Livre des Juges 6

JERUSALEM	LXX
1 Les Israélites firent ce qui est mal aux yeux de Yahvé; Yahvé les livra pendant sept ans aux mains deMadiân,	1 και εποιησαν οι υιοι ισραηλ το πονηρον εναντι κυριου και παρεδωκεν αυτους κυριος εν χειρι μαδιαμ ετη επτα
2 et la main de Madiân se fit lourde sur Israël. C'est pour échapper à Madiân que les Israélites utilisèrentles crevasses des montagnes, les cavernes et les refuges.	2 και κατισχυσεν χειρ μαδιαμ επι ισραηλ και εποιησαν εαυτοις οι υιοι ισραηλ απο προσωπου μαδιαμ μανδρας εν τοις ορεσιν και τοις σπηλαιοις και τοις οχυρωμασιν
3 Chaque fois qu'Israël avait semé, alors Madiân montait, ainsi qu'Amaleq et les fils de l'Orient, ilsmontaient contre Israël	3 και εγενετο οταν εσπειρεν ανηρ ισραηλ και ανεβαινεν μαδιαμ και αμαληκ και οι υιοι ανατολων και ανεβαινον επ' αυτον
4 et, campés sur sa terre, ils dévastaient les produits du sol jusqu'aux abords de Gaza. Ils ne laissaient àIsraël aucun moyen de subsistance, ni une tête de petit bétail, ni un boeuf, ni un âne,	4 και παρενεβαλλον επ' αυτους και διεφθειραν τα εκφορια της γης εως του ελθειν εις γαζαν και ουχ υπελειποντο υποστασιν ζωης εν ισραηλ και ποιμνιον και μοσχον και ονον
5 car ils arrivaient, eux, leurs troupeaux et leurs tentes, aussi nombreux que les sauterelles; eux et leurschameaux étaient innombrables et ils envahissaient le pays pour le ravager.	5 οτι αυτοι και τα κτηνη αυτων ανεβαινον και τας σκηνας αυτων παρεφερον και παρεγινοντο ως ακρις εις πληθος και αυτοις και ταις καμηλοις αυτων ουκ ην αριθμος και παρεγινοντο εν τη γη ισραηλ του διαφθειρειν αυτην
6 Ainsi Madiân réduisit Israël à une grande misère et les Israélites crièrent vers Yahvé.	6 και επτωχευσεν ισραηλ σφοδρα απο προσωπου μαδιαμ και εκεκραξαν οι υιοι ισραηλ προς κυριον
7 Lorsque les Israélites eurent crié vers Yahvé à cause de Madiân,	7 και εγενετο επει εκεκραξαν οι υιοι ισραηλ προς κυριον δια μαδιαμ
8 Yahvé envoya aux Israélites un prophète qui leur dit: "Ainsi parle Yahvé, Dieu d'Israël. C'est moi quivous ai fait monter d'Egypte, et qui vous ai fait sortir d'une maison de servitude.	8 και εξαπεστειλεν κυριος ανδρα προφητην προς τους υιους ισραηλ και ειπεν αυτοις ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ εγω ειμι ο αναβιβασας υμας εξ αιγυπτου και εξηγαγον υμας εξ οικου δουλειας
9 Je vous ai délivrés de la main des Egyptiens et de la main de tous ceux qui vous opprimaient. Je les aichassés devant vous, je vous ai donné leur pays,	9 και εξειλαμην υμας εκ χειρος αιγυπτου και εκ χειρος παντων των θλιβοντων υμας και εξεβαλον αυτους εκ προσωπου υμων και εδωκα υμιν την γην αυτων
10 et je vous ai dit: Je suis Yahvé votre Dieu. Vous ne craindrez pas les dieux des Amorites dont voushabitez le pays Mais vous n'avez pas écouté ma voix."	10 και ειπα υμιν εγω κυριος ο θεος υμων ου φοβηθησεσθε τους θεους του αμορραιου εν οις υμεις ενοικειτε εν τη γη αυτων και ουκ εισηκουσατε της φωνης μου
11 L'Ange de Yahvé vint et s'assit sous le térébinthe d'Ophra, qui appartenait à Yoash d'Abiézer.Gédéon, son fils, battait le blé dans le pressoir pour le soustraire à Madiân,	11 και ηλθεν αγγελος κυριου και εκαθισεν υπο την δρυν την ουσαν εν εφραθα την του ιωας πατρος αβιεζρι και γεδεων ο υιος αυτου ερραβδιζεν πυρους εν ληνω του εκφυγειν εκ προσωπου μαδιαμ
12 et l'Ange de Yahvé lui apparut: "Yahvé avec toi, lui dit-il, vaillant guerrier!"	12 και ωφθη αυτω αγγελος κυριου και ειπεν προς αυτον κυριος μετα σου δυνατος τη ισχυι
13 Gédéon lui répondit: "Je t'en prie, mon Seigneur! Si Yahvé est avec nous, d'où vient tout ce qui nousarrive? Où sont tous ces prodiges que nous racontent nos pères quand ils disent: Yahvé ne nous a-t-il pas faitmonter d'Egypte? Et maintenant Yahvé nous a abandonnés, ils nous a livrés au pouvoir de Madiân..."	13 και ειπεν προς αυτον γεδεων εν εμοι κυριε και ει εστιν κυριος μεθ' ημων ινα τι ευρεν ημας παντα τα κακα ταυτα και που εστιν παντα τα θαυμασια αυτου οσα διηγησαντο ημιν οι πατερες ημων λεγοντες ουχι εξ αιγυπτου ανηγαγεν ημας κυριος και νυν απωσατο ημας και παρεδωκεν ημας εν χειρι μαδιαμ
14 Alors Yahvé se tourna vers lui et lui dit: "Va avec la force qui t'anime et tu sauveras Israël de la mainde Madiân. N'est-ce pas moi qui t'envoie?"	14 και επεβλεψεν προς αυτον ο αγγελος κυριου και ειπεν αυτω πορευου εν τη ισχυι σου και σωσεις τον ισραηλ και ιδου εξαπεστειλα σε
15 "Pardon --, mon Seigneur! lui répondit Gédéon, comment sauverais-je Israël? Mon clan est le pluspauvre en Manassé et moi, je suis le dernier dans la maison de mon père."	15 και ειπεν προς αυτον γεδεων εν εμοι κυριε εν τινι σωσω τον ισραηλ ιδου η χιλιας μου ταπεινοτερα εν μανασση και εγω ειμι μικρος εν τω οικω του πατρος μου
16 Yahvé lui répondit: "Je serai avec toi et tu battras Madiân comme si c'était un seul homme."	16 και ειπεν προς αυτον ο αγγελος κυριου κυριος εσται μετα σου και παταξεις την μαδιαμ ωσει ανδρα ενα
17 Gédéon lui dit: "Si j'ai trouvé grâce à tes yeux, donne-moi un signe que c'est toi qui me parles.	17 και ειπεν προς αυτον γεδεων και ει ευρον χαριν εν οφθαλμοις σου και ποιησεις μοι σημειον οτι συ λαλεις μετ' εμου
18 Ne t'éloigne pas d'ici, je te prie, jusqu'à ce que je revienne vers toi. Je t'apporterai mon offrande et jela déposerai devant toi." Et il répondit: "Je resterai jusqu'à ton retour."	18 μη κινηθης εντευθεν εως του ελθειν με προς σε και οισω την θυσιαν μου και θησω ενωπιον σου και ειπεν εγω ειμι καθησομαι εως του επιστρεψαι σε
19 Gédéon s'en alla, il prépara un chevreau, et avec une mesure de farine il fit des pains sans levain. Ilmit la viande dans une corbeille et le jus dans un pot, puis il lui apporta le tout sous le térébinthe. Comme ils'approchait,	19 και γεδεων εισηλθεν και εποιησεν εριφον αιγων και οιφι αλευρου αζυμα και τα κρεα επεθηκεν επι το κανουν και τον ζωμον ενεχεεν εις χυτραν και εξηνεγκεν προς αυτον υπο την δρυν και προσεκυνησεν
20 l'Ange de Yahvé lui dit: "Prends la viande et les pains sans levain, pose-les sur ce rocher et répandsle jus." Et Gédéon fit ainsi.	20 και ειπεν προς αυτον ο αγγελος κυριου λαβε τα κρεα και τους αρτους τους αζυμους και θες προς την πετραν εκεινην και τον ζωμον εκχεον και εποιησεν ουτως
21 Alors l'Ange de Yahvé étendit l'extrémité du bâton qu'il tenait à la main et il toucha la viande et lespains sans levain. Le feu jaillit du roc, il dévora la viande et les pains sans levain, et l'Ange de Yahvé disparut àses yeux.	21 και εξετεινεν ο αγγελος κυριου το ακρον της ραβδου της εν τη χειρι αυτου και ηψατο των κρεων και των αζυμων και ανηφθη πυρ εκ της πετρας και κατεφαγεν τα κρεα και τους αζυμους και ο αγγελος κυριου απηλθεν εξ οφθαλμων αυτου
22 Alors Gédéon vit que c'était l'Ange de Yahvé et il dit: "Hélas! mon Seigneur Yahvé! C'est donc quej'ai vu l'Ange de Yahvé face à face?"	22 και ειδεν γεδεων οτι αγγελος κυριου εστιν και ειπεν γεδεων α α κυριε κυριε οτι ειδον τον αγγελον κυριου προσωπον προς προσωπον
23 Yahvé lui répondit: "Que la paix soit avec toi! Ne crains rien: tu ne mourras pas."	23 και ειπεν αυτω κυριος ειρηνη σοι μη φοβου μη αποθανης
24 Gédéon éleva en cet endroit un autel à Yahvé et il le nomma Yahvé-Paix. Cet autel est encoreaujourd'hui à Ophra d'Abiézer.	24 και ωκοδομησεν εκει γεδεων θυσιαστηριον τω κυριω και εκαλεσεν αυτο ειρηνη κυριου εως της ημερας ταυτης ετι αυτου οντος εν εφραθα πατρος του εζρι
25 Il arriva que pendant cette nuit-là, Yahvé dit à Gédéon: "Prends le taureau de ton père, le taureau desept ans, et tu démoliras l'autel de Baal qui appartient à ton père et tu couperas le pieu sacré qui est à côté.	25 και εγενηθη τη νυκτι εκεινη και ειπεν αυτω κυριος λαβε τον μοσχον τον σιτευτον του πατρος σου μοσχον τον επταετη και καθελεις το θυσιαστηριον του βααλ ο εστιν του πατρος σου και το αλσος το επ' αυτω εκκοψεις
26 Puis tu construiras à Yahvé ton Dieu, au sommet de ce lieu fort, un autel bien disposé. Tu prendrasalors le taureau et tu le brûleras en holocauste sur le bois du pieu sacré que tu auras coupé."	26 και οικοδομησεις θυσιαστηριον κυριω τω θεω σου τω οφθεντι σοι επι της κορυφης του ορους μαωζ τουτου εν τη παραταξει και λημψη τον μοσχον και ανοισεις ολοκαυτωμα εν τοις ξυλοις του αλσους ου εκκοψεις
27 Gédéon prit alors dix hommes parmi ses serviteurs et il fit comme Yahvé le lui avait ordonné.Seulement, comme il craignait trop sa famille et les gens de la ville pour le faire en plein jour, il le fit de nuit.	27 και ελαβεν γεδεων τρεις και δεκα ανδρας απο των δουλων αυτου και εποιησεν καθα ελαλησεν προς αυτον κυριος και εγενετο ως εφοβηθη τον οικον του πατρος αυτου και τους ανδρας της πολεως μη ποιησαι ημερας και εποιησεν νυκτος
28 Le lendemain matin les gens de la ville se levèrent; l'autel de Baal avait été détruit, le pieu sacré quise dressait à côté avait été coupé, et le taureau avait été offert en holocauste sur l'autel qu'on venait de bâtir.	28 και ωρθρισαν οι ανδρες της πολεως το πρωι και ιδου κατεσκαμμενον το θυσιαστηριον του βααλ και το αλσος το επ' αυτω εκκεκομμενον και ο μοσχος ο σιτευτος ανηνεγμενος εις ολοκαυτωμα επι το θυσιαστηριον το ωκοδομημενον
29 Ils se dirent alors les uns aux autres: "Qui a fait cela?" Ils cherchèrent, s'informèrent et ils dirent:"C'est Gédéon fils de Yoash qui a fait cela."	29 και ειπεν ανηρ προς τον πλησιον αυτου τις εποιησεν το πραγμα τουτο και ανηταζον και εξεζητουν και ειπαν γεδεων ο υιος ιωας εποιησεν το πραγμα τουτο
30 Les gens de la ville dirent alors à Yoash: "Fais sortir ton fils et qu'il meure, car il a détruit l'autel deBaal et coupé le pieu sacré qui se dressait à côté."	30 και ειπαν οι ανδρες της πολεως προς ιωας εξαγαγε τον υιον σου και αποθανετω οτι κατεσκαψεν το θυσιαστηριον του βααλ και οτι εκοψεν το αλσος το επ' αυτω
31 Yoash répondit à tous ceux qui se tenaient près de lui: "Est-ce à vous de défendre Baal? Est-ce àvous de lui venir en aide? (Quiconque défend Baal doit être mis à mort avant qu'il ne fasse jour.) S'il est dieu,qu'il se défende lui-même, puisque Gédéon a détruit son autel."	31 και ειπεν ιωας προς τους ανδρας τους εσταμενους επ' αυτον μη υμεις νυν δικαζεσθε περι του βααλ η υμεις σωζετε αυτον ος αντεδικησεν αυτον αποθανειται εως πρωι ει εστιν θεος αυτος εκδικησει αυτον οτι κατεσκαψεν το θυσιαστηριον αυτου
32 Ce jour-là on donna à Gédéon le nom de Yerubbaal, car, disait-on: "Que Baal s'en prenne à lui,puisqu'il a détruit son autel!"	32 και εκαλεσεν αυτο εν τη ημερα εκεινη δικαστηριον του βααλ οτι κατεσκαψεν το θυσιαστηριον αυτου
33 Tout Madiân, Amaleq et les fils de l'Orient se réunirent et, ayant passé le Jourdain, ils vinrent camperdans la plaine de Yizréel.	33 και πασα μαδιαμ και αμαληκ και υιοι ανατολων συνηχθησαν επι το αυτο και διεβησαν και παρενεβαλον εν τη κοιλαδι ιεζραελ
34 L'esprit de Yahvé revêtit Gédéon, il sonna du cor et Abiézer se groupa derrière lui.	34 και πνευμα θεου ενεδυσεν τον γεδεων και εσαλπισεν εν κερατινη και εβοησεν αβιεζερ οπισω αυτου
35 Il envoya des messagers dans tout Manassé, qui se groupa aussi derrière lui, et il envoya desmessagers dans Asher, dans Zabulon et dans Nephtali; et ils montèrent à sa rencontre.	35 και αγγελους εξαπεστειλεν εν παντι μανασση και εβοησεν και αυτος οπισω αυτου και εξαπεστειλεν αγγελους εν ασηρ και εν ζαβουλων και εν νεφθαλι και ανεβησαν εις συναντησιν αυτου
36 Gédéon dit à Dieu: "Si vraiment tu veux délivrer Israël par ma main, comme tu l'as dit,	36 και ειπεν γεδεων προς τον θεον ει σωζεις εν τη χειρι μου τον ισραηλ ον τροπον ελαλησας
37 voici que j'étends sur l'aire une toison de laine: s'il y a de la rosée seulement sur la toison et que le solreste sec, alors je saurai que tu délivreras Israël par ma main, comme tu l'as dit."	37 ιδου εγω απερειδομαι τον ποκον των εριων εν τω αλωνι και εαν δροσος γενηται επι τον ποκον μονον και επι πασαν την γην ξηρασια και γνωσομαι οτι σωζεις εν τη χειρι μου τον ισραηλ ον τροπον ελαλησας
38 Et il en fut ainsi. Gédéon se leva le lendemain de bon matin, il pressa la toison et, de la toison, ilexprima la rosée, une pleine coupe d'eau.	38 και εγενετο ουτως και ωρθρισεν γεδεων τη επαυριον και απεπιασεν τον ποκον και απερρυη η δροσος εκ του ποκου πληρης λεκανη υδατος
39 Gédéon dit encore à Dieu: "Ne t'irrite pas contre moi si je parle encore une fois. Permets que je fasseune dernière fois l'épreuve de la toison: qu'il n'y ait de sec que la seule toison et qu'il y ait de la rosée sur tout lesol!"	39 και ειπεν γεδεων προς τον θεον μη οργισθητω ο θυμος σου εν εμοι και λαλησω ετι απαξ και πειρασω ετι απαξ εν τω ποκω και γενηθητω ξηρασια επι τον ποκον μονον επι δε πασαν την γην γενηθητω δροσος
40 Et Dieu fit ainsi en cette nuit-là. La toison seule resta sèche et il y eut de la rosée sur tout le sol.	40 και εποιησεν ο θεος ουτως εν τη νυκτι εκεινη και εγενετο ξηρασια επι τον ποκον μονον επι δε πασαν την γην εγενετο δροσος