Livre d'Isaïe 38

JERUSALEM	LXX
1 En ces jours-là, Ezéchias fut atteint d'une maladie mortelle. Le prophète Isaïe, fils d'Amoç, vint luidire: "Ainsi parle Yahvé. Mets ordre à ta maison, car tu vas mourir, tu ne vivras pas."	1 εγενετο δε εν τω καιρω εκεινω εμαλακισθη εζεκιας εως θανατου και ηλθεν προς αυτον ησαιας υιος αμως ο προφητης και ειπεν προς αυτον ταδε λεγει κυριος ταξαι περι του οικου σου αποθνησκεις γαρ συ και ου ζηση
2 Ezéchias se tourna vers le mur et fit cette prière à Yahvé:	2 και απεστρεψεν εζεκιας το προσωπον αυτου προς τον τοιχον και προσηυξατο προς κυριον
3 "Ah! Yahvé, souviens-toi, de grâce, que je me suis conduit fidèlement et en toute probité de coeurdevant toi, et que j'ai fait ce qui était bien à tes yeux." Et Ezéchias versa d'abondantes larmes.	3 λεγων μνησθητι κυριε ως επορευθην ενωπιον σου μετα αληθειας εν καρδια αληθινη και τα αρεστα ενωπιον σου εποιησα και εκλαυσεν εζεκιας κλαυθμω μεγαλω
4 Alors la parole de Yahvé se fit entendre à Isaïe:	4 και εγενετο λογος κυριου προς ησαιαν λεγων
5 "Va dire à Ezéchias: Ainsi parle Yahvé, Dieu de ton ancêtre David. J'ai entendu ta prière, j'ai vu teslarmes. Je vais te guérir; dans trois jours, tu monteras au Temple de Yahvé. J'ajouterai quinze années à ta vie.	5 πορευθητι και ειπον εζεκια ταδε λεγει κυριος ο θεος δαυιδ του πατρος σου ηκουσα της φωνης της προσευχης σου και ειδον τα δακρυα σου ιδου προστιθημι προς τον χρονον σου ετη δεκα πεντε
6 Je te délivrerai, toi et cette ville, de la main du roi d'Assyrie, et je protégerai cette ville."	6 και εκ χειρος βασιλεως ασσυριων σωσω σε και υπερ της πολεως ταυτης υπερασπιω
7 Isaïe répondit: "Voici, de la part de Yahvé, le signe qu'il fera ce qu'il a dit.	7 τουτο δε σοι το σημειον παρα κυριου οτι ο θεος ποιησει το ρημα τουτο
8 Voici que je vais faire reculer l'ombre des degrés que le soleil a descendus sur les degrés de lachambre haute d'Achaz -- dix degrés en arrière." Et le soleil recula de dix degrés, sur les degrés qu'il avaitdescendus.	8 την σκιαν των αναβαθμων ους κατεβη ο ηλιος τους δεκα αναβαθμους του οικου του πατρος σου αποστρεψω τον ηλιον τους δεκα αναβαθμους και ανεβη ο ηλιος τους δεκα αναβαθμους ους κατεβη η σκια
9 Cantique d'Ezéchias, roi de Juda, lors de la maladie dont il fut guéri:	9 προσευχη εζεκιου βασιλεως της ιουδαιας ηνικα εμαλακισθη και ανεστη εκ της μαλακιας αυτου
10 Je disais: Au midi de mes jours, je m'en vais, aux portes du shéol je serai gardé pour le reste de mesans.	10 εγω ειπα εν τω υψει των ημερων μου εν πυλαις αδου καταλειψω τα ετη τα επιλοιπα
11 Je disais: Je ne verrai pas Yahvé sur la terre des vivants, je n'aurai plus un regard pour personneparmi les habitants du monde.	11 ειπα ουκετι μη ιδω το σωτηριον του θεου επι της γης ουκετι μη ιδω ανθρωπον
12 Ma demeure est arrachée, jetée loin de moi, comme une tente de bergers; comme un tisserand j'aienroulé ma vie, il m'a séparé de la chaîne. Du point du jour jusqu'à la nuit tu m'as achevé;	12 εκ της συγγενειας μου κατελιπον το λοιπον της ζωης μου εξηλθεν και απηλθεν απ' εμου ωσπερ ο καταλυων σκηνην πηξας το πνευμα μου παρ' εμοι εγενετο ως ιστος εριθου εγγιζουσης εκτεμειν εν τη ημερα εκεινη παρεδοθην
13 j'ai crié jusqu'au matin; comme un lion, c'est ainsi qu'il broie tous mes os, du point du jour jusqu'à lanuit tu m'as achevé.	13 εως πρωι ως λεοντι ουτως τα οστα μου συνετριψεν απο γαρ της ημερας εως της νυκτος παρεδοθην
14 Comme l'hirondelle, je pépie, je gémis comme la colombe, mes yeux faiblissent à regarder en haut.Seigneur je suis accablé, viens à mon aide.	14 ως χελιδων ουτως φωνησω και ως περιστερα ουτως μελετησω εξελιπον γαρ μου οι οφθαλμοι του βλεπειν εις το υψος του ουρανου προς τον κυριον ος εξειλατο με
15 Comment parlerai-je et que lui dirai-je? Car c'est lui qui agit. Je m'avancerai toutes mes annéesdurant dans l'amertume de mon âme.	15 και αφειλατο μου την οδυνην της ψυχης
16 Le Seigneur est sur eux, ils vivent et tout ce qui est en eux est vie de son esprit. Tu me guériras, fais-moi vivre.	16 κυριε περι αυτης γαρ ανηγγελη σοι και εξηγειρας μου την πνοην και παρακληθεις εζησα
17 Voici que mon amertume se change en bien-être. C'est toi qui as préservé mon âme de la fosse dunéant, tu as jeté derrière toi tous mes péchés.	17 ειλου γαρ μου την ψυχην ινα μη αποληται και απερριψας οπισω μου πασας τας αμαρτιας μου
18 Ce n'est pas le shéol qui te loue, ni la mort qui te célèbre. Ils n'espèrent plus en ta fidélité, ceux quidescendent dans la fosse.	18 ου γαρ οι εν αδου αινεσουσιν σε ουδε οι αποθανοντες ευλογησουσιν σε ουδε ελπιουσιν οι εν αδου την ελεημοσυνην σου
19 Le vivant, le vivant lui seul te loue, comme moi aujourd'hui. Le père à ses fils fait connaître tafidélité.	19 οι ζωντως ευλογησουσιν σε ον τροπον καγω απο γαρ της σημερον παιδια ποιησω α αναγγελουσιν την δικαιοσυνην σου
20 Yahvé, viens à mon aide, et nous ferons résonner nos harpes tous les jours de notre vie dans leTemple de Yahvé.	20 κυριε της σωτηριας μου και ου παυσομαι ευλογων σε μετα ψαλτηριου πασας τας ημερας της ζωης μου κατεναντι του οικου του θεου
21 Isaïe dit: "Qu'on apporte un pain de figues, qu'on l'applique sur l'ulcère, et il vivra."	21 και ειπεν ησαιας προς εζεκιαν λαβε παλαθην εκ συκων και τριψον και καταπλασαι και υγιης εση
22 Ezéchias dit: "A quel signe connaîtrai-je que je monterai au Temple de Yahvé?"	22 και ειπεν εζεκιας τουτο το σημειον οτι αναβησομαι εις τον οικον κυριου του θεου