Salmi 49

BIBBIA CEI 2008	LXX
1 Al maestro del coro. Dei figli di Core. Salmo.	1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων
2 Ascoltate questo, popoli tutti,porgete l’orecchio, voi tutti abitanti del mondo,	2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει
3 voi, gente del popolo e nobili,ricchi e poveri insieme.	3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα
4 La mia bocca dice cose sapienti,il mio cuore medita con discernimento.	4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου
5 Porgerò l’orecchio a un proverbio,esporrò sulla cetra il mio enigma.	5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις
6 Perché dovrò temere nei giorni del male,quando mi circonda la maliziadi quelli che mi fanno inciampare?	6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα
7 Essi confidano nella loro forza,si vantano della loro grande ricchezza.	7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω
8 Certo, l’uomo non può riscattare se stessoné pagare a Dio il proprio prezzo.	8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος
9 Troppo caro sarebbe il riscatto di una vita:non sarà mai sufficiente	9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους
10 per vivere senza finee non vedere la fossa.	10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες
11 Vedrai infatti morire i sapienti;periranno insieme lo stolto e l’insensatoe lasceranno ad altri le loro ricchezze.	11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν
12 Il sepolcro sarà loro eterna dimora,loro tenda di generazione in generazione:eppure a terre hanno dato il proprio nome.	12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης
13 Ma nella prosperità l’uomo non dura:è simile alle bestie che muoiono.	13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι
14 Questa è la via di chi confida in se stesso,la fine di chi si compiace dei propri discorsi.	14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου
15 Come pecore sono destinati agli inferi,sarà loro pastore la morte;scenderanno a precipizio nel sepolcro,svanirà di loro ogni traccia,gli inferi saranno la loro dimora.	15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα
16 Certo, Dio riscatterà la mia vita,mi strapperà dalla mano degli inferi.	16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου
17 Non temere se un uomo arricchisce,se aumenta la gloria della sua casa.	17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω
18 Quando muore, infatti, con sé non porta nullané scende con lui la sua gloria.	18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις
19 Anche se da vivo benediceva se stesso:«Si congratuleranno, perché ti è andata bene»,	19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα
20 andrà con la generazione dei suoi padri,che non vedranno mai più la luce.	20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον
21 Nella prosperità l’uomo non comprende,è simile alle bestie che muoiono.	21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου
	22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος
	23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου