Deuxième livre de Samuel 12

JERUSALEM	LXX
1 Yahvé envoya le prophète Natân vers David. Il entra chez lui et lui dit: "Il y avait deux hommesdans la même ville, l'un riche et l'autre pauvre.	1 και απεστειλεν κυριος τον ναθαν τον προφητην προς δαυιδ και εισηλθεν προς αυτον και ειπεν αυτω δυο ησαν ανδρες εν πολει μια εις πλουσιος και εις πενης
2 Le riche avait petit et gros bétail en très grande abondance.	2 και τω πλουσιω ην ποιμνια και βουκολια πολλα σφοδρα
3 Le pauvre n'avait rien du tout qu'une brebis, une seule petite qu'il avait achetée. Il la nourrissait etelle grandissait avec lui et avec ses enfants, mangeant son pain, buvant dans sa coupe, dormant dans son sein:c'était comme sa fille.	3 και τω πενητι ουδεν αλλ' η αμνας μια μικρα ην εκτησατο και περιεποιησατο και εξεθρεψεν αυτην και ηδρυνθη μετ' αυτου και μετα των υιων αυτου επι το αυτο εκ του αρτου αυτου ησθιεν και εκ του ποτηριου αυτου επινεν και εν τω κολπω αυτου εκαθευδεν και ην αυτω ως θυγατηρ
4 Un hôte se présenta chez l'homme riche qui épargna de prendre sur son petit ou gros bétail dequoi servir au voyageur arrivé chez lui. Il vola la brebis de l'homme pauvre et l'apprêta pour son visiteur."	4 και ηλθεν παροδος τω ανδρι τω πλουσιω και εφεισατο λαβειν εκ των ποιμνιων αυτου και εκ των βουκολιων αυτου του ποιησαι τω ξενω οδοιπορω ελθοντι προς αυτον και ελαβεν την αμναδα του πενητος και εποιησεν αυτην τω ανδρι τω ελθοντι προς αυτον
5 David entra en grande colère contre cette homme et dit à Natân: "Aussi vrai que Yahvé estvivant, l'homme qui a fait cela est passible de mort!	5 και εθυμωθη οργη δαυιδ σφοδρα τω ανδρι και ειπεν δαυιδ προς ναθαν ζη κυριος οτι υιος θανατου ο ανηρ ο ποιησας τουτο
6 Il remboursera la brebis au quadruple, pour avoir commis cette action et n'avoir pas eu de pitié."	6 και την αμναδα αποτεισει επταπλασιονα ανθ' ων οτι εποιησεν το ρημα τουτο και περι ου ουκ εφεισατο
7 Natân dit alors à David: "Cet homme, c'est toi! Ainsi parle Yahvé, Dieu d'Israël: Je t'ai ointcomme roi d'Israël, je t'ai sauvé de la main de Saül,	7 και ειπεν ναθαν προς δαυιδ συ ει ο ανηρ ο ποιησας τουτο ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ εγω ειμι εχρισα σε εις βασιλεα επι ισραηλ και εγω ειμι ερρυσαμην σε εκ χειρος σαουλ
8 je t'ai livré la maison de ton maître, j'ai mis dans tes bras les femmes de ton maître, je t'ai donnéla maison d'Israël et de Juda et, si ce n'est pas assez, j'ajouterai pour toi n'importe quoi.	8 και εδωκα σοι τον οικον του κυριου σου και τας γυναικας του κυριου σου εν τω κολπω σου και εδωκα σοι τον οικον ισραηλ και ιουδα και ει μικρον εστιν προσθησω σοι κατα ταυτα
9 Pourquoi as-tu méprisé Yahvé et fait ce qui lui déplaît? Tu as frappé par l'épée Urie le Hittite, safemme tu l'as prise pour ta femme, lui tu l'as fait périr par l'épée des Ammonites.	9 τι οτι εφαυλισας τον λογον κυριου του ποιησαι το πονηρον εν οφθαλμοις αυτου τον ουριαν τον χετταιον επαταξας εν ρομφαια και την γυναικα αυτου ελαβες σεαυτω εις γυναικα και αυτον απεκτεινας εν ρομφαια υιων αμμων
10 Maintenant l'épée ne se détournera plus jamais de ta maison, parce que tu m'as méprisé et que tuas pris la femme d'Urie le Hittite pour qu'elle devienne ta femme.	10 και νυν ουκ αποστησεται ρομφαια εκ του οικου σου εως αιωνος ανθ' ων οτι εξουδενωσας με και ελαβες την γυναικα του ουριου του χετταιου του ειναι σοι εις γυναικα
11 "Ainsi parle Yahvé: Je vais, de ta propre maison, faire surgir contre toi le malheur. Je prendraites femmes sous tes yeux et je les livrerai à ton prochain, qui couchera avec tes femmes à la vue de ce soleil.	11 ταδε λεγει κυριος ιδου εγω εξεγειρω επι σε κακα εκ του οικου σου και λημψομαι τας γυναικας σου κατ' οφθαλμους σου και δωσω τω πλησιον σου και κοιμηθησεται μετα των γυναικων σου εναντιον του ηλιου τουτου
12 Toi, tu as agi dans le secret, mais moi j'accomplirai cela à la face de tout Israël et à la face dusoleil!"	12 οτι συ εποιησας κρυβη καγω ποιησω το ρημα τουτο εναντιον παντος ισραηλ και απεναντι τουτου του ηλιου
13 David dit à Natân: "J'ai péché contre Yahvé!" Alors Natân dit à David: "De son côté, Yahvépardonne ta faute, tu ne mourras pas.	13 και ειπεν δαυιδ τω ναθαν ημαρτηκα τω κυριω και ειπεν ναθαν προς δαυιδ και κυριος παρεβιβασεν το αμαρτημα σου ου μη αποθανης
14 Seulement, parce que tu as outragé Yahvé en cette affaire, l'enfant qui t'est né mourra."	14 πλην οτι παροξυνων παρωξυνας τους εχθρους κυριου εν τω ρηματι τουτω και γε ο υιος σου ο τεχθεις σοι θανατω αποθανειται
15 Et Natân s'en alla chez lui. Yahvé frappa l'enfant que la femme d'Urie avait donné à David, et iltomba gravement malade.	15 και απηλθεν ναθαν εις τον οικον αυτου και εθραυσεν κυριος το παιδιον ο ετεκεν η γυνη ουριου τω δαυιδ και ηρρωστησεν
16 David implora Dieu pour l'enfant: il jeûnait strictement, rentrait chez lui et passait la nuitcouché sur la terre nue.	16 και εζητησεν δαυιδ τον θεον περι του παιδαριου και ενηστευσεν δαυιδ νηστειαν και εισηλθεν και ηυλισθη εν σακκω επι της γης
17 Les dignitaires de sa maison se tenaient debout autour de lui pour le relever de terre, mais ilrefusa et ne prit avec eux aucune nourriture.	17 και ανεστησαν επ' αυτον οι πρεσβυτεροι του οικου αυτου του εγειραι αυτον απο της γης και ουκ ηθελησεν και ου συνεφαγεν αυτοις αρτον
18 Le septième jour, l'enfant mourut. Les officiers de David avaient peur de lui apprendre quel'enfant était mort. Ils se disaient en effet: "Quand l'enfant était vivant, nous lui avons parlé et il ne nous a pasécoutés. Comment pourrons-nous lui dire que l'enfant est mort? Il fera un malheur!"	18 και εγενετο εν τη ημερα τη εβδομη και απεθανε το παιδαριον και εφοβηθησαν οι δουλοι δαυιδ αναγγειλαι αυτω οτι τεθνηκεν το παιδαριον οτι ειπαν ιδου εν τω ετι το παιδαριον ζην ελαλησαμεν προς αυτον και ουκ εισηκουσεν της φωνης ημων και πως ειπωμεν προς αυτον οτι τεθνηκεν το παιδαριον και ποιησει κακα
19 David s'aperçut que les officiers chuchotaient entre eux, et il comprit que l'enfant était mort.David demanda à ses officiers: "L'enfant est-il mort", et ils répondirent: "Oui."	19 και συνηκεν δαυιδ οτι οι παιδες αυτου ψιθυριζουσιν και ενοησεν δαυιδ οτι τεθνηκεν το παιδαριον και ειπεν δαυιδ προς τους παιδας αυτου ει τεθνηκεν το παιδαριον και ειπαν τεθνηκεν
20 Alors David se leva de terre, se baigna, se parfuma et changea de vêtements. Puis il entra dansle sanctuaire de Yahvé et se prosterna. Rentré chez lui, il demanda qu'on lui servît de la nourriture et il mangea.	20 και ανεστη δαυιδ εκ της γης και ελουσατο και ηλειψατο και ηλλαξεν τα ιματια αυτου και εισηλθεν εις τον οικον του θεου και προσεκυνησεν αυτω και εισηλθεν εις τον οικον αυτου και ητησεν αρτον φαγειν και παρεθηκαν αυτω αρτον και εφαγεν
21 Ses officiers lui dirent: "Que fais-tu là? Tant que l'enfant était vivant, tu as jeûné et pleuré, etmaintenant que l'enfant est mort, tu te relèves et tu prends de la nourriture!"	21 και ειπαν οι παιδες αυτου προς αυτον τι το ρημα τουτο ο εποιησας ενεκα του παιδαριου ετι ζωντος ενηστευες και εκλαιες και ηγρυπνεις και ηνικα απεθανεν το παιδαριον ανεστης και εφαγες αρτον και πεπωκας
22 Il répondit: "Tant que l'enfant était vivant, j'ai jeûné et j'ai pleuré, car je me disais: Qui sait?Yahvé aura peut-être pitié de moi et l'enfant vivra.	22 και ειπεν δαυιδ εν τω το παιδαριον ετι ζην ενηστευσα και εκλαυσα οτι ειπα τις οιδεν ει ελεησει με κυριος και ζησεται το παιδαριον
23 Maintenant qu'il est mort, pourquoi jeûnerais-je? Pourrais-je le faire revenir? C'est moi qui m'envais le rejoindre, mais lui ne reviendra pas vers moi."	23 και νυν τεθνηκεν ινα τι τουτο εγω νηστευω μη δυνησομαι επιστρεψαι αυτο ετι εγω πορευσομαι προς αυτον και αυτος ουκ αναστρεψει προς με
24 David consola Bethsabée, sa femme. Il alla vers elle et coucha avec elle. Elle conçut et mit aumonde un fils auquel elle donna le nom de Salomon. Yahvé l'aima	24 και παρεκαλεσεν δαυιδ βηρσαβεε την γυναικα αυτου και εισηλθεν προς αυτην και εκοιμηθη μετ' αυτης και συνελαβεν και ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου σαλωμων και κυριος ηγαπησεν αυτον
25 et le fit savoir par le prophète Natân. Celui-ci le nomma Yedidya, suivant la parole de Yahvé.	25 και απεστειλεν εν χειρι ναθαν του προφητου και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιδεδι ενεκεν κυριου
26 Joab donna l'assaut à Rabba des Ammonites et il s'empara de la ville royale.	26 και επολεμησεν ιωαβ εν ραββαθ υιων αμμων και κατελαβεν την πολιν της βασιλειας
27 Joab envoya alors des messagers à David pour dire: "J'ai attaqué Rabba, je me suis emparé de laville des eaux.	27 και απεστειλεν ιωαβ αγγελους προς δαυιδ και ειπεν επολεμησα εν ραββαθ και κατελαβομην την πολιν των υδατων
28 Maintenant, rassemble le reste de l'armée, dresse ton camp contre la ville, pour que ce ne soitpas moi qui conquière la ville et lui donne mon nom."	28 και νυν συναγαγε το καταλοιπον του λαου και παρεμβαλε επι την πολιν και προκαταλαβου αυτην ινα μη προκαταλαβωμαι εγω την πολιν και κληθη το ονομα μου επ' αυτην
29 David rassembla toute l'armée et alla à Rabba, il donna l'assaut à la ville et s'en empara.	29 και συνηγαγεν δαυιδ παντα τον λαον και επορευθη εις ραββαθ και επολεμησεν εν αυτη και κατελαβετο αυτην
30 Il enleva de la tête de Milkom la couronne qui pesait un talent d'or; elle enchâssait une pierreprécieuse qui devint l'ornement de la tête de David. Il emporta le butin de la ville en énorme quantité.	30 και ελαβεν τον στεφανον μελχολ του βασιλεως αυτων απο της κεφαλης αυτου και ο σταθμος αυτου ταλαντον χρυσιου και λιθου τιμιου και ην επι της κεφαλης δαυιδ και σκυλα της πολεως εξηνεγκεν πολλα σφοδρα
31 Quant à sa population, il la fit sortir, la mit à manier la scie, les pics ou les haches de fer etl'employa au travail des briques; il agissait de même pour toutes les villes des Ammonites. David et toute l'arméerevinrent à Jérusalem.	31 και τον λαον τον οντα εν αυτη εξηγαγεν και εθηκεν εν τω πριονι και εν τοις τριβολοις τοις σιδηροις και διηγαγεν αυτους δια του πλινθειου και ουτως εποιησεν πασαις ταις πολεσιν υιων αμμων και επεστρεψεν δαυιδ και πας ο λαος εις ιερουσαλημ