1 Ακουσατε, τεκνα, παιδειαν πατρος, και προσεχετε να μαθητε συνεσιν. | 1 שִׁמְעוּ בָנִים מוּסַר אָב וְהַקְשִׁיבוּ לָדַעַת בִּינָה |
2 Διοτι διδω εις εσας καλην διδασκαλιαν? μη εγκαταλιπητε τον νομον μου. | 2 כִּי לֶקַח טֹוב נָתַתִּי לָכֶם תֹּורָתִי אַל־תַּעֲזֹבוּ |
3 Διοτι και εγω εσταθην υιος του πατρος μου, αγαπητος και μονογενης ενωπιον της μητρος μου? | 3 כִּי־בֵן הָיִיתִי לְאָבִי רַךְ וְיָחִיד לִפְנֵי אִמִּי |
4 και με εδιδασκε και μοι ελεγεν, Ας κρατη η καρδια σου τους λογους μου? φυλαττε τας εντολας μου και θελεις ζησει. | 4 וַיֹּרֵנִי וַיֹּאמֶר לִי יִתְמָךְ־דְּבָרַי לִבֶּךָ שְׁמֹר מִצְוֹתַי וֶחְיֵה |
5 Αποκτησον σοφιαν, αποκτησον συνεσιν? μη λησμονησης αυτην, μηδε εκκλινης απο των λογων του στοματος μου? | 5 קְנֵה חָכְמָה קְנֵה בִינָה אַל־תִּשְׁכַּח וְאַל־תֵּט מֵאִמְרֵי־פִי |
6 μη εγκαταλιπης αυτην, και θελει σε περιφυλαττει? αγαπα αυτην, και θελει σε διατηρει. | 6 אַל־תַּעַזְבֶהָ וְתִשְׁמְרֶךָּ אֱהָבֶהָ וְתִצְּרֶךָּ |
7 Η σοφια ειναι το πρωτιστον? αποκτησον σοφιαν? και υπερ πασαν αποκτησιν σου αποκτησον συνεσιν. | 7 רֵאשִׁית חָכְמָה קְנֵה חָכְמָה וּבְכָל־קִנְיָנְךָ קְנֵה בִינָה |
8 Αναλαβε αυτην και θελει σε υψωσει? θελει σε δοξασει, οταν εναγκαλισθης αυτην. | 8 סַלְסְלֶהָ וּתְרֹומְמֶךָּ תְּכַבֵּדְךָ כִּי תְחַבְּקֶנָּה |
9 Θελει επιθεσει επι την κεφαλην σου στεφανον χαριτων? θελει σοι δωσει διαδημα δοξης. | 9 תִּתֵּן לְרֹאשְׁךָ לִוְיַת־חֵן עֲטֶרֶת תִּפְאֶרֶת תְּמַגְּנֶךָּ |
10 Ακουε, υιε μου, και δεχθητι τους λογους μου? και θελουσι πληθυνθη τα ετη της ζωης σου. | 10 שְׁמַע בְּנִי וְקַח אֲמָרָי וְיִרְבּוּ לְךָ שְׁנֹות חַיִּים |
11 Σε διδασκω την οδον της σοφιας? σε εμβιβαζω εις τριβους ευθειας. | 11 בְּדֶרֶךְ חָכְמָה הֹרֵתִיךָ הִדְרַכְתִּיךָ בְּמַעְגְּלֵי־יֹשֶׁר |
12 Οταν περιπατης, τα βηματα σου δεν θελουσιν εισθαι εστενοχωρημενα? και οταν τρεχης, δεν θελεις προσκοψει. | 12 בְּלֶכְתְּךָ לֹא־יֵצַר צַעֲדֶךָ וְאִם־תָּרוּץ לֹא תִכָּשֵׁל |
13 Δραξον την παιδειαν, μη αφησης αυτην? φυλαττε αυτην, διοτι ειναι η ζωη σου. | 13 הַחֲזֵק בַּמּוּסָר אַל־תֶּרֶף נִצְּרֶהָ כִּי־הִיא חַיֶּיךָ |
14 Μη εισελθης εις την τριβον των ασεβων, και μη υπαγης εις την οδον των πονηρων. | 14 בְּאֹרַח רְשָׁעִים אַל־תָּבֹא וְאַל־תְּאַשֵּׁר בְּדֶרֶךְ רָעִים |
15 Αποφευγε αυτην, μη περασης δι' αυτης, εκκλινον απ' αυτης και διαβα. | 15 פְּרָעֵהוּ אַל־תַּעֲבָר־בֹּו שְׂטֵה מֵעָלָיו וַעֲבֹור |
16 Διοτι αυτοι δεν κοιμωνται, εαν δεν κακοποιησωσι? και ο υπνος αυτων αφαιρειται, εαν δεν υποσκελισωσιν. | 16 כִּי לֹא יִשְׁנוּ אִם־לֹא יָרֵעוּ וְנִגְזְלָה נָתָם אִם־לֹא [יִכְשֹׁולוּ כ] (יַכְשִׁילוּ׃ ק) |
17 Επειδη τρωγουσιν αρτον ασεβειας και πινουσιν οινον δυναστειας. | 17 כִּי לָחֲמוּ לֶחֶם רֶשַׁע וְיֵין חֲמָסִים יִשְׁתּוּ |
18 Η οδος ομως των δικαιων ειναι ως το λαμπρον φως, το φεγγον επι μαλλον και μαλλον, εωσου γεινη τελεια ημερα. | 18 וְאֹרַח צַדִּיקִים כְּאֹור נֹגַהּ הֹולֵךְ וָאֹור עַד־נְכֹון הַיֹּום |
19 Η οδος των ασεβων ειναι ως το σκοτος? δεν γνωριζουσι που προσκοπτουσιν. | 19 דֶּרֶךְ רְשָׁעִים כָּאֲפֵלָה לֹא יָדְעוּ בַּמֶּה יִכָּשֵׁלוּ׃ פ |
20 Υιε μου, προσεχε εις τας ρησεις μου? κλινον το ωτιον σου εις τα λογια μου. | 20 בְּנִי לִדְבָרַי הַקְשִׁיבָה לַאֲמָרַי הַט־אָזְנֶךָ |
21 Ας μη απομακρυνθωσιν απο των οφθαλμων σου? φυλαττε αυτα εν τη καρδια σου? | 21 אַל־יַלִּיזוּ מֵעֵינֶיךָ מְרֵם בְּתֹוךְ לְבָבֶךָ |
22 διοτι ειναι ζωη εις τους ευρισκοντας αυτα και ιασις εις πασαν αυτων την σαρκα. | 22 כִּי־חַיִּים הֵם לְמֹצְאֵיהֶם וּלְכָל־בְּשָׂרֹו מַרְפֵּא |
23 Μετα πασης φυλαξεως φυλαττε την καρδιαν σου? διοτι εκ ταυτης προερχονται αι εκβασεις της ζωης. | 23 מִכָּל־מִשְׁמָר נְצֹר לִבֶּךָ כִּי־מִמֶּנּוּ תֹּוצְאֹות חַיִּים |
24 Αποβαλε απο σου σκολιοτητα στοματος, και διαστροφην χειλεων απομακρυνον απο σου. | 24 הָסֵר מִמְּךָ עִקְּשׁוּת פֶּה וּלְזוּת פָתַיִם הַרְחֵק מִמֶּךָּ |
25 Οι οφθαλμοι σου ας βλεπωσιν ορθα, και τα βλεφαρα σου ας κατευθυνωνται εμπροσθεν σου. | 25 עֵינֶיךָ לְנֹכַח יַבִּיטוּ וְעַפְעַפֶּיךָ יַיְשִׁרוּ נֶגְדֶּךָ |
26 Σταθμιζε το βαδισμα των ποδων σου, και πασαι αι οδοι σου θελουσι κατευθυνθη. | 26 פַּלֵּס מַעְגַּל רַגְלֶךָ וְכָל־דְּרָכֶיךָ יִכֹּנוּ |
27 Μη εκκλινης δεξια η αριστερα? αποστρεψον τον ποδα σου απο κακου. | 27 אַל־תֵּט־יָמִין וּשְׂמֹאול הָסֵר רַגְלְךָ מֵרָע |
| 28 עַל־זֹאת תֶּאֱבַל הָאָרֶץ וְקָדְרוּ הַשָּׁמַיִם מִמָּעַל עַל כִּי־דִבַּרְתִּי זַמֹּתִי וְלֹא נִחַמְתִּי וְלֹא־אָשׁוּב מִמֶּנָּה |
| 29 מִקֹּול פָּרָשׁ וְרֹמֵה קֶשֶׁת בֹּרַחַת כָּל־הָעִיר בָּאוּ בֶּעָבִים וּבַכֵּפִים עָלוּ כָּל־הָעִיר עֲזוּבָה וְאֵין־יֹושֵׁב בָּהֵן אִישׁ |
| 30 [וְאַתִּי כ] (וְאַתְּ ק) שָׁדוּד מַה־תַּעֲשִׂי כִּי־תִלְבְּשִׁי שָׁנִי כִּי־תַעְדִּי עֲדִי־זָהָב כִּי־תִקְרְעִי בַפּוּךְ עֵינַיִךְ לַשָּׁוְא תִּתְיַפִּי מָאֲסוּ־בָךְ עֹגְבִים נַפְשֵׁךְ יְבַקֵּשׁוּ |
| 31 כִּי קֹול כְּחֹולָה שָׁמַעְתִּי צָרָה כְּמַבְכִּירָה קֹול בַּת־צִיֹּון תִּתְיַפֵּחַ תְּפָרֵשׂ כַּפֶּיהָ אֹוי־נָא לִי כִּי־עָיְפָה נַפְשִׁי לְהֹרְגִים׃ פ |