Sapienza 9
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 « Dio de' miei padri e Signore di misericordia, tu che tutto hai creato con la tua parola, | 1 Deus patrum meorum, et Domine misericordiæ, qui fecisti omnia verbo tuo, |
2 e con la tua sapienza hai formato l’uomo, perchè egli domini sulle creature fatte da te, | 2 et sapientia tua constituisti hominem, ut dominaretur creaturæ quæ a te facta est, |
3 e regga il mondo con equità e giustizia, e giudichi con rettitudine d'animo; | 3 ut disponat orbem terrarum in æquitate et justitia, et in directione cordis judicium judicet : |
4 dammi la sapienza ch'è assisa presso il tuo trono, e non mi rigettar dal [numero de'] tuoi figliuoli. | 4 da mihi sedium tuarum assistricem sapientiam, et noli me reprobare a pueris tuis : |
5 Perchè tuo schiavo io sono e figliuolo d’una tua serva, uomo debole e di vita breve, e troppo inesperto in giudizio e nelle leggi. | 5 quoniam servus tuus sum ego, et filius ancillæ tuæ ; homo infirmus, et exigui temporis, et minor ad intellectum judicii et legum. |
6 Fosse pur perfetto uno tra i figliuoli degli uomini, se gli manca la sapienza che vien da te, sarà contato per nulla. | 6 Nam etsi quis erit consummatus inter filios hominum, si ab illo abfuerit sapientia tua, in nihilum computabitur. |
7 Tu m’ hai scelto re del tuo popolo e giudice de’ tuoi figliuoli e figliuole. | 7 Tu elegisti me regem populo tuo, et judicem filiorum tuorum et filiarum : |
8 M'hai ordinato di edificare un tempio sul tuo santo monte e un altare nella città della tua dimora, imitazione del tabernacolo santo che ti preparasti da principio. | 8 et dixisti me ædificare templum in monte sancto tuo, et in civitate habitationis tuæ altare : similitudinem tabernaculi sancti tui quod præparasti ab initio. |
9 Con te è la tua sapienza, che conosce le tue opere, ed era presente quando facevi il mondo, e sa ciò che piace agli occhi tuoi e quel ch'è retto secondo i tuoi comandamenti. | 9 Et tecum sapientia tua, quæ novit opera tua, quæ et affuit tunc cum orbem terrarum faceres, et sciebat quid esset placitum oculis tuis, et quid directum in præceptis tuis. |
10 Mandala giu dal cielo tuo santo e dal trono della tua gloria; affinchè sia meco e meco lavori, e io sappia quel ch’è accetto a te. | 10 Mitte illam de cælis sanctis tuis, et a sede magnitudinis tuæ, ut mecum sit et mecum laboret, ut sciam quid acceptum sit apud te : |
11 Perchè ella tutto sa e intende, e mi guiderà nelle mie azioni con prudenza, e mi custodirà con la sua potenza. | 11 scit enim illa omnia, et intelligit, et deducet me in operibus meis sobrie, et custodiet me in sua potentia. |
12 E saranno accette le mie opere, e governerò il tuo popolo con giustizia, e sarò degno del trono del padre mio. | 12 Et erunt accepta opera mea, et disponam populum tuum juste, et ero dignus sedium patris mei. |
13 Qual uomo Invero può conoscere i consigli di Dio, o chi scrutare ciò che vuole il Signore? | 13 Quis enim hominum poterit scire consilium Dei ? aut quis poterit cogitare quid velit Deus ? |
14 Timidi sono i ragionamenti de' mortali e malsicuri i nostri divisamenti. | 14 Cogitationes enim mortalium timidæ, et incertæ providentiæ nostræ ; |
15 Perchè il corpo corruttibile aggrava l'anima, e il tabernacolo terreno opprime la mente agitata da molti pensieri. | 15 corpus enim quod corrumpitur aggravat animam, et terrena inhabitatio deprimit sensum multa cogitantem. |
16 Congetturiamo a mala pena le cose della terra, e con fatica troviamo quelle che abbiam davanti [e per le mani] quelle che son ne' cieli chi le scruterà? | 16 Et difficile æstimamus quæ in terra sunt, et quæ in prospectu sunt invenimus cum labore : quæ autem in cælis sunt, quis investigabit ? |
17 Chi conoscerà 11 tuo volere, se tu non gli largirai sapienza, e non gli manderai dall'alto il tuo santo spirito? onde sian raddrizzate le vie di quei che sono in terra, e gli uomini apprendano le cose a te gradite? | 17 Sensum autem tuum, quis sciet, nisi tu dederis sapientiam, et miseris spiritum sanctum tuum de altissimis, |
18 Invero per mezzo della sapienza furon salvi tutti quelli che a te piacquero, o Signore» sin da principio. » | 18 et sic correctæ sint semitæ eorum qui sunt in terris, et quæ tibi placent didicerint homines ? |
19 Nam per sapientiam sanati sunt quicumque placuerunt tibi, Domine, a principio. |