Salmi 89
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA VOLGARE | VULGATA |
---|---|
1 Orazione di Moisè, uomo di Dio. Signore, sei tu fatto a noi refugio; dalla generazione in generazione. | 1 Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. |
2 Prima che fossero fatti i monti, ovver formate la terra e il mondo; dal principio insino alla fine tu sei Iddio. | 2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus. |
3 Non tuorre dall' uomo la umiltà; e dicesti: convertitevi, figliuoli delli uomini. | 3 Ne avertas hominem in humilitatem : et dixisti : Convertimini, filii hominum. |
4 Imperò che (per) mille anni dinanzi agli occhi tuoi sono come l'altro giorno, ch' è passato. Ed è come vigilia della notte; | 4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit : et custodia in nocte |
5 chè loro anni si hanno per niente. | 5 quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt. |
6 La mattina passa come erba; la mattina fiorisce, e passa; la sera casca, e indurisce, ed è secca. | 6 Mane sicut herba transeat ; mane floreat, et transeat ; vespere decidat, induret, et arescat. |
7 Per che siamo venuti a meno nell' ira tua; e siamo turbati nel furore tuo. | 7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus. |
8 Tu hai posto nel tuo cospetto le nostre iniquità; il mondo nostro nella illuminazione del volto tuo. | 8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo ; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui. |
9 Però che tutti li dì nostri sono venuti meno; e nella ira tua siamo mancati. Li anni nostri saranno reputati come tela ragnina. | 9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur ; |
10 Gli giorni delli nostri anni, settanta anni. Ma se in dignità, saranno ottanta anni; che più che fatica loro e dolore. E però è venuta la mansuetudine, e saremo represi. | 10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor ; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur. |
11 Chi conobbe la potestà della tua ira, e per il tuo timore dinumerarà l'ira tua? | 11 Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam |
12 Qui manifesta la tua destra, e gli ammaestrati di cuore [in] la sapienza. | 12 dinumerare ? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia. |
13 Convèrtiti, Signore, insino quando (serai tornato)? e sii umile sopra gli tuoi servi. | 13 Convertere, Domine ; usquequo ? et deprecabilis esto super servos tuos. |
14 Nella mattina siamo stati pieni della tua misericordia; e siamo rallegrati e fatti lieti in tutti li nostri giorni. | 14 Repleti sumus mane misericordia tua ; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris. |
15 Rallegrati siamo per gli giorni ne' quali ne umiliasti; per gli anni ne' quali vedessimo li mali. | 15 Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti ; annis quibus vidimus mala. |
16 Risguarda nelli tuoi servi, e nelle tue opere; e drizza loro figliuoli. | 16 Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum. |
17 E sia sopra noi il splendore del nostro Signore Iddio; e drizza sopra noi le opere delle nostre mani; l' opera delle nostre mani dirizza. | 17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige. |