est au désertd'Engaddi."	2 και εγενηθη ως ανεστρεψεν σαουλ απο οπισθεν των αλλοφυλων και απηγγελη αυτω λεγοντων οτι δαυιδ εν τη ερημω εγγαδδι
3 Alors Saül prit 3.000 hommes choisis dans tout Israël et partit à la recherche de David et de sesgens, à l'est des Rocs des Bouquetins.	3 και ελαβεν μεθ' εαυτου τρεις χιλιαδας ανδρων εκλεκτους εκ παντος ισραηλ και επορευθη ζητειν τον δαυιδ και τους ανδρας αυτου επι προσωπον σαδαιεμ
4 Il arriva aux parcs à brebis qui sont près du chemin; il y a là une grotte où Saül entra pour secouvrir les pieds. Or David et ses gens étaient assis au fond de la grotte,	4 και ηλθεν εις τας αγελας των ποιμνιων τας επι της οδου και ην εκει σπηλαιον και σαουλ εισηλθεν παρασκευασασθαι και δαυιδ και οι ανδρες αυτου εσωτερον του σπηλαιου εκαθηντο
5 et les gens de David lui dirent: "Voici le jour où Yahvé te dit: C'est moi qui livre ton ennemientre tes mains, traite-le comme il te plaît." David se leva et coupa furtivement le pan du manteau de Saül.	5 και ειπον οι ανδρες δαυιδ προς αυτον ιδου η ημερα αυτη ην ειπεν κυριος προς σε παραδουναι τον εχθρον σου εις τας χειρας σου και ποιησεις αυτω ως αγαθον εν οφθαλμοις σου και ανεστη δαυιδ και αφειλεν το πτερυγιον της διπλοιδος της σαουλ λαθραιως
6 Après quoi, le coeur lui battit, d'avoir coupé le pan du manteau de Saül.	6 και εγενηθη μετα ταυτα και επαταξεν καρδια δαυιδ αυτον οτι αφειλεν το πτερυγιον της διπλοιδος αυτου
7 Il dit à ses hommes: "Yahvé me garde d'agir ainsi à l'égard de mon seigneur, de porter la mainsur lui, car il est l'oint de Yahvé."	7 και ειπεν δαυιδ προς τους ανδρας αυτου μηδαμως μοι παρα κυριου ει ποιησω το ρημα τουτο τω κυριω μου τω χριστω κυριου επενεγκαι χειρα μου επ' αυτον οτι χριστος κυριου εστιν ουτος
8 David coupa la parole à ses hommes et ne leur permit pas de se jeter sur Saül. Celui-ci quitta lagrotte et alla son chemin.	8 και επεισεν δαυιδ τους ανδρας αυτου εν λογοις και ουκ εδωκεν αυτοις ανασταντας θανατωσαι τον σαουλ και ανεστη σαουλ και κατεβη εις την οδον
9 David se leva ensuite, sortit de la grotte et lui cria: "Monseigneur le roi!" Saül regarda derrièrelui et David s'inclina jusqu'à terre et se prosterna.	9 και ανεστη δαυιδ οπισω αυτου εκ του σπηλαιου και εβοησεν δαυιδ οπισω σαουλ λεγων κυριε βασιλευ και επεβλεψεν σαουλ εις τα οπισω αυτου και εκυψεν δαυιδ επι προσωπον αυτου επι την γην και προσεκυνησεν αυτω
10 Puis David dit à Saül: "Pourquoi écoutes-tu les gens qui disent: Voici que David cherche tonmalheur?	10 και ειπεν δαυιδ προς σαουλ ινα τι ακουεις των λογων του λαου λεγοντων ιδου δαυιδ ζητει την ψυχην σου
11 En ce jour même, tes yeux ont vu comment Yahvé t'avait livré aujourd'hui entre mes mains dansla grotte, mais j'ai refusé de te tuer, je t'ai épargné et j'ai dit: Je ne porterai pas la main sur mon seigneur, car il estl'oint de Yahvé.	11 ιδου εν τη ημερα ταυτη εορακασιν οι οφθαλμοι σου ως παρεδωκεν σε κυριος σημερον εις χειρα μου εν τω σπηλαιω και ουκ ηβουληθην αποκτειναι σε και εφεισαμην σου και ειπα ουκ εποισω χειρα μου επι κυριον μου οτι χριστος κυριου ουτος εστιν
12 O mon père, vois, vois donc le pan de ton manteau dans ma main: puisque j'ai pu couper le pande ton manteau et que je ne t'ai pas tué, reconnais clairement qu'il n'y a chez moi ni méchanceté ni crime. Je n'aipas péché contre toi alors que, toi, tu tends des embûches à ma vie pour me l'enlever.	12 και ιδου το πτερυγιον της διπλοιδος σου εν τη χειρι μου εγω αφηρηκα το πτερυγιον και ουκ απεκταγκα σε και γνωθι και ιδε σημερον οτι ουκ εστιν κακια εν τη χειρι μου ουδε ασεβεια και αθετησις και ουχ ημαρτηκα εις σε και συ δεσμευεις την ψυχην μου λαβειν αυτην
13 Que Yahvé soit juge entre moi et toi, que Yahvé me venge de toi, mais ma main ne te toucherapas!	13 δικασαι κυριος ανα μεσον εμου και σου και εκδικησαι με κυριος εκ σου και η χειρ μου ουκ εσται επι σοι
14 (Comme dit l'ancien proverbe: Des méchants sort la méchanceté et ma main ne te touchera pas.	14 καθως λεγεται η παραβολη η αρχαια εξ ανομων εξελευσεται πλημμελεια και η χειρ μου ουκ εσται επι σε
15 Après qui le roi d'Israël s'est-il mis en campagne, après qui cours-tu? Après un chien crevé,après une simple puce!	15 και νυν οπισω τινος συ εκπορευη βασιλευ ισραηλ οπισω τινος καταδιωκεις συ οπισω κυνος τεθνηκοτος και οπισω ψυλλου ενος
16 Que Yahvé soit l'arbitre, qu'il juge entre moi et toi, qu'il examine et défende ma cause et qu'ilme rende justice en me délivrant de ta main!"	16 γενοιτο κυριος εις κριτην και δικαστην ανα μεσον εμου και ανα μεσον σου ιδοι κυριος και κριναι την κρισιν μου και δικασαι μοι εκ χειρος σου
17 Lorsque David eut achevé de parler ainsi à Saül, celui-ci dit: "Est-ce bien ta voix, mon filsDavid?" Et Saül se mit à crier et à pleurer.	17 και εγενετο ως συνετελεσεν δαυιδ τα ρηματα ταυτα λαλων προς σαουλ και ειπεν σαουλ η φωνη σου αυτη τεκνον δαυιδ και ηρεν την φωνην αυτου σαουλ και εκλαυσεν
18 Puis il dit à David: "Tu es plus juste que moi, car tu m'as fait du bien et moi je t'ai fait du mal.	18 και ειπεν σαουλ προς δαυιδ δικαιος συ υπερ εμε οτι συ ανταπεδωκας μοι αγαθα εγω δε ανταπεδωκα σοι κακα
19 Aujourd'hui, tu as révélé ta bonté pour moi, puisque Yahvé m'avait livré entre tes mains et quetu ne m'as pas tué.	19 και συ απηγγειλας μοι σημερον α εποιησας μοι αγαθα ως απεκλεισεν με κυριος σημερον εις χειρας σου και ουκ απεκτεινας με
20 Quand un homme rencontre son ennemi, le laisse-t-il aller bonnement son chemin? Que Yahvéte récompense pour le bien que tu m'as fait aujourd'hui.	20 και οτι ει ευροιτο τις τον εχθρον αυτου εν θλιψει και εκπεμψαι αυτον εν οδω αγαθη και κυριος ανταποτεισει αυτω αγαθα καθως πεποιηκας σημερον
21 Maintenant, je sais que tu régneras sûrement et que la royauté sur Israël sera ferme en tes mains.	21 και νυν ιδου εγω γινωσκω οτι βασιλευων βασιλευσεις και στησεται εν χερσιν σου βασιλεια ισραηλ
22 Jure-moi donc par Yahvé que tu ne feras pas disparaître mon nom de ma famille."	22 και νυν ομοσον μοι εν κυριω οτι ουκ εξολεθρευσεις το σπερμα μου οπισω μου και ουκ αφανιεις το ονομα μου εκ του οικου του πατρος μου
23 David prêta serment à Saül. Celui-ci s'en alla chez lui, tandis que David et ses gens remontaientau refuge.	23 και ωμοσεν δαυιδ τω σαουλ και απηλθεν σαουλ εις τον τοπον αυτου και δαυιδ και οι ανδρες αυτου ανεβησαν εις την μεσσαρα στενην