ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 14

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Αι σοφαι γυναικες οικοδομουσι τον οικον αυτων? η δε αφρων κατασκαπτει αυτον δια των χειρων αυτης.	1 La sagesse construit la maison, la sottise la renverse de ses propres mains.
2 Ο περιπατων εν τη ευθυτητι αυτου φοβειται τον Κυριον? ο δε σκολιος τας οδους αυτου καταφρονει αυτον.	2 Celui qui craint Yahvé prend le droit chemin, celui qui le méprise s’en éloigne.
3 Εν στοματι αφρονος ειναι η ραβδος της υπερηφανιας? τα δε χειλη των σοφων θελουσι φυλαττει αυτους.	3 Les paroles du sot le font remettre en place, les propos des sages seront leur protection.
4 Οπου δεν ειναι βοες, η αποθηκη ειναι κενη? η δε αφθονια των γεννηματων ειναι εκ της δυναμεως του βοος.	4 Pas de bœufs: les greniers resteront vides; les rentrées sont à la mesure de la force des bêtes.
5 Ο αληθης μαρτυς δεν θελει ψευδεσθαι? ο δε ψευδης μαρτυς εκχεει ψευδη.	5 Un témoin digne de foi dit la vérité, un faux témoin ment comme il respire.
6 Ο χλευαστης ζητει σοφιαν και δεν ευρισκει? εις δε τον συνετον ειναι ευκολος η μαθησις.	6 Le moqueur cherche la sagesse, mais en vain; l’homme réfléchi apprend vite.
7 Υπαγε κατεναντι του αφρονος ανθρωπου και δεν θελεις ευρει χειλη συνεσεως.	7 Écarte-toi du sot; ce n’est pas de sa bouche que tu recevras la sagesse.
8 Η σοφια του φρονιμου ειναι να γνωριζη την οδον αυτου? η δε μωρια των αφρονων αποπλανησις.	8 La sagesse de l’homme habile, c’est de savoir où il va; la folie des sots les égare.
9 Οι αφρονες γελωσιν εις την ανομιαν? εν μεσω δε των ευθεων ειναι χαρις.	9 Les sots se moquent du péché, mais Dieu favorise les hommes droits.
10 Η καρδια του ανθρωπου γνωριζει την πικριαν της ψυχης αυτου? και ξενος δεν συμμετεχει της χαρας αυτης.	10 Le cœur connaît ses propres chagrins, et sa joie, nul autre ne pourra la partager.
11 Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη? η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει.	11 La maison des méchants sera détruite, mais la tente des justes ne bougera pas.
12 Υπαρχει οδος, ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης φερουσιν εις θανατον.	12 Tu en verras dont la route leur paraît droite, mais au bout du chemin c’est la mort.
13 Ετι και εις τον γελωτα πονει η καρδια? και το τελος της χαρας ειναι λυπη.	13 Même au milieu du rire le cœur a ses peines, la joie se termine en chagrin.
14 Ο διεφθαρμενος την καρδιαν θελει εμπλησθη απο των οδων αυτου? ο δε αγαθος ανθρωπος αφ' εαυτου.	14 Le dévoyé va se repaître de sa conduite, et de même l’homme de bien.
15 Ο απλους πιστευει εις παντα λογον? ο δε φρονιμος προσεχει εις τα βηματα αυτου.	15 Le naïf croit tout ce qu’on dit, mais le prudent regarde où il met les pieds.
16 Ο σοφος φοβειται και φευγει απο του κακου? αλλ' ο αφρων προχωρει και θρασυνεται.	16 Le sage craint le mal et s’en détourne, le sot va de l’avant sans s’inquiéter.
17 Ο οξυθυμος πραττει αστοχαστως? και ο κακοβουλος ανθρωπος ειναι μισητος.	17 Le coléreux fait des bêtises, l’homme réfléchi supporte.
18 Οι αφρονες κληρονομουσι μωριαν? οι δε φρονιμοι στεφανουνται συνεσιν.	18 Les naïfs n’acquièrent que la sottise, les habiles pourront être fiers de leur savoir.
19 Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων.	19 Les méchants s’inclineront devant les bons, les pécheurs attendront devant la porte du juste.
20 Ο πτωχος μισειται και υπο του πλησιον αυτου? του δε πλουσιου οι φιλοι πολλοι.	20 Même à son compagnon le pauvre est insupportable, tandis que le riche a de nombreux amis.
21 Ο καταφρονων τον πλησιον αυτου αμαρτανει? ο δε ελεων τους πτωχους ειναι μακαριος.	21 Qui méprise son prochain commet un péché; heureux celui qui a pitié des malheureux.
22 Δεν πλανωνται οι βουλευομενοι κακον; ελεος ομως και αληθεια θελει εισθαι εις τους βουλευομενους αγαθον.	22 Ne font-ils pas fausse route ceux qui complotent le mal? La bonté et la fidélité n’accompagnent-elles pas celui qui cherche le bien?
23 Εν παντι κοπω υπαρχει κερδος? η δε φλυαρια των χειλεων φερει μονον εις ενδειαν.	23 Toute peine a son profit, mais ce qui reste en paroles conduit au dénuement.
24 Τα πλουτη των σοφων ειναι στεφανος εις αυτους? των δε αφρονων η υπεροχη μωρια.	24 La richesse vient couronner les sages, mais le sot n’aura d’autre parure que sa bêtise.
25 Ο αληθης μαρτυς ελευθερονει ψυχας? ο δε δολιος εκχεει ψευδη.	25 Un témoin véridique sauve des vies, le rusé profère des mensonges.
26 Εν τω φοβω του Κυριου ειναι ελπις ισχυρα? και εις τα τεκνα αυτου θελει υπαρχει καταφυγιον.	26 Qui a la crainte de Yahvé possède un ferme appui, ses enfants pourront compter sur lui.
27 Ο φοβος του Κυριου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.	27 La crainte de Yahvé est source de vie, elle fait échapper aux pièges de la mort.
28 Εν τω πληθει του λαου ειναι η δοξα του βασιλεως? εν δε τη ελλειψει του λαου ο αφανισμος του ηγεμονευοντος.	28 Un peuple nombreux fait la gloire de son roi; si les sujets manquent, c’est la ruine du souverain.
29 Ο μακροθυμος εχει μεγαλην φρονησιν? ο δε οξυθυμος ανεγειρει την αφροσυνην αυτου.	29 Qui est lent à la colère fait preuve de bon sens, celui qui ne se domine pas étale sa folie.
30 Η υγιαινουσα καρδια ειναι ζωη της σαρκος? ο δε φθονος σαπρια των οστεων.	30 La paix du cœur favorise la santé, mais la jalousie ronge les os.
31 Ο καταθλιβων τον πενητα ονειδιζει τον Ποιητην αυτου? ο δε τιμων αυτον ελεει τον πτωχον.	31 Qui écrase le pauvre insulte son Créateur, qui a pitié des indigents lui rend hommage.
32 Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου? ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα.	32 Le méchant est renversé par sa propre malice, mais jusque dans la mort le juste est assuré.
33 Εν τη καρδια του συνετου επαναπαυεται σοφια? εν μεσω δε των αφρονων φανερουται.	33 La sagesse habite au cœur des hommes de bon sens, la sottise se trouve parmi les insensés.
34 Η δικαιοσυνη υψονει εθνος? η δε αμαρτια ειναι ονειδος λαων.	34 Une nation grandit par la justice; le péché fait la honte des peuples.
35 Ευνοια του βασιλεως ειναι προς φρονιμον δουλον? θυμος δε αυτου προς τον προξενουντα αισχυνην.	35 Le serviteur avisé sera apprécié du roi, l’incapable aura droit à sa colère.