Première épître aux Thessaloniciens 2

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Vous-mêmes savez, frères, comment nous sommes venus chez vous, que ce ne fut pas envain.	1 Διοτι σεις εξευρετε, αδελφοι, την προς εσας εισοδον ημων, οτι δεν εγεινε ματαια,
2 Nous avions, vous le savez, enduré à Philippes des souffrances et des insultes, mais notreDieu nous a accordé de prêcher en toute hardiesse devant vous l'Evangile de Dieu, au milieu d'une lutte pénible.	2 αλλα και προπαθοντες και υβρισθεντες, καθως εξευρετε, εν Φιλιπποις, ελαβομεν θαρρος εις τον Θεον ημων να λαλησωμεν προς εσας το ευαγγελιον του Θεου με πολυν αγωνα.
3 En vous exhortant, nous ne nous inspirons ni de l'erreur ni de l'impureté, et nous netentons pas de ruser avec vous.	3 Διοτι η προτροπη ημων δεν ητο εκ πλανης ουδε εξ ακαθαρσιας ουτε μετα δολου?
4 Seulement, Dieu nous ayant confié l'Evangile après nous avoir éprouvés, nous prêchonsen conséquence, cherchant à plaire non pas aux hommes mais à Dieu qui éprouve nos coeurs.	4 αλλα καθως εδοκιμασθημεν υπο του Θεου δια να εμπιστευθωμεν το ευαγγελιον, ουτω λαλουμεν, ουχι ως αρεσκοντες εις ανθρωπους, αλλ' εις τον Θεον τον δοκιμαζοντα τας καρδιας ημων.
5 Jamais non plus nous n'avons eu un mot de flatterie, vous le savez, ni une arrière-penséede cupidité, Dieu en est témoin;	5 Διοτι ουτε λογον κολακειας μετεχειρισθημεν ποτε, καθως εξευρετε, ουτε προφασιν πλεονεξιας, μαρτυς ο Θεος,
6 ni recherché la gloire humaine, pas plus chez vous que chez d'autres,	6 ουτε εζητησαμεν δοξαν εξ ανθρωπων, ουτε αφ' υμων ουτε απ' αλλων
7 alors que nous pouvions, étant apôtres du Christ, vous faire sentir tout notre poids. Aucontraire, nous nous sommes faits tout aimables au milieu de vous. Comme une mère nourrit ses enfants et lesentoure de soins,	7 καιτοι δυναμενοι να διδωμεν βαρος ως αποστολοι του Χριστου, αλλ' εσταθημεν γλυκεις εν τω μεσω υμων, καθως η τροφος περιθαλπει τα εαυτης τεκνα?
8 telle était notre tendresse pour vous que nous aurions voulu vous livrer, en même tempsque l'Evangile de Dieu, notre propre vie, tant vous nous étiez devenus chers.	8 ουτως εχοντες ενθερμον αγαπην προς εσας, ευχαριστουμεθα να μεταδωσωμεν ουχι μονον το ευαγγελιον του Θεου αλλα και τας ψυχας ημων, επειδη εσταθητε αγαπητοι εις ημας.
9 Vous vous souvenez, frères, de nos labeurs et fatigues: de nuit comme de jour, noustravaillions, pour n'être à la charge d'aucun de vous, tandis que nous vous annoncions l'Evangile de Dieu!	9 Διοτι ενθυμεισθε, αδελφοι, τον κοπον ημων και τον μοχθον? επειδη νυκτα και ημεραν εργαζομενοι, δια να μη επιβαρυνωμεν τινα εξ υμων, εκηρυξαμεν εις εσας το ευαγγελιον του Θεου.
10 Vous êtes témoins, et Dieu l'est aussi, combien notre attitude envers vous, les croyants, aété sainte, juste, sans reproche.	10 Σεις εισθε μαρτυρες και ο Θεος οτι οσιως και δικαιως και αμεμπτως εφερθημεν προς εσας τους πιστευοντας,
11 Comme un père pour ses enfants, vous le savez, nous vous avons, chacun de vous,	11 καθως εξευρετε οτι ενα εκαστον υμων, ως πατηρ τα εαυτου τεκνα,
12 exhortés, encouragés, adjurés de mener une vie digne de Dieu qui vous appelle à sonRoyaume et à sa gloire.	12 σας προετρεπομεν και παρηγορουμεν και διεμαρτυρομεθα, δια να περιπατησητε αξιως του Θεου του προσκαλουντος υμας εις την εαυτου βασιλειαν και δοξαν.
13 Voilà pourquoi, de notre côté, nous ne cessons de rendre grâces à Dieu de ce que, unefois reçue la parole de Dieu que nous vous faisions entendre, vous l'avez accueillie, non comme une paroled'hommes, mais comme ce qu'elle est réellement, la parole de Dieu. Et cette parole reste active en vous, lescroyants.	13 Δια τουτο και ημεις ευχαριστουμεν τον Θεον αδιαλειπτως, οτι παραλαβοντες τον λογον του Θεου, τον οποιον ηκουσατε παρ' ημων, εδεχθητε αυτον ουχι ως λογον ανθρωπων, αλλα καθως ειναι αληθως, λογον Θεου, οστις και ενεργειται μεταξυ υμων των πιστευοντων.
14 Car vous vous êtes mis, frères, à imiter les Eglises de Dieu dans le Christ Jésus qui sonten Judée: vous avez souffert de la part de vos compatriotes les mêmes traitements qu'ils ont soufferts de la partdes Juifs:	14 Διοτι σεις εγεινετε, αδελφοι, μιμηται των εκκλησιων του Θεου, αιτινες ειναι εν τη Ιουδαια εν Χριστω Ιησου, επειδη και σεις επαθετε τα αυτα υπο των ιδιων υμων ομοεθνων, καθως και αυτοι υπο των Ιουδαιων,
15 ces gens-là ont mis à mort Jésus le Seigneur et les prophètes, ils nous ont persécutés, ilsne plaisent pas à Dieu, ils sont ennemis de tous les hommes	15 οιτινες και τον Κυριον Ιησουν εθανατωσαν και τους ιδιους αυτων προφητας, και ημας εξεδιωξαν, και εις τον Θεον δεν αρεσκουσι, και εις παντας τους ανθρωπους ειναι εναντιοι,
16 quand ils nous empêchent de prêcher aux païens pour leur salut, mettant ainsi en touttemps le comble à leur péché; et elle est tombée sur eux, la colère, pour en finir.	16 εμποδιζοντες ημας να λαλησωμεν προς τα εθνη δια να σωθωσι, δια να αναπληρωσωσι τας αμαρτιας εαυτων παντοτε. Εφθασε δε επ' αυτους η οργη μεχρι τελους.
17 Et nous, frères, privés de votre compagnie pour un moment, de visage mais non decoeur, nous nous sommes sentis extrêmement pressés de revoir votre visage, tant notre désir était vif.	17 Αλλ' ημεις, αδελφοι, ορφανισθεντες αφ' υμων προς ολιγον καιρον, προσωπικως ουχι κατα την καρδιαν, εσπουδασαμεν περισσοτερον μετα πολλης επιθυμιας να ιδωμεν το προσωπον σας.
18 Nous avons donc voulu venir jusqu'à vous - moi-même, Paul, à plusieurs reprises --,mais Satan nous en a empêchés.	18 Δια τουτο ηθελησαμεν να ελθωμεν προς εσας, εγω μαλιστα ο Παυλος, και απαξ και δις, και ημποδισεν ημας ο Σατανας.
19 Quelle est en effet notre espérance, notre joie, la couronne dont nous serons fiers, si cen'est vous, en présence de notre Seigneur Jésus lors de son Avènement?	19 Διοτι τις η ελπις ημων η η χαρα η ο στεφανος της καυχησεως; η ουχι και σεις εμπροσθεν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου εν τη παρουσια αυτου;
20 Oui, c'est bien vous qui êtes notre gloire et notre joie.	20 Διοτι σεις εισθε η δοξα ημων και η χαρα.