1 Figlio mio, ritieni le mie parole, e fa tesoro dei miei precetti. | 1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω. |
2 Figlio, osserva i miei precetti e vivrai, custodisci la mia legge come la pupilla, del tuo occhio, | 2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου. |
3 legatela alle dita, scrivila sulle tavole del tuo cuore. | 3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου. |
4 Di' alla sapienza: « Tu sei mia sorella » e chiama tua amica la prudenza, | 4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου? |
5 affinchè essa ti preservi dalla donna estranea, dalla forestiera che usa parole melate. | 5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης. |
6 Dalla finestra della mia casa io guardavo attraverso le persiane, | 6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου? |
7 e vedo dei ragazzi, e noto un giovane insensato | 7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων? |
8 che passa per la piazza rasente all'angolo e passeggia per la via davanti alla casa di lei, | 8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης, |
9 sul crepuscolo, al declinar del giorno, nelle tenebre della notte, nel buio. | 9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω? |
10 Ed ecco ad incontrarlo una donna in abbigliamento da meretrice, pronta a rapire anime, ciarliera, girellona, | 10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα, |
11 incapace di star ferma e di tenere i piedi in casa. | 11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης? |
12 Ora per le strade, ora per le piazze, ora alle cantonate tende insidie. | 12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας. |
13 Abbracciato il giovane, lo bacia, sfacciatamente lo accarezza e gli dice: | 13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον, |
14 «Avevo fatto voto d'un sacrifizio di ringraziamento, oggi ho sciolto il mio voto, | 14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου? |
15 per questo ti son venuta incontro, desiderosa di vederti, e t'ho trovato. | 15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα? |
16 Ho steso sulle corde il mio letto, vi ho messo sopra screziate coperte d'Egitto. | 16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου? |
17 Ho profumata la mia camera con mirra, aloe e cinnamomo. | 17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον? |
18 Vieni, inebriamoci di amore, godiamo i desiderati amplessi finché non apparisca il giorno; | 18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας? |
19 giacchè il marito non è in casa sua, e partito per lunghissimo viaggio, | 19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν? |
20 aa preso seco un sacchetto di danaro, non tornerà che a luna piena ». | 20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου. |
21 Colle molte parole lo tira nella rete, colle lusinghe delle labbra lo trascina. | 21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον. |
22 Egli subito la segue come un bue condotto al macello, come agnello che scherza e non sa, lo stolto, che è menato alla catena, | 22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον, |
23 finchè una freccia non gli squarci il fegato: come un uccello si precipita sul laccio, senza riflettere che si tratta del pericolo della vita. | 23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου. |
24 Or dunque, figlio mio, ascoltami, stai attento alle parole della mia bocca: | 24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου. |
25 Il tuo cuore non si lasci trascinare nelle vie di lei, non ti smarrire nei suoi sentieri; | 25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης. |
26 Che molti ne ha fatti cadere trafitti, ed anche i più forti furon da lei uccisi. | 26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης. |
27 La sua casa è la via dell'inferno, e discende negli abissi della morte. | 27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου. |