Livre de Daniel 8

JERUSALEM	LXX
1 En l'an trois du règne du roi Balthazar, une vision m'apparut, à moi Daniel, après celle qui m'étaitapparue en premier.	1 ετους τριτου βασιλευοντος βαλτασαρ ορασις ην ειδον εγω δανιηλ μετα το ιδειν με την πρωτην
2 Je contemplais la vision, et tandis que je contemplais, je me trouvais à Suse, la place forte qui estdans la province d'Elam; et, contemplant la vision, je me trouvais à la porte de l'Ulaï.	2 και ειδον εν τω οραματι του ενυπνιου μου εμου οντος εν σουσοις τη πολει ητις εστιν εν ελυμαιδι χωρα ετι οντος μου προς τη πυλη αιλαμ
3 Je levai les yeux pour voir. Voici: un bélier se tenait devant la porte. Il avait deux cornes; les deuxcornes étaient hautes, mais l'une plus que l'autre, et la plus haute qui se dressa fut la seconde.	3 αναβλεψας ειδον κριον ενα μεγαν εστωτα απεναντι της πυλης και ειχε κερατα και το εν υψηλοτερον του ετερου και το υψηλοτερον ανεβαινε
4 Je vis le bélier donner de la corne vers l'ouest, vers le nord et vers le sud. Nulle bête ne pouvait luirésister, rien ne pouvait lui échapper. Il faisait ce qui lui plaisait et devint puissant.	4 μετα δε ταυτα ειδον τον κριον κερατιζοντα προς ανατολας και προς βορραν και προς δυσμας και μεσημβριαν και παντα τα θηρια ουκ εστησαν ενωπιον αυτου και ουκ ην ο ρυομενος εκ των χειρων αυτου και εποιει ως ηθελε και υψωθη
5 Voici ce que je discernai: un bouc vint de l'occident, ayant parcouru la terre entière mais sans toucherle sol, et le bouc avait une corne "magnifique" entre les yeux.	5 και εγω διενοουμην και ιδου τραγος αιγων ηρχετο απο δυσμων επι προσωπου της γης και ουχ ηπτετο της γης και ην του τραγου κερας εν ανα μεσον των οφθαλμων αυτου
6 Il s'approcha du bélier aux deux cornes que j'avais vu se tenir devant la porte, et courut vers lui dansl'ardeur de sa force.	6 και ηλθεν επι τον κριον τον τα κερατα εχοντα ον ειδον εστωτα προς τη πυλη και εδραμε προς αυτον εν θυμω οργης
7 Je le vis atteindre et affronter le bélier: il était en rage contre lui et frappa le bélier, lui brisant lesdeux cornes, sans que le bélier eût la force de lui résister; il le jeta à terre et le foula aux pieds; personne n'était làpour délivrer le bélier.	7 και ειδον αυτον προσαγοντα προς τον κριον και εθυμωθη επ' αυτον και επαταξε και συνετριψε τα δυο κερατα αυτου και ουκετι ην ισχυς εν τω κριω στηναι κατεναντι του τραγου και εσπαραξεν αυτον επι την γην και συνετριψεν αυτον και ουκ ην ο ρυομενος τον κριον απο του τραγου
8 Le bouc devint très puissant, mais, en pleine force, la grande corne se brisa et à sa place se dressèrentquatre "magnifiques" à l'encontre des quatre vents du ciel.	8 και ο τραγος των αιγων κατισχυσε σφοδρα και οτε κατισχυσε συνετριβη αυτου το κερας το μεγα και ανεβη ετερα τεσσαρα κερατα κατοπισθεν αυτου εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου
9 De l'une d'elles, de la petite, sortit une corne, mais qui grandit beaucoup dans la direction du sud etde l'orient et du Pays de Splendeur.	9 και εξ ενος αυτων ανεφυη κερας ισχυρον εν και κατισχυσε και επαταξεν επι μεσημβριαν και επ' ανατολας και επι βορραν
10 Elle grandit jusqu'aux armées du ciel, précipita à terre des armées et des étoiles et les foula auxpieds.	10 και υψωθη εως των αστερων του ουρανου και ερραχθη επι την γην απο των αστερων και απο αυτων κατεπατηθη
11 Elle s'exalta même contre le Prince de l'armée, abolit le sacrifice perpétuel et renversa le fondementde son sanctuaire	11 εως ο αρχιστρατηγος ρυσεται την αιχμαλωσιαν και δι' αυτον τα ορη τα απ' αιωνος ερραχθη και εξηρθη ο τοπος αυτων και θυσια και εθηκεν αυτην εως χαμαι επι την γην και ευωδωθη και εγενηθη και το αγιον ερημωθησεται
12 et l'armée; sur le sacrifice elle posa l'iniquité et renversa à terre la vérité; elle agit et réussit.	12 και εγενηθησαν επι τη θυσια αι αμαρτιαι και ερριφη χαμαι η δικαιοσυνη και εποιησε και ευωδωθη
13 J'entendis un saint qui parlait, et un autre saint dit à celui qui parlait: "Jusques à quand la vision: lesacrifice perpétuel, désolation de l'iniquité, sanctuaire et légion foulés aux pieds?"	13 και ηκουον ετερου αγιου λαλουντος και ειπεν ο ετερος τω φελμουνι τω λαλουντι εως τινος το οραμα στησεται και η θυσια η αρθεισα και η αμαρτια ερημωσεως η δοθεισα και τα αγια ερημωθησεται εις καταπατημα
14 Il lui dit: "Encore 2.300 soirs et matins, alors le sanctuaire sera revendiqué."	14 και ειπεν αυτω εως εσπερας και πρωι ημεραι δισχιλιαι τριακοσιαι και καθαρισθησεται το αγιον
15 Moi, Daniel, contemplant cette vision, j'en cherchai l'intelligence. Voici, se tenant devant moi,quelqu'un qui avait l'aspect d'un homme.	15 και εγενετο εν τω θεωρειν με εγω δανιηλ το οραμα εζητουν διανοηθηναι και ιδου εστη κατεναντιον μου ως ορασις ανθρωπου
16 J'entendis une voix d'homme, sur l'Ulaï, criant: "Gabriel, donne-lui l'intelligence de cette vision!"	16 και ηκουσα φωνην ανθρωπου ανα μεσον του ουλαι και εκαλεσε και ειπεν γαβριηλ συνετισον εκεινον την ορασιν και αναβοησας ειπεν ο ανθρωπος επι το προσταγμα εκεινο η ορασις
17 Il s'avança vers le lieu où je me tenais, et, comme il approchait, je fus saisi de terreur et tombai facecontre terre. Il me dit: "Fils d'homme, comprends: c'est le temps de la Fin que révèle la vision."	17 και ηλθε και εστη εχομενος μου της στασεως και εν τω ερχεσθαι αυτον εθορυβηθην και επεσα επι προσωπον μου και ειπεν μοι διανοηθητι υιε ανθρωπου ετι γαρ εις ωραν καιρου τουτο το οραμα
18 Il parlait encore que je m'évanouis, la face contre terre. Il me toucha et me releva.	18 και λαλουντος αυτου μετ' εμου εκοιμηθην επι προσωπον χαμαι και αψαμενος μου ηγειρε με επι του τοπου
19 Il dit: "Voici, je vais te faire connaître ce qui viendra à la fin de la Colère, pour la Fin assignée.	19 και ειπε μοι ιδου εγω απαγγελλω σοι α εσται επ' εσχατου της οργης τοις υιοις του λαου σου ετι γαρ εις ωρας καιρου συντελειας μενει
20 Le bélier que tu as vu, ses deux cornes, ce sont les rois des Mèdes et des Perses.	20 τον κριον ον ειδες τον εχοντα τα κερατα βασιλευς μηδων και περσων εστι
21 Le bouc velu est le roi de Yavân, la grande corne qui est entre ses yeux, c'est le premier roi.	21 και ο τραγος των αιγων βασιλευς των ελληνων εστι και το κερας το μεγα το ανα μεσον των οφθαλμων αυτου αυτος ο βασιλευς ο πρωτος
22 La corne brisée et les quatre cornes qui ont poussé à sa place, sont quatre royaumes issus de sanation mais qui n'auront pas sa force.	22 και τα συντριβεντα και αναβαντα οπισω αυτου τεσσαρα κερατα τεσσαρες βασιλεις του εθνους αυτου αναστησονται ου κατα την ισχυν αυτου
23 "Et au terme de leur règne, au temps de la plénitude de leurs péché, se lèvera un roi au visage fier,sachant pénétrer les énigmes.	23 και επ' εσχατου της βασιλειας αυτων πληρουμενων των αμαρτιων αυτων αναστησεται βασιλευς αναιδης προσωπω διανοουμενος αινιγματα
24 Sa puissance croîtra en force, - mais non par sa propre puissance - il tramera des choses inouïes ilprospérera dans ses entreprises, il détruira des puissants et le peuple des saints.	24 και στερεωθησεται η ισχυς αυτου και ουκ εν τη ισχυι αυτου και θαυμαστως φθερει και ευοδωθησεται και ποιησει και φθερει δυναστας και δημον αγιων
25 Et, par son intelligence, la trahison réussira entre ses mains. Il s'exaltera dans son coeur et détruiraun grand nombre par surprise. Il s'opposera au Prince des Princes, mais - sans acte de main - il sera brisé.	25 και επι τους αγιους το διανοημα αυτου και ευοδωθησεται το ψευδος εν ταις χερσιν αυτου και η καρδια αυτου υψωθησεται και δολω αφανιει πολλους και επι απωλειας ανδρων στησεται και ποιησει συναγωγην χειρος και αποδωσεται
26 Elle est vraie, la vision des soirs et des matins qui a été dite, mais, toi, garde silence sur la vision,car il doit s'écouler bien des jours."	26 το οραμα το εσπερας και πρωι ηυρεθη επ' αληθειας και νυν πεφραγμενον το οραμα ετι γαρ εις ημερας πολλας
27 Alors, moi Daniel, je défaillis et je fus malade plusieurs jours. Puis je me levai, pour accomplir monoffice auprès du roi, gardant silence sur la vision, et demeurant sans la comprendre.	27 εγω δανιηλ ασθενησας ημερας πολλας και αναστας επραγματευομην παλιν βασιλικα και εξελυομην επι τω οραματι και ουδεις ην ο διανοουμενος