ΙΩΒ - Giobbe - Job 19

GREEK BIBLE	BIBLIA
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?	1 Job tomó la palabra y dijo:
2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;	2 ¿Hasta cuándo afligiréis mi alma y a palabras me acribillaréis?
3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;	3 Ya me habéis insultado por diez veces, me habéis zarandeado sin reparo.
4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.	4 Aunque de hecho hubiese errado, en mí solo quedaría mi yerro.
5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,	5 Si es que aún queréis triunfar de mí y mi oprobio reprocharme,
6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.	6 sabed ya que es Dios quien me hace entuerto, y el que en su red me envuelve.
7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.	7 Si grito: ¡Violencia!, no obtengo respuesta; por más que apelo, no hay justicia.
8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.	8 El ha vallado mi ruta para que yo no pase, ha cubierto mis senderos de tinieblas.
9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.	9 Me ha despojado de mi gloria, ha arrancado la corona de mi frente.
10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.	10 Por todas partes me mina y desaparezco, arranca como un árbol mi esperanza.
11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.	11 Enciende su ira contra mí, me considera su enemigo.
12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.	12 En masa sus huestes han llegado, su marcha de asalto han abierto contra mí, han puesto cerco a mi tienda.
13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.	13 A mis hermanos ha alejado de mí, mis conocidos tratan de esquivarme.
14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.	14 Parientes y deudos ya no tengo, los huéspedes de mi casa me olvidaron.
15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.	15 Por un extraño me tienen mis criadas, soy a sus ojos un desconocido.
16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.	16 Llamo a mi criado y no responde, aunque le implore con mi propia boca.
17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.	17 Mi aliento repele a mi mujer, fétido soy para los hijos de mi vientre.
18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.	18 Hasta los chiquillos me desprecian, si me levanto, me hacen burla.
19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.	19 Tienen horror de mí todos mis íntimos, los que yo más amaba se han vuelto contra mí.
20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.	20 Bajo mi piel mi carne cae podrida, mis huesos se desnudan como dientes.
21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.	21 ¡Piedad, piedad de mí, vosotros mis amigos, que es la mano de Dios la que me ha herido!
22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;	22 ¿Por qué os cebáis en mí como hace Dios, y no os sentís ya ahítos de mi carne?
23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?	23 ¡Ojalá se escribieran mis palabras, ojalá en monumento se grabaran,
24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος	24 y con punzón de hierro y buril, para siempre en la roca se esculpieran!
25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?	25 Yo sé que mi Defensor está vivo, y que él, el último, se levantará sobre el polvo.
26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?	26 Tras mi despertar me alzará junto a él, y con mi propia carne veré a Dios.
27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.	27 Yo, sí, yo mismo le veré, mis ojos le mirarán, no ningún otro. ¡Dentro de mí languidecen mis entrañas!
28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.	28 Y si vosotros decís: «¿Cómo atraparle, qué pretexto hallaremos contra él?»,
29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.	29 temed la espada por vosotros mismos, pues la ira se encenderá contra las culpas y sabréis que hay un juicio.