1 No te fíes de tus riquezas ni digas: «Con esto me basta». | 1 μη επεχε επι τοις χρημασιν σου και μη ειπης αυταρκη μοι εστιν |
2 No dejes que tu deseo y tu fuerza te lleven a obrar según tus caprichos. | 2 μη εξακολουθει τη ψυχη σου και τη ισχυι σου πορευεσθαι εν επιθυμιαις καρδιας σου |
3 No digas: «¿Quién podrá dominarme?», porque el Señor da a cada uno su merecido. | 3 και μη ειπης τις με δυναστευσει ο γαρ κυριος εκδικων εκδικησει |
4 No digas: «Pequé, ¿y qué me sucedió?, porque el Señor es paciente. | 4 μη ειπης ημαρτον και τι μοι εγενετο ο γαρ κυριος εστιν μακροθυμος |
5 No estés tan seguro del perdón, mientras cometes un pecado tras otro. | 5 περι εξιλασμου μη αφοβος γινου προσθειναι αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις |
6 No digas: «Su compasión es grande; él perdonará la multitud de mis pecados», porque en él está la misericordia, pero también la ira, y su indignación recae sobre los pecadores. | 6 και μη ειπης ο οικτιρμος αυτου πολυς το πληθος των αμαρτιων μου εξιλασεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω και επι αμαρτωλους καταπαυσει ο θυμος αυτου |
7 No tardes en volver al Señor, dejando pasar un día tras otro, porque la ira del Señor irrumpirá súbitamente y perecerás en el momento del castigo. | 7 μη αναμενε επιστρεψαι προς κυριον και μη υπερβαλλου ημεραν εξ ημερας εξαπινα γαρ εξελευσεται οργη κυριου και εν καιρω εκδικησεως εξολη |
8 No te fíes de las riquezas adquiridas injustamente: de nada te servirán en el día de la desgracia. | 8 μη επεχε επι χρημασιν αδικοις ουδεν γαρ ωφελησει σε εν ημερα επαγωγης |
9 No te dejes llevar por todos los vientos ni vayas por cualquier camino: así obra el pecador que habla con doblez. | 9 μη λικμα εν παντι ανεμω και μη πορευου εν παση ατραπω ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος |
10 Sé firme en tus convicciones y que tu palabra sea una sola. | 10 ισθι εστηριγμενος εν συνεσει σου και εις εστω σου ο λογος |
11 Está siempre dispuesto a escuchar y sé lento para responder. | 11 γινου ταχυς εν ακροασει σου και εν μακροθυμια φθεγγου αποκρισιν |
12 Si sabes, responde a tu prójimo; de lo contrario, quédate callado. | 12 ει εστιν σοι συνεσις αποκριθητι τω πλησιον ει δε μη η χειρ σου εστω επι τω στοματι σου |
13 Las palabras traen gloria o deshonor, y la lengua del hombre puede provocar su caída. | 13 δοξα και ατιμια εν λαλια και γλωσσα ανθρωπου πτωσις αυτω |
14 Que no tengan que llamarte chismoso, y no seas insidioso al hablar, porque la vergüenza pesa sobre el ladrón y una severa condena sobre el que habla con doblez. | 14 μη κληθης ψιθυρος και τη γλωσση σου μη ενεδρευε επι γαρ τω κλεπτη εστιν αισχυνη και καταγνωσις πονηρα επι διγλωσσου |
15 No faltes ni en lo grande ni en lo pequeño, y de amigo, no te vuelvas enemigo, | 15 εν μεγαλω και εν μικρω μη αγνοει και αντι φιλου μη γινου εχθρος ονομα γαρ πονηρον αισχυνην και ονειδος κληρονομησει ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος |