Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Salmos 40


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSVULGATA
1 Del maestro de coro. De David. Salmo.

1 In finem. Psalmus ipsi David.
2 Esperé confiadamente en el Señor:

él se inclinó hacia mí

y escuchó mi clamor.

2 Beatus qui intelligit super egenum et pauperem :
in die mala liberabit eum Dominus.
3 Me sacó de la fosa infernal,

del barro cenagoso;

afianzó mis pies sobre la roca

y afirmó mis pasos.

3 Dominus conservet eum, et vivificet eum,
et beatum faciat eum in terra,
et non tradat eum in animam inimicorum ejus.
4 Puso en mi boca un canto nuevo,

un himno a nuestro Dios.

Muchos, al ver esto, temerán

y confiarán en el Señor.

4 Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus ;
universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.
5 ¡Feliz el que pone en el Señor

toda su confianza,

y no se vuelve hacia los rebeldes

que se extravían tras la mentira!

5 Ego dixi : Domine, miserere mei ;
sana animam meam, quia peccavi tibi.
6 ¡Cuántas maravillas has realizado,

Señor, Dios mío!

Por tus designios en favor nuestro,

nadie se te puede comparar.

Quisiera anunciarlos y proclamarlos,

pero son innumerables.

6 Inimici mei dixerunt mala mihi :
Quando morietur, et peribit nomen ejus ?
7 Tú no quisiste víctima ni oblación;

pero me diste un oído atento;

no pediste holocaustos ni sacrificios,

7 Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur ;
cor ejus congregavit iniquitatem sibi.
Egrediebatur foras et loquebatur.
8 entonces dije: «Aquí estoy.

8 In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei ;
adversum me cogitabant mala mihi.
9 En el libro de la Ley está escrito

lo que tengo que hacer:

yo amo. Dios mío, tu voluntad,

y tu ley está en mi corazón».

9 Verbum iniquum constituerunt adversum me :
Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat ?
10 Proclamé gozosamente tu justicia

en la gran asamblea;

no, no mantuve cerrados mis labios,

tú lo sabes, Señor.

10 Etenim homo pacis meæ in quo speravi,
qui edebat panes meos,
magnificavit super me supplantationem.
11 No escondí tu justicia dentro de mí,

proclamé tu fidelidad y tu salvación,

y no oculté a la gran asamblea

tu amor y tu fidelidad.

11 Tu autem, Domine, miserere mei,
et resuscita me ; et retribuam eis.
12 Y tú, Señor, no te niegues

a tener compasión de mí;

que tu amor y tu fidelidad

me protejan sin cesar.

12 In hoc cognovi quoniam voluisti me,
quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
13 Porque estoy rodeado de tantos males,

que es imposible contarlos.

Las culpas me tienen atrapado

y ya no alcanzo a ver:

son más que los cabellos de mi cabeza,

y me faltan las fuerzas.

13 Me autem propter innocentiam suscepisti ;
et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.
14 Líbrame, Señor, por favor;

Señor, ven pronto a socorrerme.

14 Benedictus Dominus Deus Israël
a sæculo et usque in sæculum. Fiat, fiat.
15 Que se avergüencen y sean humillados

los que quieren acabar con mi vida.

Que retrocedan confundidos

los que desean mi ruina;

16 queden pasmados de vergüenza

los que se ríen de mí.

17 Que se alegren y se regocijen en ti

todos los que te buscan

y digan siempre los que desean tu victoria;

«¡Qué grande es el Señor!»

18 Yo soy pobre y miserable,

pero el Señor piensa en mí;

tú eres mi ayuda y mi libertador,

¡no tardes, Dios mío!