Livre de Jérémie 4

JERUSALEM	LXX
1 Si tu reviens, Israël, oracle de Yahvé, si tu reviens à moi, si tu ôtes de devant moi tes Horreurs, si tune vagabondes plus,	1 εαν επιστραφη ισραηλ λεγει κυριος προς με επιστραφησεται εαν περιελη τα βδελυγματα αυτου εκ στοματος αυτου και απο του προσωπου μου ευλαβηθη
2 si tu jures par Yahvé vivant, en vérité, droiture et justice, alors les nations se béniront en lui, en luielles se glorifieront.	2 και ομοση ζη κυριος μετα αληθειας και εν κρισει και εν δικαιοσυνη και ευλογησουσιν εν αυτη εθνη και εν αυτω αινεσουσιν τω θεω εν ιερουσαλημ
3 Car ainsi parle Yahvé aux gens de Juda et à Jérusalem: Défrichez pour vous ce qui est en friche, nesemez rien parmi les épines.	3 οτι ταδε λεγει κυριος τοις ανδρασιν ιουδα και τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ νεωσατε εαυτοις νεωματα και μη σπειρητε επ' ακανθαις
4 Circoncisez-vous pour Yahvé, ôtez le prépuce de votre coeur, gens de Juda et habitants deJérusalem, sinon ma colère jaillira comme un feu, elle brûlera sans personne pour éteindre, à cause de laméchanceté de vos actions.	4 περιτμηθητε τω θεω υμων και περιτεμεσθε την σκληροκαρδιαν υμων ανδρες ιουδα και οι κατοικουντες ιερουσαλημ μη εξελθη ως πυρ ο θυμος μου και εκκαυθησεται και ουκ εσται ο σβεσων απο προσωπου πονηριας επιτηδευματων υμων
5 Publiez-le dans Juda, annoncez-le dans Jérusalem, dites-le! Sonnez du cor dans le pays, criez àpleine voix et dites: Rassemblement! Gagnons les villes fortifiées!	5 αναγγειλατε εν τω ιουδα και ακουσθητω εν ιερουσαλημ ειπατε σημανατε επι της γης σαλπιγγι και κεκραξατε μεγα ειπατε συναχθητε και εισελθωμεν εις τας πολεις τας τειχηρεις
6 Dressez un signal à Sion! Fuyez! Pas d'arrêt! Car c'est un malheur que j'amène du Nord, unimmense désastre.	6 αναλαβοντες φευγετε εις σιων σπευσατε μη στητε οτι κακα εγω επαγω απο βορρα και συντριβην μεγαλην
7 Le lion est monté de son fourré, le destructeur des nations s'est mis en marche, il est sorti de sademeure pour transformer ton pays en solitude; tes villes seront détruites et dépeuplées.	7 ανεβη λεων εκ της μανδρας αυτου εξολεθρευων εθνη εξηρεν και εξηλθεν εκ του τοπου αυτου του θειναι την γην εις ερημωσιν και πολεις καθαιρεθησονται παρα το μη κατοικεισθαι αυτας
8 Aussi, revêtez-vous de sacs, lamentez-vous, poussez des hurlements, car elle ne s'est pas écartée denous, l'ardente colère de Yahvé.	8 επι τουτοις περιζωσασθε σακκους και κοπτεσθε και αλαλαξατε διοτι ουκ απεστραφη ο θυμος κυριου αφ' υμων
9 En ce jour-là - oracle de Yahvé - le coeur manquera au roi, il manquera aux chefs; les prêtres serontfrappés de stupeur et les prophètes d'effroi.	9 και εσται εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος απολειται η καρδια του βασιλεως και η καρδια των αρχοντων και οι ιερεις εκστησονται και οι προφηται θαυμασονται
10 Et je dis: "Ah! Seigneur Yahvé, tu as vraiment trompé ce peuple et Jérusalem quand tu disais:Vous aurez la paix alors que l'épée nous a frappés à mort!"	10 και ειπα ω δεσποτα κυριε αρα γε απατων ηπατησας τον λαον τουτον και την ιερουσαλημ λεγων ειρηνη εσται υμιν και ιδου ηψατο η μαχαιρα εως της ψυχης αυτων
11 En ce temps-là on dira à ce peuple et à Jérusalem: le vent brûlant des hauteurs, au désert, arrive surla fille de mon peuple. - Ce n'est ni pour vanner ni pour épurer! -	11 εν τω καιρω εκεινω ερουσιν τω λαω τουτω και τη ιερουσαλημ πνευμα πλανησεως εν τη ερημω οδος της θυγατρος του λαου μου ουκ εις καθαρον ουδ' εις αγιον
12 Un vent impétueux me vient de là-bas. Maintenant c'est moi qui vais prononcer sur eux lejugement!	12 πνευμα πληρωσεως ηξει μοι νυν δε εγω λαλω κριματα προς αυτους
13 Voici qu'il s'avance comme les nuées, ses chars sont comme l'ouragan, ses chevaux vont plus viteque des aigles. Malheur à nous! Nous sommes perdus!	13 ιδου ως νεφελη αναβησεται και ως καταιγις τα αρματα αυτου κουφοτεροι αετων οι ιπποι αυτου ουαι ημιν οτι ταλαιπωρουμεν
14 Purifie ton coeur du mal, Jérusalem, afin d'être sauvée. Jusques à quand abriteras-tu en ton sein tescoupables pensées?	14 αποπλυνε απο κακιας την καρδιαν σου ιερουσαλημ ινα σωθης εως ποτε υπαρξουσιν εν σοι διαλογισμοι πονων σου
15 Car une voix crie la nouvelle depuis Dan, depuis la montagne d'Ephraïm elle annonce la calamité.	15 διοτι φωνη αναγγελλοντος εκ δαν ηξει και ακουσθησεται πονος εξ ορους εφραιμ
16 Faites savoir ceci aux nations, proclamez-le contre Jérusalem: les ennemis arrivent d'un lointainpays et poussent leur cri contre les villes de Juda;	16 αναμνησατε εθνη ιδου ηκασιν αναγγειλατε εν ιερουσαλημ συστροφαι ερχονται εκ γης μακροθεν και εδωκαν επι τας πολεις ιουδα φωνην αυτων
17 comme les gardiens d'un champ, ils l'entourent, car elle s'est révoltée contre moi, oracle de Yahvé.	17 ως φυλασσοντες αγρον εγενοντο επ' αυτην κυκλω οτι εμου ημελησας λεγει κυριος
18 Ta conduite et tes actions t'ont valu cela: Voilà ton malheur, comme il est amer! comme il tefrappe au coeur!	18 αι οδοι σου και τα επιτηδευματα σου εποιησαν ταυτα σοι αυτη η κακια σου οτι πικρα οτι ηψατο εως της καρδιας σου
19 Mes entrailles! Mes entrailles! Que je souffre! Parois de mon coeur! Mon coeur s'agite en moi! Jene puis me taire car j'ai entendu l'appel du cor, le cri de guerre.	19 την κοιλιαν μου την κοιλιαν μου αλγω και τα αισθητηρια της καρδιας μου μαιμασσει η ψυχη μου σπαρασσεται η καρδια μου ου σιωπησομαι οτι φωνην σαλπιγγος ηκουσεν η ψυχη μου κραυγην πολεμου
20 On annonce désastre sur désastre: tout le pays est dévasté, d'un coup mes tentes sont détruites, mesabris, en un clin d'oeil.	20 και ταλαιπωριαν συντριμμον επικαλειται οτι τεταλαιπωρηκεν πασα η γη αφνω τεταλαιπωρηκεν η σκηνη διεσπασθησαν αι δερρεις μου
21 Jusques à quand verrai-je le signal, entendrai-je l'appel du cor? -	21 εως ποτε οψομαι φευγοντας ακουων φωνην σαλπιγγων
22 C'est que mon peuple est stupide, ils ne me connaissent pas, ce sont des enfants sans réflexion, ilsn'ont pas d'intelligence; ils sont sages pour faire le mal, mais ne savent pas faire le bien.	22 διοτι οι ηγουμενοι του λαου μου εμε ουκ ηδεισαν υιοι αφρονες εισιν και ου συνετοι σοφοι εισιν του κακοποιησαι το δε καλως ποιησαι ουκ επεγνωσαν
23 J'ai regardé la terre: un chaos; les cieux: leur lumière a disparu.	23 επεβλεψα επι την γην και ιδου ουθεν και εις τον ουρανον και ουκ ην τα φωτα αυτου
24 J'ai regardé les montagnes: elles tremblent, toutes les collines sont secouées.	24 ειδον τα ορη και ην τρεμοντα και παντας τους βουνους ταρασσομενους
25 J'ai regardé: plus d'hommes; tous les oiseaux du ciel ont fui.	25 επεβλεψα και ιδου ουκ ην ανθρωπος και παντα τα πετεινα του ουρανου επτοειτο
26 J'ai regardé: le verger est un désert, toutes ses villes sont détruites devant Yahvé, devant l'ardeur desa colère.	26 ειδον και ιδου ο καρμηλος ερημος και πασαι αι πολεις εμπεπυρισμεναι πυρι απο προσωπου κυριου και απο προσωπου οργης θυμου αυτου ηφανισθησαν
27 Oui, ainsi parle Yahvé: Tout le pays sera désolé, mais je ne l'exterminerai pas totalement.	27 ταδε λεγει κυριος ερημος εσται πασα η γη συντελειαν δε ου μη ποιησω
28 A cause de cela, la terre sera en deuil et le ciel, là-haut, s'assombrira! Car j'ai parlé, j'ai décidé, jene m'en repentirai ni n'en reviendrai.	28 επι τουτοις πενθειτω η γη και συσκοτασατω ο ουρανος ανωθεν διοτι ελαλησα και ου μετανοησω ωρμησα και ουκ αποστρεψω απ' αυτης
29 Devant la clameur du cavalier et de l'archer, toute la ville est en fuite: on s'enfonce dans les taillis,on escalade les rochers; toute ville est abandonnée, plus personne n'y habite.	29 απο φωνης ιππεως και εντεταμενου τοξου ανεχωρησεν πασα χωρα εισεδυσαν εις τα σπηλαια και εις τα αλση εκρυβησαν και επι τας πετρας ανεβησαν πασα πολις εγκατελειφθη ου κατοικει εν αυταις ανθρωπος
30 Et toi, la dévastée, que vas-tu faire? Même si tu t'habilles de pourpre, te pares de joyaux d'or ett'agrandis les yeux à force de fard, c'est en vain que tu te fais belle! Ceux qui étaient épris de toi te dédaignent,ils en veulent à ta vie.	30 και συ τι ποιησεις εαν περιβαλη κοκκινον και κοσμηση κοσμω χρυσω και εαν εγχριση στιβι τους οφθαλμους σου εις ματην ο ωραισμος σου απωσαντο σε οι ερασται σου την ψυχην σου ζητουσιν
31 Oui, j'entends les cris comme d'une femme en travail, c'est comme l'angoisse de celle quiaccouche; ce sont les cris de la fille de Sion qui s'essouffle et qui tend les mains: "Malheur à moi, je succombesous les coups des meurtriers!"	31 οτι φωνην ως ωδινουσης ηκουσα του στεναγμου σου ως πρωτοτοκουσης φωνη θυγατρος σιων εκλυθησεται και παρησει τας χειρας αυτης οιμμοι εγω οτι εκλειπει η ψυχη μου επι τοις ανηρημενοις