Scrutatio

Sabato, 11 maggio 2024 - San Fabio e compagni ( Letture di oggi)

Vangelo secondo Matteo 22


font
BIBBIA MARTININOVA VULGATA
1 E Gesù ricominciò a parlare con essi per via di parabole, dicendo:1 Et respondens Iesus dixit ite rum in parabolis eis dicens:
2 Il regno de' cieli è simile a un re, il quale fece lo sposalizio del suo figliuolo:2 “ Similefactum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
3 E mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, e non volevano andare.3 Et misitservos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
4 Mandò di nuovo altri servi, dicendo: Dite agli invitati: il mio desinare è già in ordine, si sono ammazzati i buoi, e gli animali di serbatoio, e tutto è pronto: venite alle nozze.4 Iterum misitalios servos dicens: “Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri meiet altilia occisa, et omnia parata; venite ad nuptias”.
5 Ma quelli miser ciò in non cale: e se ne andarono chi alla sua villa, chi al suo negozio.5 Illi autemneglexerunt et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam;
6 Altri poi presero i servi di lui, e trattarongli ignominiosamente, e gli uccisero.6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia affectos occiderunt.
7 Udito ciò, il re si sdegnò; e mandate le sue milizie, sterminò quegli omicidi, e dette alle fiamme la loro città.7 Rex autem iratus est et, missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos etcivitatem illorum succendit.
8 Allora disse a' suoi servi: Le nozze erano all'ordine, ma quelli, che erano stati invitati, non furono degni.8 Tunc ait servis suis: “Nuptiae quidem parataesunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni;
9 Andate dunque a' capi delle strade, e quanti riscontrerete, chiamate tutti allo nozze.9 ite ergo ad exitus viarum, etquoscumque inveneritis, vocate ad nuptias”.
10 E andati i servitori di lui per le strade radunarono quanti trovarono e buoni, e cattivi, e il banchetto fu pieno di convitati.10 Et egressi servi illi in vias,congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos; et impletae sunt nuptiaediscumbentium.
11 Ma entrato il re per vedere i convitati, vi osservò un uomo, che non era in abito da nozze.11 Intravit autem rex, ut videret discumbentes, et vidit ibihominem non vestitum veste nuptiali
12 E disselli: Amico, come se' tu entrato qua, non avendo la veste nuziale? Ma quegli ammutolì.12 et ait illi: “Amice, quomodo hucintrasti, non habens vestem nuptialem?”. At ille obmutuit.
13 Allora il re disse a' suoi ministri: legatelo per le mani, e pe' piedi, e gittatelo nelle tenebre esteriori: ivi sarà pianto, e stridore di denti.13 Tunc dixit rexministris: “Ligate pedes eius et manus et mittite eum in tenebras exteriores:ibi erit fletus et stridor dentium”.
14 Imperocché molti sono i chiamati, e pochi gli eletti.14 Multi enim sunt vocati, pauci veroelecti ”.
15 Allora i Farisei ritiratisi tenner consiglio per coglierlo in parole.15 Tunc abeuntes pharisaei consilium inierunt, ut caperent eum in sermone.
16 E mandano da lui i loro discepoli con degli Erodiani, i quali dissero: Maestro, noi sappiamo, che tu se' verace, e insegni la via di Dio secondo la verità, senza badare a chicchessia; imperocché non guardi in faccia gli uomini.16 Etmittunt ei discipulos suos cum herodianis dicentes: “ Magister, scimus quiaverax es et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo; non enimrespicis personam hominum.
17 Spiegaci adunque il tuo parere: È egli lecito, o no di pagare il tributo a Cesare?17 Dic ergo nobis quid tibi videatur: Licet censumdare Caesari an non? ”.
18 Ma Gesù conoscendo la loro malizia, disse: Ipocriti, perché mi tentate?18 Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: “ Quidme tentatis, hypocritae?
19 Mostratemi la moneta del tributo. Ed essi gli presentarono un danaro.19 Ostendite mihi nomisma census ”. At illiobtulerunt ei denarium.
20 E Gesù disse loro: Di chi è questa immagine, e questa iscrizione?20 Et ait illis: “ Cuius est imago haec etsuprascriptio? ”.
21 Gli risposero: Di Cesare. Allora egli disse loro: Rendete dunque a Cesare quel, che è di Cesare; e a Dio quel, che è di Dio.21 Dicunt ei: “ Caesaris ”. Tunc ait illis: “ Redditeergo, quae sunt Caesaris, Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”.
22 Ciò udito restarono stupefatti, e lasciatolo se ne andarono.22 Et audientesmirati sunt et, relicto eo, abierunt.
23 In quel giorno andarono a ritrovarlo i Sadducei, i quali negano la risurrezione, e lo interrogarono,23 In illo die accesserunt ad eum sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem,et interrogaverunt eum
24 Dicendo: Maestro, Mosè ha detto: Se uno muore non avendo figliuolo, il suo fratello sposi la moglie di lui, e dia discendenza al fratello.24 dicentes: “ Magister, Moyses dixit, si quis mortuusfuerit non habens filios, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semenfratri suo.
25 Or eranvi tra di noi sette fratelli: e il primo ammogliatosi venne a morte; e non avendo prole, lanciò la sua moglie al fratello.25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta,defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo;
26 Lo stesso fu del secondo, e del terzo fino al settimo.26 similitersecundus et tertius usque ad septimum.
27 Finalmente ultima di tutti morì anche la donna.27 Novissime autem omnium mulier defunctaest.
28 Alla risurrezione adunque di chi sarà moglie dei sette? imperocché la hanno avuta tutti.28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? Omnes enim habuerunteam ”.
29 Ma Gesù rispose loro: Voi siete in errore, non intendendo le scritture, nè il potere di Dio.29 Respondens autem Iesus ait illis: “ Erratis nescientes Scripturasneque virtutem Dei;
30 Imperocché alla risurrezione né gli uomini prendono moglie, nè le donne marito; ma sono come gli Angeli di Dio nel cielo.30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sedsunt sicut angeli in caelo.
31 Riguardo poi alla risurrezione de' morti, non avete voi letto quello, che Dio espresse, dicendo a voi:31 De resurrectione autem mortuorum non legistis,quod dictum est vobis a Deo dicente:
32 Io sono il Dio d'Abramo, il Dio di Isacco, il Dio di Giacobbe? Egli non è il Dio de' morti, ma de' vivi.32 “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac etDeus Iacob”? Non est Deus mortuorum sed viventium ”.
33 Udito ciò le turbe, ammiravano la sua dottrina.33 Et audientes turbaemirabantur in doctrina eius.
34 Ma i Farisei avendo saputo, com'egli aveva chiuso la bocca a' Sadducei, si unirono insieme.34 Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset sadducaeis, conveneruntin unum.
35 E uno di essi dottore della legge lo interrogò per tentarlo.35 Et interrogavit unus ex eis legis doctor tentans eum:
36 Maestro, qual è il gran comandamento della legge?36 “Magister, quod est mandatum magnum in Lege? ”.
37 Gesù dissegli: Amerai il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, e con tutta l'anima tua, e con tutto il tuo spirito.37 Ait autem illi: “ DiligesDominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua:
38 Questo è il massimo, e primo comandamento.38 hoc est magnum et primum mandatum.
39 Il secondo poi è simile a questo: Amerai il prossimo tuo come te stesso.39 Secundum autem simile est huic: Diligesproximum tuum sicut teipsum.
40 Da questi due comandamenti pende tutta quanta la legge, e i profeti.40 In his duobus mandatis universa Lex pendet etProphetae ”.
41 Ed essendo radunati insieme i Farisei, Gesù domandò loro,41 Congregatis autem pharisaeis, interrogavit eos Iesus
42 Dicendo: Che vi pare del Cristo: di chi è egli figliuolo? Gli risposero: Di Davidde.42 dicens: “ Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? ”. Dicunt ei: “David ”.
43 Egli disse loro: Come adunque Davidde in ispirito lo chiama Signore, dicendo:43 Ait illis: “ Quomodo ergo David in Spiritu vocat eum Dominumdicens:
44 Il Signore ha detto al mio Signore: Siedi alla mia destra, sin a tanto che io metta i tuoi nemici per isgabello ai tuoi piedi?44 “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis”?
45 Se dunque Davidde lo chiama Signore, come è egli suo figliuolo?45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est? ”.
46 E nessuno potea replicargli parola: né vi fu, chi ardisse da quel di in poi di interrogarlo.46 Et nemopoterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum ampliusinterrogare.