Apocalypse 14

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Puis voici que l'Agneau apparut à mes yeux; il se tenait sur le mont Sion, avec 144.000 gensportant inscrits sur le front leur nom et le nom de leur père.	1 Και ειδον, και ιδου Αρνιον ισταμενον επι το ορος Σιων, και μετ' αυτου εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες, εχουσαι το ονομα του Πατρος αυτου γεγραμμενον επι των μετωπων αυτων.
2 Et j'entendis un bruit venant du ciel, comme le mugissement des grandes eaux ou legrondement d'un orage violent, et ce bruit me faisait songer à des joueurs de harpe touchant de leurs instruments;	2 Και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντης μεγαλης? και ηκουσα φωνην κιθαρωδων οιτινες εκιθαριζον με τας κιθαρας αυτων.
3 ils chantent un cantique nouveau devant le trône et devant les quatre Vivants et les Vieillards.Et nul ne pouvait apprendre le cantique, hormis les 144.000, les rachetés à la terre.	3 Και εψαλλον ως ωδην νεαν ενωπιον του θρονου και ενωπιον των τεσσαρων ζωων και των πρεσβυτερων? και ουδεις ηδυνατο να μαθη την ωδην, ειμη αι εκατον τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες, οι ηγορασμενοι απο της γης.
4 Ceux-là, ils ne se sont pas souillés avec des femmes, ils sont vierges; ceux-là suivent l'Agneaupartout où il va; ceux-là ont été rachetés d'entre les hommes comme prémices pour Dieu et pour l'Agneau.	4 Ουτοι ειναι οι μη μολυνθεντες με γυναικας? διοτι παρθενοι ειναι. Ουτοι ειναι οι ακολουθουντες το Αρνιον οπου αν υπαγη. Ουτοι ηγορασθησαν απο των ανθρωπων απαρχη εις τον Θεον και εις το Αρνιον?
5 Jamais leur bouche ne connut le mensonge: ils sont immaculés.	5 και εν τω στοματι αυτων δεν ευρεθη δολος, διοτι ειναι αμωμοι ενωπιον του θρονου Θεου,
6 Puis je vis un autre Ange qui volait au zénith, ayant une bonne nouvelle éternelle à annoncer àceux qui demeurent sur la terre, à toute nation, race, langue et peuple.	6 Και ειδον αλλον αγγελον πετωμενον εις το μεσουρανημα, οστις ειχεν ευαγγελιον αιωνιον, δια να κηρυξη εις τους κατοικουντας επι της γης και εις παν εθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον,
7 Il criait d'une voix puissante: "Craignez Dieu et glorifiez-le, car voici l'heure de son Jugement;adorez donc Celui qui a fait le ciel et la terre et la mer et les sources."	7 και ελεγε μετα φωνης μεγαλης? Φοβηθητε τον Θεον και δοτε δοξαν εις αυτον, διοτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου, και προσκυνησατε τον ποιησαντα τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και τας πηγας των υδατων.
8 Un autre Ange, un deuxième, le suivit en criant: "Elle est tombée, elle est tombée, Babylone laGrande, elle qui a abreuvé toutes les nations du vin de la colère."	8 Και αλλος αγγελος ηκολουθησε, λεγων? Επεσεν, επεσε Βαβυλων η πολις η μεγαλη, διοτι εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτης εποτισε παντα τα εθνη.
9 Un autre Ange, un troisième, les suivit, criant d'une voix puissante: "Quiconque adore la Bêteet son image, et se fait marquer sur le front ou sur la main,	9 Και τριτος αγγελος ηκολουθησεν αυτους, λεγων μετα φωνης μεγαλης? Οστις προσκυνει το θηριον και την εικονα αυτου και λαμβανει χαραγμα επι του μετωπου αυτου η επι της χειρος αυτου,
10 lui aussi boira le vin de la fureur de Dieu, qui se trouve préparé, pur, dans la coupe de sacolère. Il subira le supplice du feu et du soufre, devant les saints Anges et devant l'Agneau.	10 και αυτος θελει πιει εκ του οινου του θυμου του Θεου του κεκερασμενου ακρατου εν τω ποτηριω της οργης αυτου, και θελει βασανισθη με πυρ και θειον ενωπιον των αγιων αγγελων και ενωπιον του Αρνιου.
11 Et la fumée de leur supplice s'élève pour les siècles des siècles; non, point de repos, ni le journi la nuit, pour ceux qui adorent la Bête et son image, pour qui reçoit la marque de son nom."	11 Και ο καπνος του βασανισμου αυτων αναβαινει εις αιωνας αιωνων, και δεν εχουσιν αναπαυσιν ημεραν και νυκτα οσοι προσκυνουσι το θηριον και την εικονα αυτου και οστις λαμβανει το χαραγμα του ονοματος αυτου.
12 Voilà qui fonde la constance des saints, ceux qui gardent les commandements de Dieu et lafoi en Jésus.	12 Εδω ειναι η υπομονη των αγιων, εδω οι φυλαττοντες τας εντολας του Θεου και την πιστιν του Ιησου.
13 Puis j'entendis une voix me dire, du ciel: "Ecris: Heureux les morts qui meurent dans leSeigneur; dès maintenant - oui, dit l'Esprit - qu'ils se reposent de leurs fatigues, car leurs oeuvres lesaccompagnent."	13 Και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν προς εμε? Γραψον, Μακαριοι οι νεκροι, οιτινες αποθνησκουσιν εν Κυριω απο του νυν. Ναι, λεγει το Πνευμα, δια να αναπαυθωσιν απο των κοπων αυτων, και τα εργα αυτων ακολουθουσι με αυτους.
14 Et voici qu'apparut à mes yeux une nuée blanche et sur la nuée était assis comme un Filsd'homme, ayant sur la tête une couronne d'or et dans la main une faucille aiguisée.	14 Και ειδον, και ιδου, νεφελη λευκη, και επι της νεφελης εκαθητο τις ομοιος με υιον ανθρωπου, εχων επι της κεφαλης αυτου στεφανον χρυσουν και εν τη χειρι αυτου δρεπανον κοπτερον.
15 Puis un autre Ange sortit du temple et cria d'une voix puissante à celui qui était assis sur lanuée: "Jette ta faucille et moissonne, car c'est l'heure de moissonner, la moisson de la terre est mûre."	15 Και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου, κραζων μετα μεγαλης φωνης προς τον καθημενον επι της νεφελης. Πεμψον το δρεπανον σου και θερισον, διοτι ηλθεν εις σε η ωρα του να θερισης, επειδη εξηρανθη ο θερισμος της γης.
16 Alors celui qui était assis sur la nuée jeta sa faucille sur la terre, et la terre fut moissonnée.	16 Και ο καθημενος επι της νεφελης εβαλε το δρεπανον αυτου επι την γην, και εθερισθη η γη.
17 Puis un autre Ange sortit du temple, au ciel, tenant également une faucille aiguisée.	17 Και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουρανω, εχων και αυτος δρεπανον κοπτερον.
18 Et un autre Ange sortit de l'autel - l'Ange préposé au feu - et cria d'une voix puissante à celuiqui tenait la faucille: "Jette ta faucille aiguisée, vendange les grappes dans la vigne de la terre, car ses raisins sontmûrs."	18 Και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του θυσιαστηριου, εχων εξουσιαν επι του πυρος, και εφωναξε μετα κραυγης μεγαλης προς τον εχοντα το δρεπανον το κοπτερον, λεγων? Πεμψον το δρεπανον σου το κοπτερον και τρυγησον τους βοτρυας της αμπελου της γης, διοτι ωριμασαν τα σταφυλια αυτης.
19 L'Ange alors jeta sa faucille sur la terre, il en vendangea la vigne et versa le tout dans la cuvede la colère de Dieu, cuve immense!	19 Και εβαλεν ο αγγελος το δρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησε την αμπελον της γης και ερριψε τα τρυγηθεντα εις τον μεγαλον ληνον του θυμου του Θεου.
20 Puis on la foula hors de la ville, et il en coula du sang qui monta jusqu'au mors des chevauxsur une étendue de mille stades.	20 Και επατηθη ο ληνος εξω της πολεως, και εξηλθεν αιμα εκ του ληνου εως των χαλινων των ιππων εις διαστημα χιλιων εξακοσιων σταδιων.