Livre d'Isaïe 47

JERUSALEM	LXX
1 Descends, assieds-toi dans la poussière, Vierge, fille de Babylone, assieds-toi à terre, sans trône, filledes Chaldéens, car jamais plus on ne t'appellera douce et exquise.	1 καταβηθι καθισον επι την γην παρθενος θυγατηρ βαβυλωνος εισελθε εις το σκοτος θυγατηρ χαλδαιων οτι ουκετι προστεθηση κληθηναι απαλη και τρυφερα
2 Prends la meule et broie la farine; dénoue ton voile, relève ta robe, découvre tes jambes, traverse lesrivières.	2 λαβε μυλον αλεσον αλευρον αποκαλυψαι το κατακαλυμμα σου ανακαλυψαι τας πολιας ανασυραι τας κνημας διαβηθι ποταμους
3 Que paraisse ta nudité et que ta honte soit visible; j'exécute ma vengeance et personne ne s'yopposera.	3 ανακαλυφθησεται η αισχυνη σου φανησονται οι ονειδισμοι σου το δικαιον εκ σου λημψομαι ουκετι μη παραδω ανθρωποις
4 Notre rédempteur, Yahvé Sabaot est son nom, le Saint d'Israël, a dit:	4 ειπεν ο ρυσαμενος σε κυριος σαβαωθ ονομα αυτω αγιος ισραηλ
5 Assieds-toi en silence, enfonce-toi dans l'ombre, fille des Chaldéens, car jamais plus on ne t'appellerasouveraine des royaumes.	5 καθισον κατανενυγμενη εισελθε εις το σκοτος θυγατηρ χαλδαιων ουκετι μη κληθης ισχυς βασιλειας
6 J'étais irrité contre mon peuple, j'avais rejeté mon héritage, je l'avais livré entre tes mains. Tu les astraités sans pitié, sur le vieillard tu as fait durement peser ton joug.	6 παρωξυνθην επι τω λαω μου εμιανας την κληρονομιαν μου εγω εδωκα εις την χειρα σου συ δε ουκ εδωκας αυτοις ελεος του πρεσβυτερου εβαρυνας τον ζυγον σφοδρα
7 Tu as dit: "A jamais je serai souveraine éternelle", tu n'as pas réfléchi à cela dans ton coeur, tu n'aspas songé à l'avenir.	7 και ειπας εις τον αιωνα εσομαι αρχουσα ουκ ενοησας ταυτα εν τη καρδια σου ουδε εμνησθης τα εσχατα
8 Maintenant écoute ceci, voluptueuse! toi qui es assise en sécurité et qui dis dans ton coeur: "Moi, sanségale, je ne resterai pas veuve, je ne connaîtrai pas la privation d'enfants!"	8 νυν δε ακουσον ταυτα η τρυφερα η καθημενη πεποιθυια η λεγουσα εν τη καρδια αυτης εγω ειμι και ουκ εστιν ετερα ου καθιω χηρα ουδε γνωσομαι ορφανειαν
9 Eh bien, ces deux malheurs fondront sur toi, soudainement, en un jour, privation d'enfants et veuvage,tout à coup ils fondront sur toi, en dépit de tous tes sortilèges, de la puissance de tes incantations.	9 νυν δε ηξει εξαιφνης επι σε τα δυο ταυτα εν μια ημερα χηρεια και ατεκνια ηξει εξαιφνης επι σε εν τη φαρμακεια σου εν τη ισχυι των επαοιδων σου σφοδρα
10 Tu as eu confiance dans ta méchanceté, tu as dit: "Personne ne me voit." C'est ta sagesse et tascience qui t'ont pervertie, et tu as dit dans ton coeur: "Moi, sans égale."	10 τη ελπιδι της πονηριας σου συ γαρ ειπας εγω ειμι και ουκ εστιν ετερα γνωθι οτι η συνεσις τουτων και η πορνεια σου εσται σοι αισχυνη και ειπας τη καρδια σου εγω ειμι και ουκ εστιν ετερα
11 Un malheur fondra sur toi, tu ne sauras comment le conjurer; un désastre fondra sur toi, tu nepourras t'en préserver; soudain fondra sur toi une calamité que tu ne connaîtras pas.	11 και ηξει επι σε απωλεια και ου μη γνως βοθυνος και εμπεση εις αυτον και ηξει επι σε ταλαιπωρια και ου μη δυνηση καθαρα γενεσθαι και ηξει επι σε εξαπινης απωλεια και ου μη γνως
12 Reste donc avec tes incantations et tous tes sortilèges dans lesquels tu t'es fatiguée depuis tajeunesse. Peut-être pourras-tu en tirer profit, peut-être sauras-tu faire trembler.	12 στηθι νυν εν ταις επαοιδαις σου και τη πολλη φαρμακεια σου α εμανθανες εκ νεοτητος σου ει δυνηση ωφεληθηναι
13 Tu t'es épuisée à force de consultations, qu'ils se présentent donc et te sauvent ceux qui détaillent leciel, qui observent les étoiles, qui annoncent chaque mois ce qui va fondre sur toi.	13 κεκοπιακας εν ταις βουλαις σου στητωσαν και σωσατωσαν σε οι αστρολογοι του ουρανου οι ορωντες τους αστερας αναγγειλατωσαν σοι τι μελλει επι σε ερχεσθαι
14 Voici qu'ils sont comme fétus de paille, le feu les brûlera, ils ne sauveront pas leur vie de l'étreintede la flamme; et ce ne sera pas une braise pour se chauffer, un foyer pour s'y asseoir!	14 ιδου παντες ως φρυγανα επι πυρι κατακαησονται και ου μη εξελωνται την ψυχην αυτων εκ φλογος οτι εχεις ανθρακας πυρος καθισαι επ' αυτους
15 Ainsi auront été pour toi tes devins, pour lesquels tu t'es fatiguée depuis ta jeunesse: ils ont erré,chacun devant soi, et pas un ne t'a sauvée.	15 ουτοι εσονται σοι βοηθεια εκοπιασας εν τη μεταβολη σου εκ νεοτητος ανθρωπος καθ' εαυτον επλανηθη σοι δε ουκ εσται σωτηρια