Livre de Job 36

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Elihu continua et dit:	1 Dodał jeszcze Elihu, i rzekł:
2 Patiente un peu et laisse-moi t'instruire, car je n'ai pas tout dit en faveur de Dieu.	2 Poczekaj chwilkę, wyjaśnię, bo jeszcze mam słowa od Boga.
3 Je veux tirer mon savoir de très loin, pour justifier mon Créateur.	3 Daleko poniosę swą wiedzę, by ukazać sprawiedliwość Stwórcy.
4 En vérité, mes paroles ignorent le mensonge, et un homme d'une science accomplie est près de toi.	4 Naprawdę, nie mówię podstępnie, prawdziwie jest mędrzec przed tobą.
5 Dieu ne rejette pas l'homme au coeur pur,	5 Oto Bóg nie odrzuca potężnych, umysłów potężnych duchem,
6 il ne laisse pas vivre le méchant en pleine force. Il rend justice aux pauvres,	6 ale ciemięzcy żyć nie dozwoli, ubogim przyznaje słuszność,
7 fait prévaloir les droits du juste. Lorsqu'il élève des rois au trône et que s'exaltent ceux qui siègent pourtoujours,	7 nie spuszcza oka z uczciwych, osadza ich na tronach z królami, wywyższa ich po wsze czasy.
8 alors il les lie avec des chaînes, ils sont pris dans les liens de l'affliction.	8 Gdy powrozami związani, w kajdany nędzy zostaną zakuci,
9 Il les éclaire sur leurs actes, sur les fautes d'orgueil qu'ils ont commises.	9 wtedy im stawia przed oczy ich czyny, by ciężkość przestępstw widzieli.
10 A leurs oreilles il fait entendre un avertissement, leur ordonne de se détourner du mal.	10 Otwiera im uszy na radę, namawia: od zła niech odstąpią!
11 S'ils écoutent et se montrent dociles, leurs jours s'achèvent dans le bonheur et leurs années dans lesdélices.	11 Gdy usłuchają z poddaniem, dni płyną im w dobrobycie, a lata mijają w szczęściu.
12 Sinon, ils passent par le Canal et ils périssent en insensés.	12 Niewierni muszą zginąć od dzidy, wyginą z braku rozumu.
13 Oui, les endurcis, qui gardent leur colère et ne crient pas à l'aide quand il les enchaîne,	13 Ludzie zatwardziali gniew chowają, związani nie chcą ratunku;
14 meurent en pleine jeunesse et leur vie est méprisée.	14 wyginą za dni młodości, a życie ich godne pogardy.
15 Mais il sauve le pauvre par sa pauvreté, il l'avertit dans sa misère.	15 Biednego On ratuje przez nędzę, cierpieniem otwiera mu uszy.
16 Toi aussi, il veut t'arracher à l'angoisse. Tandis que tu jouissais d'une abondance sans restriction etque la graisse débordait sur ta table,	16 I ciebie chce On wybawić z nieszczęść, przed tobą jest dal, nie cieśnina, i stół opływający tłuszczem.
17 tu n'instruisais pas le procès des méchants, et ne faisais pas droit à l'orphelin.	17 Lecz ty osądzasz jak niewierny. Dosięgną cię prawa i sądy.
18 Prends garde d'être séduit par l'abondance, corrompu par de riches présents.	18 Strzeż się, by cię nie zwiodła obfitość i nie zmylił hojny okup.
19 Fais comparaître le grand comme l'homme sans or, l'homme au bras puissant comme le faible.	19 Czy skłoni Mocarza twój krzyk bólu, choćbyś wytężył swe siły?
20 N'écrase pas ceux qui te sont étrangers pour mettre à leur place ta parenté.	20 Spróbuj nie wzdychać do nocy, w której odchodzą najbliżsi.
21 Garde-toi de te porter vers l'injustice, car c'est pour cela que l'affliction t'éprouve.	21 Strzeż się, a zła unikaj! Przez nie dosięgła cię nędza.
22 Vois, Dieu est sublime par sa force et quel maître lui comparer?	22 Wielki jest Bóg w swej wszechmocy, któż takim mistrzem jak On?
23 Qui lui a indiqué la voie à suivre, qui oserait lui dire: "Tu as commis l'injustice?"	23 Kto Jego drogę chce zganić? Kto powie: źle uczyniłeś?
24 Songe plutôt à magnifier son oeuvre, que l'homme a célébrée par des cantiques.	24 Staraj się chwalić Jego dzieła, gdy o nich się pieśni układa.
25 C'est un spectacle offert à tous, à distance l'homme la regarde.	25 Ogląda je każdy z radością, choć widzi je tylko z daleka.
26 Oui, Dieu est si grand qu'il dépasse notre science, et le nombre de ses ans reste incalculable.	26 Wielki jest Bóg, choć nieznany, lat Jego nikt nie policzy .
27 C'est lui qui réduit les gouttes d'eau, pulvérise la pluie en brouillard.	27 On krople wody podnosi i mgłę na deszcz skrapla,
28 Et les nuages déversent celle-ci, la font ruisseler sur la foule humaine.	28 one płyną z nieba wysoko, obficie spływają na ludzi.
29 Qui comprendra encore les déploiements de sa nuée, le grondement menaçant de sa tente?	29 A kto pojmuje warstwę chmur i huk niebieskiego namiotu?
30 Il répand un brouillard devant lui, couvre les sommets des montagnes.	30 On, Najwyższy, ogniem zieje i zakrywa podstawy morza.
31 Par eux il sustente les peuples, leur donne la nourriture en abondance.	31 Tak utrzymuje ludzi i żywność im daje obficie.
32 A pleines mains, il soulève l'éclair et lui fixe le but à atteindre.	32 Błyskawicą zbrojne ma ręce, wskazuje jej cel oznaczony,
33 Son fracas en annonce la venue, la colère s'enflamme contre l'iniquité.	33 głos przeciw niemu wydaje: zazdrosny gniew na nieprawość.