Livre de Michée 7

JERUSALEM	LXX
1 Malheur à moi! je suis devenu comme un moissonneur en été, comme un grappilleur auxvendanges: plus une grappe à manger, plus une figue précoce que je désire!	1 οιμμοι οτι εγενομην ως συναγων καλαμην εν αμητω και ως επιφυλλιδα εν τρυγητω ουχ υπαρχοντος βοτρυος του φαγειν τα πρωτογονα οιμμοι ψυχη
2 Les fidèles ont disparu du pays: pas un juste parmi les gens! Tous sont aux aguets pour verser lesang, ils traquent chacun son frère au filet.	2 οτι απολωλεν ευλαβης απο της γης και κατορθων εν ανθρωποις ουχ υπαρχει παντες εις αιματα δικαζονται εκαστος τον πλησιον αυτου εκθλιβουσιν εκθλιβη
3 Pour faire le mal leurs mains sont habiles: le prince réclame, le juge juge pour un cadeau, le grandprononce suivant son bon plaisir.	3 επι το κακον τας χειρας αυτων ετοιμαζουσιν ο αρχων αιτει και ο κριτης ειρηνικους λογους ελαλησεν καταθυμιον ψυχης αυτου εστιν και εξελουμαι
4 Parmi eux le meilleur est comme une ronce, le plus juste comme une haie d'épines. Aujourd'huiarrive du Nord leur épreuve; c'est l'instant de leur confusion.	4 τα αγαθα αυτων ως σης εκτρωγων και βαδιζων επι κανονος εν ημερα σκοπιας ουαι ουαι αι εκδικησεις σου ηκασιν νυν εσονται κλαυθμοι αυτων
5 Ne vous fiez pas au prochain, n'ayez point confiance en l'ami; devant celle qui partage ta couche,garde-toi d'ouvrir la bouche.	5 μη καταπιστευετε εν φιλοις και μη ελπιζετε επι ηγουμενοις απο της συγκοιτου σου φυλαξαι του αναθεσθαι τι αυτη
6 Car le fils insulte le père, la fille se dresse contre sa mère, la belle-fille contre sa belle-mère, chacuna pour ennemis les gens de sa maison.	6 διοτι υιος ατιμαζει πατερα θυγατηρ επαναστησεται επι την μητερα αυτης νυμφη επι την πενθεραν αυτης εχθροι ανδρος παντες οι ανδρες οι εν τω οικω αυτου
7 Mais moi, je regarde vers Yahvé, j'espère dans le Dieu qui me sauvera; mon Dieu m'entendra.	7 εγω δε επι τον κυριον επιβλεψομαι υπομενω επι τω θεω τω σωτηρι μου εισακουσεται μου ο θεος μου
8 Ne te réjouis pas à mon sujet, ô mon ennemie: si je suis tombée, je me relèverai; si je demeure dansles ténèbres, Yahvé est ma lumière.	8 μη επιχαιρε μοι η εχθρα μου οτι πεπτωκα και αναστησομαι διοτι εαν καθισω εν τω σκοτει κυριος φωτιει μοι
9 Je dois porter la colère de Yahvé, puisque j'ai péché contre lui, jusqu'à ce qu'il juge ma cause et mefasse justice; il me fera sortir à la lumière, et je contemplerai ses justes oeuvres.	9 οργην κυριου υποισω οτι ημαρτον αυτω εως του δικαιωσαι αυτον την δικην μου και ποιησει το κριμα μου και εξαξει με εις το φως οψομαι την δικαιοσυνην αυτου
10 Quand mon ennemie le verra, elle sera couverte de honte, elle qui me disait: "Où est-il, Yahvé tonDieu?" Mes yeux la contempleront, tandis qu'elle sera piétinée comme la boue des rues.	10 και οψεται η εχθρα μου και περιβαλειται αισχυνην η λεγουσα προς με που κυριος ο θεος σου οι οφθαλμοι μου εποψονται αυτην νυν εσται εις καταπατημα ως πηλος εν ταις οδοις
11 Le jour de rebâtir tes remparts! Ce jour-là s'étendront tes frontières;	11 ημερας αλοιφης πλινθου εξαλειψις σου η ημερα εκεινη και αποτριψεται νομιμα σου
12 ce jour-là, on viendra jusqu'à toi depuis l'Assyrie jusqu'à l'Egypte, depuis Tyr jusqu'au Fleuve, dela mer à la mer, de la montagne à la montagne.	12 η ημερα εκεινη και αι πολεις σου ηξουσιν εις ομαλισμον και εις διαμερισμον ασσυριων και αι πολεις σου αι οχυραι εις διαμερισμον απο τυρου εως του ποταμου συριας ημερα υδατος και θορυβου
13 La terre deviendra une solitude à cause de ses habitants, pour prix de leur conduite.	13 και εσται η γη εις αφανισμον συν τοις κατοικουσιν αυτην εκ καρπων επιτηδευματων αυτων
14 Fais paître ton peuple sous ta houlette, le troupeau de ton héritage, qui demeure isolé dans lesbroussailles, au milieu des vergers. Puisse-t-il paître en Bashân et en Galaad comme aux jours antiques!	14 ποιμαινε λαον σου εν ραβδω σου προβατα κληρονομιας σου κατασκηνουντας καθ' εαυτους δρυμον εν μεσω του καρμηλου νεμησονται την βασανιτιν και την γαλααδιτιν καθως αι ημεραι του αιωνος
15 Comme aux jours où tu sortis du pays d'Egypte, fais-nous voir des merveilles!	15 και κατα τας ημερας εξοδιας σου εξ αιγυπτου οψεσθε θαυμαστα
16 Les nations verront et seront confondues malgré toute leur puissance; elles se mettront la main surla bouche, elles en auront les oreilles assourdies.	16 οψονται εθνη και καταισχυνθησονται εκ πασης της ισχυος αυτων επιθησουσιν χειρας επι το στομα αυτων τα ωτα αυτων αποκωφωθησονται
17 Elles lécheront la poussière comme le serpent, comme les bêtes qui rampent sur la terre. Ellessortiront tremblantes de leurs repaires, terrifiées et craintives devant toi.	17 λειξουσιν χουν ως οφεις συροντες γην συγχυθησονται εν συγκλεισμω αυτων επι τω κυριω θεω ημων εκστησονται και φοβηθησονται απο σου
18 Quel est le dieu comme toi, qui enlève la faute, qui pardonne le crime, qui n'exaspère pas pourtoujours sa colère, mais qui prend plaisir à faire grâce?	18 τις θεος ωσπερ συ εξαιρων αδικιας και υπερβαινων ασεβειας τοις καταλοιποις της κληρονομιας αυτου και ου συνεσχεν εις μαρτυριον οργην αυτου οτι θελητης ελεους εστιν
19 Une fois de plus, aie pitié de nous! foule aux pieds nos fautes, jette au fond de la mer tous nospéchés!	19 αυτος επιστρεψει και οικτιρησει ημας καταδυσει τας αδικιας ημων και απορριφησονται εις τα βαθη της θαλασσης πασας τας αμαρτιας ημων
20 Accorde à Jacob ta fidélité, à Abraham ta grâce, que tu as jurées à nos pères dès les jours d'antan.	20 δωσεις αληθειαν τω ιακωβ ελεον τω αβρααμ καθοτι ωμοσας τοις πατρασιν ημων κατα τας ημερας τας εμπροσθεν .