Psalmi 102
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit. | 1 Oración del afligido que, en su angustia, derrama su llanto ante el Señor. |
2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat. | 2 Señor, escucha mi oración y llegue a ti mi clamor; |
3 Non abscondas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. | 3 no me ocultes tu rostro en el momento del peligro; inclina hacia mí tu oído, respóndeme pronto, cuando te invoco. |
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt. | 4 Porque mis días se disipan como el humo, y mis huesos arden como brasas; |
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum. | 5 mi corazón se seca, marchitado como la hierba, ¡y hasta me olvido de comer mi pan! |
6 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae. | 6 Los huesos se me pegan a la piel, por la violencia de mis gemidos. |
7 Similis factus sum pellicano solitudinis, factus sum sicut nycticorax in ruinis. | 7 Me parezco a una lechuza del desierto, soy como el búho entre las ruinas; |
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto. | 8 estoy desvelado, y me lamento como un pájaro solitario en el tejado; |
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, exardescentes in me per me iurabant. | 9 mis enemigos me insultan sin cesar, y enfurecidos, me cubren de imprecaciones. |
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam et potum meum cum fletu miscebam, | 10 Yo como ceniza en vez de pan y mezclo mi bebida con lágrimas, |
11 a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me. | 11 a causa de tu indignación y tu furor, porque me alzaste en alto y me arrojaste. |
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fenum arui. | 12 Mis días son como sombras que se agrandan, y me voy secando como la hierba. |
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem. | 13 Pero tú, Señor, reinas para siempre, y tu Nombre permanece eternamente. |
14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi eius, quia venit tempus, | 14 Tú te levantarás, te compadecerás de Sión, porque ya es hora de tenerle piedad, ya ha llegado el momento señalado: |
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, et pulveris eius miserentur. | 15 tus servidores sienten amor por esas piedras y se compadecen de esas ruinas. |
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam, | 16 Las naciones temerán tu Nombre, Señor, y los reyes de la tierra se rendirán ante tu gloria: |
17 quia aedificavit Dominus Sion et apparuit in gloria sua. | 17 cuando el Señor reedifique a Sión y aparezca glorioso en medio de ella; |
18 Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum. | 18 cuando acepte la oración del desvalido y no desprecie su plegaria. |
19 Scribantur haec pro generatione altera, et populus, qui creabitur, laudabit Dominum. | 19 Quede esto escrito para el tiempo futuro y un pueblo renovado alabe al Señor: |
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, Dominus de caelo in terram aspexit, | 20 porque él se inclinó desde su alto Santuario y miró a la tierra desde el cielo, |
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis; | 21 para escuchar el lamento de los cautivos y librar a los condenados a muerte. |
22 ut annuntient in Sion nomen Domini et laudem eius in Ierusalem, | 22 para proclamar en Sión el nombre del Señor y su alabanza en Jerusalén, |
23 cum congregati fuerint populi in unum et regna, ut serviant Domino. | 23 cuando se reúnan los pueblos y los reinos, y sirvan todos juntos al Señor. |
24 Humiliavit in via virtutem meam, abbreviavit dies meos. Dicam: “ Deus meus, | 24 Mis fuerzas se debilitaron por el camino y se abreviaron mis días; |
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; in generationem et generationem sunt anni tui. | 25 pero yo digo: «Dios mío, no me lleves en la mitad de mi vida, tú que permaneces para siempre». |
26 Initio terram fundasti; et opera manuum tuarum sunt caeli. | 26 En tiempos remotos, fundaste la tierra, y el cielo es obra de tus manos; |
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent, et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur. | 27 ellos se acaban, y tú permaneces: se desgastan lo mismo que la ropa, los cambias como a un vestido, y ellos pasan. |
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. | 28 Tú, en cambio, eres siempre el mismo, y tus años no tienen fin. |
29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”. | 29 Los hijos de tus servidores tendrán una morada y su descendencia estará segura ante ti. |