1 In quel tempo il tetrarca Erode ebbe notizia della fama di Gesù. | 1 In illo tempore audivit Herodes tetrarcha famam Jesu : |
2 Egli disse ai suoi cortigiani: "Costui è Giovanni il Battista risuscitato dai morti; per ciò la potenza dei miracoli opera in lui".
| 2 et ait pueris suis : Hic est Joannes Baptista : ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo. |
3 Erode aveva arrestato Giovanni e lo aveva fatto incatenare e gettare in prigione per causa di Erodìade, moglie di Filippo suo fratello. | 3 Herodes enim tenuit Joannem, et alligavit eum : et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui. |
4 Giovanni infatti gli diceva: "Non ti è lecito tenerla!". | 4 Dicebat enim illi Joannes : Non licet tibi habere eam. |
5 Benché Erode volesse farlo morire, temeva il popolo perché lo considerava un profeta.
| 5 Et volens illum occidere, timuit populum : quia sicut prophetam eum habebant. |
6 Venuto il compleanno di Erode, la figlia di Erodìade danzò in pubblico e piacque tanto a Erode | 6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi : |
7 che egli le promise con giuramento di darle tutto quello che avesse domandato. | 7 unde cum juramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo. |
8 Ed essa, istigata dalla madre, disse: "Dammi qui, su un vassoio, la testa di Giovanni il Battista". | 8 At illa præmonita a matre sua : Da mihi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptistæ. |
9 Il re ne fu contristato, ma a causa del giuramento e dei commensali ordinò che le fosse data | 9 Et contristatus est rex : propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari. |
10 e mandò a decapitare Giovanni nel carcere. | 10 Misitque et decollavit Joannem in carcere. |
11 La sua testa venne portata su un vassoio e fu data alla fanciulla, ed ella la portò a sua madre. | 11 Et allatum est caput ejus in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ. |
12 I suoi discepoli andarono a prendere il cadavere, lo seppellirono e andarono a informarne Gesù.
| 12 Et accedentes discipuli ejus, tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud : et venientes nuntiaverunt Jesu.
|
13 Udito ciò, Gesù partì di là su una barca e si ritirò in disparte in un luogo deserto. Ma la folla, saputolo, lo seguì a piedi dalle città. | 13 Quod cum audisset Jesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum : et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus. |
14 Egli, sceso dalla barca, vide una grande folla e sentì compassione per loro e guarì i loro malati.
| 14 Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum. |
15 Sul far della sera, gli si accostarono i discepoli e gli dissero: "Il luogo è deserto ed è ormai tardi; congeda la folla perché vada nei villaggi a comprarsi da mangiare". | 15 Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus, et hora jam præteriit : dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas. |
16 Ma Gesù rispose: "Non occorre che vadano; date loro voi stessi da mangiare". | 16 Jesus autem dixit eis : Non habent necesse ire : date illis vos manducare. |
17 Gli risposero: "Non abbiamo che cinque pani e due pesci!". | 17 Responderunt ei : Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces. |
18 Ed egli disse: "Portatemeli qua". | 18 Qui ait eis : Afferte mihi illos huc. |
19 E dopo aver ordinato alla folla di sedersi sull'erba, prese i cinque pani e i due pesci e, alzati gli occhi al cielo, pronunziò la benedizione, spezzò i pani e li diede ai discepoli e i discepoli li distribuirono alla folla. | 19 Et cum jussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis. |
20 Tutti mangiarono e furono saziati; e portarono via dodici ceste piene di pezzi avanzati. | 20 Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos. |
21 Quelli che avevano mangiato erano circa cinquemila uomini, senza contare le donne e i bambini.
| 21 Manducantium autem fuit numerus quinque millia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
|
22 Subito dopo ordinò ai discepoli di salire sulla barca e di precederlo sull'altra sponda, mentre egli avrebbe congedato la folla. | 22 Et statim compulit Jesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas. |
23 Congedata la folla, salì sul monte, solo, a pregare. Venuta la sera, egli se ne stava ancora solo lassù.
| 23 Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi : |
24 La barca intanto distava già qualche miglio da terra ed era agitata dalle onde, a causa del vento contrario. | 24 navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus : erat enim contrarius ventus. |
25 Verso la fine della notte egli venne verso di loro camminando sul mare. | 25 Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare. |
26 I discepoli, a vederlo camminare sul mare, furono turbati e dissero: "È un fantasma" e si misero a gridare dalla paura. | 26 Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes : Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt. |
27 Ma subito Gesù parlò loro: "Coraggio, sono io, non abbiate paura". | 27 Statimque Jesus locutus est eis, dicens : Habete fiduciam : ego sum, nolite timere. |
28 Pietro gli disse: "Signore, se sei tu, comanda che io venga da te sulle acque". | 28 Respondens autem Petrus, dixit : Domine, si tu es, jube me ad te venire super aquas. |
29 Ed egli disse: "Vieni!". Pietro, scendendo dalla barca, si mise a camminare sulle acque e andò verso Gesù. | 29 At ipse ait : Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Jesum. |
30 Ma per la violenza del vento, s'impaurì e, cominciando ad affondare, gridò: "Signore, salvami!". | 30 Videns vero ventum validum, timuit : et cum cœpisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac. |
31 E subito Gesù stese la mano, lo afferrò e gli disse: "Uomo di poca fede, perché hai dubitato?".
| 31 Et continuo Jesus extendens manum, apprehendit eum : et ait illi : Modicæ fidei, quare dubitasti ? |
32 Appena saliti sulla barca, il vento cessò. | 32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus. |
33 Quelli che erano sulla barca gli si prostrarono davanti, esclamando: "Tu sei veramente il Figlio di Dio!".
| 33 Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes : Vere Filius Dei es. |
34 Compiuta la traversata, approdarono a Genèsaret. | 34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar. |
35 E la gente del luogo, riconosciuto Gesù, diffuse la notizia in tutta la regione; gli portarono tutti i malati, | 35 Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes : |
36 e lo pregavano di poter toccare almeno l'orlo del suo mantello. E quanti lo toccavano guarivano. | 36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt. |