Giobbe 30
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | SMITH VAN DYKE |
---|---|
1 Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei; | 1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي. |
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et robur iuvenile perierat totum. | 2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة. |
3 Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, serotino tempore fiebant turbo et vastatio; | 3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة. |
4 et mandebant herbas et arborum frutices, et radix iuniperorum erat cibus eorum. | 4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم. |
5 De medio eiciebantur, clamabant contra eos tamquam fures; | 5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص. |
6 ad ripas habitabant torrentium et in cavernis terrae et petrarum; | 6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور. |
7 inter frutices rudebant, sub sentibus se congerebant; | 7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون. |
8 filii stultorum et ignobilium et de terra penitus exturbati. | 8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض |
9 Nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis in proverbium. | 9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا. |
10 Abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur. | 10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق. |
11 Pharetram enim suam aperuit et afflixit me et frenum in os meum immisit. | 11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي. |
12 Ad dexteram progenies surrexerunt; pedes meos subverterunt et complanaverunt contra me semitas ruinae. | 12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار. |
13 Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi et praevaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium. | 13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم. |
14 Quasi rupto muro et aperto irruerunt super me et sub ruinis devoluti sunt. | 14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون. |
15 Versi sunt contra me in terrores, persequitur quasi ventus principatum meum, et velut nubes pertransiit salus mea. | 15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي |
16 Nunc autem in memetipso effunditur anima mea; et possident me dies afflictionis. | 16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة. |
17 Nocte os meum perforatur doloribus; et, qui me comedunt, non dormiunt. | 17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع. |
18 In multitudine roboris tenent vestimentum meum et quasi capitio tunicae succinxerunt me. | 18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني. |
19 Proiecit me in lutum, et assimilatus sum favillae et cineri. | 19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد. |
20 Clamo ad te, et non exaudis me; sto, et non respicis me. | 20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ. |
21 Mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi. | 21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني. |
22 Elevasti me et quasi super ventum ponens dissolvisti me. | 22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها. |
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi. | 23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ. |
24 Verumtamen non ad ruinam mittit manum; et in exitio eius erit salvatio. | 24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها |
25 An non flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi? | 25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين. |
26 Exspectabam bona, et venerunt mihi mala; praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae. | 26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى. |
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie; praevenerunt me dies afflictionis. | 27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة. |
28 Taetro vultu incedebam sine consolatione, consurgens in turba clamabam. | 28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ. |
29 Frater fui draconum et socius struthionum. | 29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام. |
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt prae caumate. | 30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ. |
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium. | 31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين |