Livre de Michée 1

JERUSALEM	LXX
1 Parole de Yahvé qui fut adressée à Michée de Moréshèt, au temps de Yotam, d'Achaz et d'Ezéchias, rois deJuda. Ses visions sur Samarie et Jérusalem.	1 και εγενετο λογος κυριου προς μιχαιαν τον του μωρασθι εν ημεραις ιωαθαμ και αχαζ και εζεκιου βασιλεων ιουδα υπερ ων ειδεν περι σαμαρειας και περι ιερουσαλημ
2 Ecoutez, tous les peuples! Sois attentive, terre, et tout ce qui t'emplit! Yahvé va témoigner contrevous, le Seigneur, au sortir de son palais sacré!	2 ακουσατε λαοι λογους και προσεχετω η γη και παντες οι εν αυτη και εσται κυριος εν υμιν εις μαρτυριον κυριος εξ οικου αγιου αυτου
3 Car voici Yahvé qui sort de son lieu saint: il descend, il foule les sommets de la terre.	3 διοτι ιδου κυριος εκπορευεται εκ του τοπου αυτου και καταβησεται και επιβησεται επι τα υψη της γης
4 Les montagnes fondent sous ses pas, les vallées s'effondrent, comme la cire devant le feu, commel'eau répandue sur la pente.	4 και σαλευθησεται τα ορη υποκατωθεν αυτου και αι κοιλαδες τακησονται ως κηρος απο προσωπου πυρος και ως υδωρ καταφερομενον εν καταβασει
5 Tout cela, à cause du crime de Jacob, du péché de la maison d'Israël. Quel est le crime de Jacob?N'est-ce pas Samarie? Quel est le péché de la maison de Juda? N'est-ce pas Jérusalem?	5 δια ασεβειαν ιακωβ παντα ταυτα και δια αμαρτιαν οικου ισραηλ τις η ασεβεια του ιακωβ ου σαμαρεια και τις η αμαρτια οικου ιουδα ουχι ιερουσαλημ
6 "Je vais faire de Samarie une ruine dans la campagne, une terre à vignes. Je ferai rouler ses pierres àla vallée, je mettrai à nu ses fondations.	6 και θησομαι σαμαρειαν εις οπωροφυλακιον αγρου και εις φυτειαν αμπελωνος και κατασπασω εις χαος τους λιθους αυτης και τα θεμελια αυτης αποκαλυψω
7 Toutes ses statues seront brisées, tous ses salaires dévorés par le feu, toutes ses idoles, je les livreraià la solitude, car elles ont été amassées avec le salaire des prostituées et elles redeviendront salaire deprostituées."	7 και παντα τα γλυπτα αυτης κατακοψουσιν και παντα τα μισθωματα αυτης εμπρησουσιν εν πυρι και παντα τα ειδωλα αυτης θησομαι εις αφανισμον διοτι εκ μισθωματων πορνειας συνηγαγεν και εκ μισθωματων πορνειας συνεστρεψεν
8 Pour cela, je vais gémir et me lamenter, je vais aller déchaussé et nu, je pousserai des gémissementscomme les chacals, des plaintes comme les autruches.	8 ενεκεν τουτου κοψεται και θρηνησει πορευσεται ανυποδετος και γυμνη ποιησεται κοπετον ως δρακοντων και πενθος ως θυγατερων σειρηνων
9 Car il n'y a pas de remède au coup de Yahvé; il atteint jusqu'à Juda, il frappe jusqu'à la porte de monpeuple, jusqu'à Jérusalem!	9 οτι κατεκρατησεν η πληγη αυτης διοτι ηλθεν εως ιουδα και ηψατο εως πυλης λαου μου εως ιερουσαλημ
10 A Gat, ne le publiez pas, à... ne versez pas vos pleurs! A Bet-Léaphra, roulez-vous dans lapoussière!	10 οι εν γεθ μη μεγαλυνεσθε οι εν ακιμ μη ανοικοδομειτε εξ οικου κατα γελωτα γην καταπασασθε κατα γελωτα υμων
11 Sonne du cor, toi qui demeures à Shaphir! Elle n'est pas sortie de sa cité, celle qui demeure àCaanân! Bet-ha-Eçel est arrachée de ses fondations, de la base de son assise!	11 κατοικουσα καλως τας πολεις αυτης ουκ εξηλθεν κατοικουσα σεννααν κοψασθαι οικον εχομενον αυτης λημψεται εξ υμων πληγην οδυνης
12 Pourrait-elle donc espérer le bonheur, celle qui demeure à Marôt? Car le malheur est descendu dechez Yahvé à la porte de Jérusalem.	12 τις ηρξατο εις αγαθα κατοικουση οδυνας οτι κατεβη κακα παρα κυριου επι πυλας ιερουσαλημ
13 Attelle au char le coursier, toi qui demeures à Lakish! (Ce fut le début du péché pour la fille deSion, car c'est en toi que l'on trouve les forfaits d'Israël.)	13 ψοφος αρματων και ιππευοντων κατοικουσα λαχις αρχηγος αμαρτιας αυτη εστιν τη θυγατρι σιων οτι εν σοι ευρεθησαν ασεβειαι του ισραηλ
14 Aussi tu devras verser une dot pour Moréshèt-Gat. Bet-Akzib sera une déception pour les roisd'Israël.	14 δια τουτο δωσεις εξαποστελλομενους εως κληρονομιας γεθ οικους ματαιους εις κενα εγενετο τοις βασιλευσιν του ισραηλ
15 Le pillard te reviendra encore, toi qui demeures à Maresha! Jusqu'à Adullam s'en ira la gloired'Israël.	15 εως τους κληρονομους αγαγω σοι κατοικουσα λαχις κληρονομια εως οδολλαμ ηξει η δοξα της θυγατρος ισραηλ
16 Arrache tes cheveux, rase-les, pour les fils qui faisaient ta joie! Rends-toi chauve comme levautour, car ils sont exilés loin de toi!	16 ξυρησαι και κειραι επι τα τεκνα τα τρυφερα σου εμπλατυνον την χηρειαν σου ως αετος οτι ηχμαλωτευθησαν απο σου