Livre de la Genèse 42

JERUSALEM	LXX
1 Jacob, voyant qu'il y avait du grain à vendre en Egypte, dit à ses fils: "Pourquoi restez-vous à vousregarder?	1 ιδων δε ιακωβ οτι εστιν πρασις εν αιγυπτω ειπεν τοις υιοις αυτου ινα τι ραθυμειτε
2 J'ai appris, leur dit-il, qu'il y avait du grain à vendre en Egypte. Descendez-y et achetez-nous dugrain là-bas, pour que nous restions en vie et ne mourions pas."	2 ιδου ακηκοα οτι εστιν σιτος εν αιγυπτω καταβητε εκει και πριασθε ημιν μικρα βρωματα ινα ζωμεν και μη αποθανωμεν
3 Dix des frères de Joseph descendirent donc pour acheter du blé en Egypte.	3 κατεβησαν δε οι αδελφοι ιωσηφ οι δεκα πριασθαι σιτον εξ αιγυπτου
4 Quant à Benjamin, le frère de Joseph, Jacob ne l'envoya pas avec les autres: "Il ne faut pas, sedisait-il, qu'il lui arrive malheur."	4 τον δε βενιαμιν τον αδελφον ιωσηφ ουκ απεστειλεν μετα των αδελφων αυτου ειπεν γαρ μηποτε συμβη αυτω μαλακια
5 Les fils d'Israël allèrent donc pour acheter du grain, mêlés aux autres arrivants, car la faminesévissait au pays de Canaan.	5 ηλθον δε οι υιοι ισραηλ αγοραζειν μετα των ερχομενων ην γαρ ο λιμος εν γη χανααν
6 Joseph -- il avait autorité sur le pays -- était celui qui vendait le grain à tout le peuple du pays. Lesfrères de Joseph arrivèrent et se prosternèrent devant lui, la face contre terre.	6 ιωσηφ δε ην αρχων της γης ουτος επωλει παντι τω λαω της γης ελθοντες δε οι αδελφοι ιωσηφ προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι την γην
	7 ιδων δε ιωσηφ τους αδελφους αυτου επεγνω και ηλλοτριουτο απ' αυτων και ελαλησεν αυτοις σκληρα και ειπεν αυτοις ποθεν ηκατε οι δε ειπαν εκ γης χανααν αγορασαι βρωματα
	8 επεγνω δε ιωσηφ τους αδελφους αυτου αυτοι δε ουκ επεγνωσαν αυτον
	9 και εμνησθη ιωσηφ των ενυπνιων ων ειδεν αυτος και ειπεν αυτοις κατασκοποι εστε κατανοησαι τα ιχνη της χωρας ηκατε
10 Ils protestèrent: "Non, Monseigneur! Tes serviteurs sont venus pour acheter des vivres.	10 οι δε ειπαν ουχι κυριε οι παιδες σου ηλθομεν πριασθαι βρωματα
11 Nous sommes tous les fils d'un même homme, nous sommes sincères, tes serviteurs ne sont pasdes espions."	11 παντες εσμεν υιοι ενος ανθρωπου ειρηνικοι εσμεν ουκ εισιν οι παιδες σου κατασκοποι
12 Mais il leur dit: "Non! Ce sont les points faibles du pays que vous êtes venus voir."	12 ειπεν δε αυτοις ουχι αλλα τα ιχνη της γης ηλθατε ιδειν
13 Ils répondirent: "Tes serviteurs étaient douze frères, nous sommes fils d'un même homme, au paysde Canaan: le plus jeune est maintenant avec notre père et il y en a un qui n'est plus."	13 οι δε ειπαν δωδεκα εσμεν οι παιδες σου αδελφοι εν γη χανααν και ιδου ο νεωτερος μετα του πατρος ημων σημερον ο δε ετερος ουχ υπαρχει
14 Joseph reprit: "C'est comme je vous ai dit: vous êtes des espions!	14 ειπεν δε αυτοις ιωσηφ τουτο εστιν ο ειρηκα υμιν λεγων οτι κατασκοποι εστε
15 Voici l'épreuve que vous subirez: aussi vrai que Pharaon est vivant, vous ne partirez pas d'ici àmoins que votre plus jeune frère n'y vienne!	15 εν τουτω φανεισθε νη την υγιειαν φαραω ου μη εξελθητε εντευθεν εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος ελθη ωδε
16 Envoyez l'un de vous chercher votre frère; pour vous, restez prisonniers. On éprouvera vosparoles et l'on verra si la vérité est avec vous ou non. Si non, aussi vrai que Pharaon est vivant, vous êtes desespions!"	16 αποστειλατε εξ υμων ενα και λαβετε τον αδελφον υμων υμεις δε απαχθητε εως του φανερα γενεσθαι τα ρηματα υμων ει αληθευετε η ου ει δε μη νη την υγιειαν φαραω η μην κατασκοποι εστε
17 Et il les mit tous en prison pour trois jours.	17 και εθετο αυτους εν φυλακη ημερας τρεις
18 Le troisième jour, Joseph leur dit: "Voici ce que vous ferez pour avoir la vie sauve, car je crainsDieu:	18 ειπεν δε αυτοις τη ημερα τη τριτη τουτο ποιησατε και ζησεσθε τον θεον γαρ εγω φοβουμαι
19 si vous êtes sincères, que l'un de vos frères reste détenu dans votre prison; pour vous, partez enemportant le grain dont vos familles ont besoin.	19 ει ειρηνικοι εστε αδελφος υμων εις κατασχεθητω εν τη φυλακη αυτοι δε βαδισατε και απαγαγετε τον αγορασμον της σιτοδοσιας υμων
20 Vous me ramènerez votre plus jeune frère: ainsi vos paroles seront vérifiées et vous ne mourrezpas" – Ainsi firent-ils. --	20 και τον αδελφον υμων τον νεωτερον αγαγετε προς με και πιστευθησονται τα ρηματα υμων ει δε μη αποθανεισθε εποιησαν δε ουτως
21 Ils se dirent l'un à l'autre: "En vérité, nous expions ce que nous avons fait à notre frère: nous avonsvu la détresse de son âme, quand il nous demandait grâce, et nous n'avons pas écouté. C'est pourquoi cettedétresse nous est venue."	21 και ειπεν εκαστος προς τον αδελφον αυτου ναι εν αμαρτια γαρ εσμεν περι του αδελφου ημων οτι υπερειδομεν την θλιψιν της ψυχης αυτου οτε κατεδεετο ημων και ουκ εισηκουσαμεν αυτου ενεκεν τουτου επηλθεν εφ' ημας η θλιψις αυτη
22 Ruben leur répondit: "Ne vous avais-je pas dit de ne pas commettre de faute contre l'enfant? Maisvous ne m'avez pas écouté et voici qu'il nous est demandé compte de son sang."	22 αποκριθεις δε ρουβην ειπεν αυτοις ουκ ελαλησα υμιν λεγων μη αδικησητε το παιδαριον και ουκ εισηκουσατε μου και ιδου το αιμα αυτου εκζητειται
23 Ils ne savaient pas que Joseph les comprenait car, entre lui et eux, il y avait l'interprète.	23 αυτοι δε ουκ ηδεισαν οτι ακουει ιωσηφ ο γαρ ερμηνευτης ανα μεσον αυτων ην
24 Alors il s'écarta d'eux et pleura. Puis il revint vers eux et leur parla; il prit d'entre eux Siméon et lefit lier sous leurs yeux.	24 αποστραφεις δε απ' αυτων εκλαυσεν ιωσηφ και παλιν προσηλθεν προς αυτους και ειπεν αυτοις και ελαβεν τον συμεων απ' αυτων και εδησεν αυτον εναντιον αυτων
25 Joseph donna l'ordre de remplir de blé leurs bagages, de remettre l'argent de chacun dans son sacet de leur donner des provisions de route. Et c'est ce qu'on leur fit.	25 ενετειλατο δε ιωσηφ εμπλησαι τα αγγεια αυτων σιτου και αποδουναι το αργυριον εκαστου εις τον σακκον αυτου και δουναι αυτοις επισιτισμον εις την οδον και εγενηθη αυτοις ουτως
26 Ils chargèrent le grain sur leurs ânes et s'en allèrent.	26 και επιθεντες τον σιτον επι τους ονους αυτων απηλθον εκειθεν
27 Mais lorsque l'un d'eux, au campement pour la nuit, ouvrit son sac à blé pour donner du fourrage àson âne, il vit son argent qui était à l'entrée de son sac à blé.	27 λυσας δε εις τον μαρσιππον αυτου δουναι χορτασματα τοις ονοις αυτου ου κατελυσαν ειδεν τον δεσμον του αργυριου αυτου και ην επανω του στοματος του μαρσιππου
28 Il dit à ses frères: "On a rendu mon argent, voici qu'il est dans mon sac à blé!" Alors le cœur leurmanqua et ils se regardèrent en tremblant, se disant: "Qu'est-ce que Dieu nous a fait?"	28 και ειπεν τοις αδελφοις αυτου απεδοθη μοι το αργυριον και ιδου τουτο εν τω μαρσιππω μου και εξεστη η καρδια αυτων και εταραχθησαν προς αλληλους λεγοντες τι τουτο εποιησεν ο θεος ημιν
29 Revenus chez leur père Jacob, au pays de Canaan, ils lui racontèrent tout ce qui leur était arrivé.	29 ηλθον δε προς ιακωβ τον πατερα αυτων εις γην χανααν και απηγγειλαν αυτω παντα τα συμβαντα αυτοις λεγοντες
30 "L'homme qui est seigneur du pays, dirent-ils, nous a parlé durement et nous a pris pour desespions du pays.	30 λελαληκεν ο ανθρωπος ο κυριος της γης προς ημας σκληρα και εθετο ημας εν φυλακη ως κατασκοπευοντας την γην
31 Nous lui avons dit: Nous sommes sincères, nous ne sommes pas des espions,	31 ειπαμεν δε αυτω ειρηνικοι εσμεν ουκ εσμεν κατασκοποι
32 nous étions douze frères, les fils d'un même père, l'un de nous n'est plus et le plus jeune estmaintenant avec notre père au pays de Canaan.	32 δωδεκα αδελφοι εσμεν υιοι του πατρος ημων ο εις ουχ υπαρχει ο δε μικροτερος μετα του πατρος ημων σημερον εν γη χανααν
33 Mais cet homme qui est seigneur du pays nous a répondu: Voici comment je saurai si vous êtessincères: laissez près de moi un de vos frères, prenez le grain dont vos familles ont besoin et partez,	33 ειπεν δε ημιν ο ανθρωπος ο κυριος της γης εν τουτω γνωσομαι οτι ειρηνικοι εστε αδελφον ενα αφετε ωδε μετ' εμου τον δε αγορασμον της σιτοδοσιας του οικου υμων λαβοντες απελθατε
34 mais ramenez-moi votre plus jeune frère et je saurai que vous n'êtes pas des espions mais quevous êtes sincères. Alors je vous rendrai votre frère et vous pourrez circuler dans le pays."	34 και αγαγετε προς με τον αδελφον υμων τον νεωτερον και γνωσομαι οτι ου κατασκοποι εστε αλλ' οτι ειρηνικοι εστε και τον αδελφον υμων αποδωσω υμιν και τη γη εμπορευεσθε
35 Comme ils vidaient leurs sacs, voici que chacun avait dans son sac sa bourse d'argent, et lorsqu'ilsvirent leurs bourses d'argent ils eurent peur, eux et leur père.	35 εγενετο δε εν τω κατακενουν αυτους τους σακκους αυτων και ην εκαστου ο δεσμος του αργυριου εν τω σακκω αυτων και ειδον τους δεσμους του αργυριου αυτων αυτοι και ο πατηρ αυτων και εφοβηθησαν
36 Alors leur père Jacob leur dit: "Vous me privez de mes enfants: Joseph n'est plus, Siméon n'estplus, et vous voulez prendre Benjamin, c'est sur moi que tout cela retombe!"	36 ειπεν δε αυτοις ιακωβ ο πατηρ αυτων εμε ητεκνωσατε ιωσηφ ουκ εστιν συμεων ουκ εστιν και τον βενιαμιν λημψεσθε επ' εμε εγενετο παντα ταυτα
37 Mais Ruben dit à son père: "Tu mettras mes deux fils à mort si je ne te le ramène pas. Confie-le-moi et je te le rendrai!"	37 ειπεν δε ρουβην τω πατρι αυτου λεγων τους δυο υιους μου αποκτεινον εαν μη αγαγω αυτον προς σε δος αυτον εις την χειρα μου καγω αναξω αυτον προς σε
38 Mais il reprit: "Mon fils ne descendra pas avec vous: son frère est mort et il reste seul. S'il luiarrivait malheur dans le voyage que vous allez entreprendre, vous feriez descendre dans l'affliction mes cheveuxblancs au shéol."	38 ο δε ειπεν ου καταβησεται ο υιος μου μεθ' υμων οτι ο αδελφος αυτου απεθανεν και αυτος μονος καταλελειπται και συμβησεται αυτον μαλακισθηναι εν τη οδω η αν πορευησθε και καταξετε μου το γηρας μετα λυπης εις αδου