Księga Psalmów 35

Biblia Tysiąclecia	Библия Синодальный перевод
1 Dawidowy. Wystąp, Panie, przeciw tym, co walczą ze mną, uderz na moich napastników!	1 (34-1) ^^Псалом Давида.^^ Вступись, Господи, в тяжбу с тяжущимися со мною, побори борющихся со мною;
2 Pochwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.	2 (34-2) возьми щит и латы и восстань на помощь мне;
3 Rzuć włócznią i toporem na moich prześladowców; powiedz mej duszy: Jam twoim zbawieniem.	3 (34-3) обнажи мечь и прегради [путь] преследующим меня; скажи душе моей: 'Я--спасение твое!'
4 Niech się zmieszają i niech się zawstydzą ci, co na życie me czyhają; niech się cofną zawstydzeni ci, którzy zamierzają mi szkodzić.	4 (34-4) Да постыдятся и посрамятся ищущие души моей; да обратятся назад и покроются бесчестием умышляющие мне зло;
5 Niech będą jak plewy na wietrze, gdy będzie ich gnał anioł Pański.	5 (34-5) да будут они, как прах пред лицем ветра, и Ангел Господень да прогоняет [их];
6 Niech droga ich będzie ciemna i śliska, gdy anioł Pański będzie ich ścigał.	6 (34-6) да будет путь их темен и скользок, и Ангел Господень да преследует их,
7 Bez przyczyny bowiem zastawili na mnie sieć swoją, bez przyczyny dół kopią dla mnie.	7 (34-7) ибо они без вины скрыли для меня яму--сеть свою, без вины выкопали [ее] для души моей.
8 Niech przyjdzie na nich zagłada niespodziana, a sidło, które zastawili, niech ich pochwyci; niechaj sami wpadną w dół, który wykopali.	8 (34-8) Да придет на него гибель неожиданная, и сеть его, которую он скрыл [для меня], да уловит его самого; да впадет в нее на погибель.
9 A moja dusza będzie radować się w Panu, będzie się weselić z Jego ratunku.	9 (34-9) А моя душа будет радоваться о Господе, будет веселиться о спасении от Него.
10 Wszystkie moje kości powiedzą: Któż, o Panie, podobny do Ciebie, który wyrywasz biedaka z mocy silniejszego, z mocy grabieżcy - [biedaka] i nędzarza.	10 (34-10) Все кости мои скажут: 'Господи! кто подобен Тебе, избавляющему слабого от сильного, бедного и нищего от грабителя его?'
11 Powstają fałszywi świadkowie, pytają o to, czego nie wiem.	11 (34-11) Восстали на меня свидетели неправедные: чего я не знаю, о том допрашивают меня;
12 Płacili mi złem za dobro, czyhali na moje życie.	12 (34-12) воздают мне злом за добро, сиротством душе моей.
13 A ja, gdy chorowali, wór przywdziewałem, umartwiałem się postem i moja modlitwa wracała do mojego łona,	13 (34-13) Я во время болезни их одевался во вретище, изнурял постом душу мою, и молитва моя возвращалась в недро мое.
14 jak po stracie przyjaciela czy brata. Chodziłem jak w żałobie po matce sczerniały i pochylony.	14 (34-14) Я поступал, как бы это был друг мой, брат мой; я ходил скорбный, с поникшею головою, как бы оплакивающий мать.
15 Lecz kiedy się chwieję, z radością się zbiegają, przeciwko mnie się schodzą obcy, których nie znałem, szarpią mnie bez przerwy,	15 (34-15) А когда я претыкался, они радовались и собирались; собирались ругатели против меня, не знаю за что, поносили и не переставали;
16 napastują i szydzą ze mnie, zgrzytając przeciw mnie zębami.	16 (34-16) с лицемерными насмешниками скрежетали на меня зубами своими.
17 Jak długo, Panie, będziesz na to patrzeć? Wyrwij moje życie tym, co ryczą, lwom - moje jedyne dobro!	17 (34-17) Господи! долго ли будешь смотреть [на это]? Отведи душу мою от злодейств их, от львов--одинокую мою.
18 Będę składał Ci dzięki w wielkim zgromadzeniu, będę Cię chwalił wśród licznego ludu.	18 (34-18) Я прославлю Тебя в собрании великом, среди народа многочисленного восхвалю Тебя,
19 Niech wrogowie zakłamani nie cieszą się ze mnie; nienawidzący mnie bez powodu mrugają oczami.	19 (34-19) чтобы не торжествовали надо мною враждующие против меня неправедно, и не перемигивались глазами ненавидящие меня безвинно;
20 Bo nie mówią o tym, co służy pokojowi, a dla spokojnych w kraju obmyślają zdradliwe plany.	20 (34-20) ибо не о мире говорят они, но против мирных земли составляют лукавые замыслы;
21 I otwierają przeciw mnie swe usta, wołają: Ha, ha, ha, widzieliśmy na własne oczy!	21 (34-21) расширяют на меня уста свои; говорят: 'хорошо! хорошо! видел глаз наш'.
22 Widziałeś, Panie, zatem nie milcz, o Panie, nie bądź ode mnie daleko!	22 (34-22) Ты видел, Господи, не умолчи; Господи! не удаляйся от меня.
23 Przebudź się, wystąp w obronie mego prawa, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!	23 (34-23) Подвигнись, пробудись для суда моего, для тяжбы моей, Боже мой и Господи мой!
24 Osądź mnie, Panie, Boże mój, w Twej sprawiedliwości; niech się nie cieszą oni nade mną.	24 (34-24) Суди меня по правде Твоей, Господи, Боже мой, и да не торжествуют они надо мною;
25 Niech nie pomyślą w swym sercu: Ha, tegośmy chcieli! Niechaj nie powiedzą: Otośmy go pożarli.	25 (34-25) да не говорят в сердце своем: 'хорошо! по душе нашей!' Да не говорят: 'мы поглотили его'.
26 Niech się zmieszają i wszyscy razem zawstydzą, co się cieszą z moich nieszczęść; niech się okryją wstydem i wzgardą, którzy przeciwko mnie się podnoszą.	26 (34-26) Да постыдятся и посрамятся все, радующиеся моему несчастью; да облекутся в стыд и позор величающиеся надо мною.
27 A sprzyjający mej sprawie niech się radują i cieszą, i mówią zawsze: Wielki jest Pan, który chce pomyślności swojego sługi.	27 (34-27) Да радуются и веселятся желающие правоты моей и говорят непрестанно: 'да возвеличится Господь, желающий мира рабу Своему!'
28 A język mój będzie głosił Twoją sprawiedliwość i nieustannie Twą chwałę.	28 (34-28) И язык мой будет проповедывать правду Твою и хвалу Твою всякий день.