ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 69

GREEK BIBLE	NEW JERUSALEM
1 Εις τον πρωτον μουσικον, υπο Σοσανιμ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Σωσον με, Θεε, διοτι εισηλθον υδατα εως ψυχης μου.	1 [For the choirmaster Tune: 'Lilies . . .' Of David] Save me, God, for the waters have closed in on myvery being.
2 Εβυθισθην εις βαθυν πηλον, οπου δεν ειναι τοπος στερεος δια να σταθω? εφθασα εις τα βαθη των υδατων, και το ρευμα με κατακλυζει.	2 I am sinking in the deepest swamp and there is no firm ground. I have stepped into deep water andthe waves are washing over me.
3 Ητονησα κραζων? ο λαρυγξ μου εξηρανθη? απεκαμον οι οφθαλμοι μου απο του να περιμενω τον Θεον μου.	3 I am exhausted with cal ing out, my throat is hoarse, my eyes are worn out with searching for my God.
4 Οι μισουντες με αναιτιως επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου? εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι προσπαθουντες να με αφανισωσιν αδικως. Τοτε εγω επεστρεψα ο, τι δεν ηρπασα.	4 More numerous than the hairs of my head are those who hate me without reason. Those who seek toget rid of me are powerful, my treacherous enemies. (Must I give back what I have never stolen?)
5 Θεε, συ γνωριζεις την αφροσυνην μου? και τα πλημμεληματα μου δεν ειναι κεκρυμμενα απο σου.	5 God, you know how foolish I am, my offences are not hidden from you.
6 Ας μη αισχυνθωσιν εξ αιτιας μου, Κυριε Θεε των δυναμεων, οι προσμενοντες σε? ας μη εντραπωσι δι' εμε οι εκζητουντες σε, Θεε του Ισραηλ.	6 Those who hope in you must not be made fools of, Yahweh Sabaoth, because of me! Those who seekyou must not be disgraced, God of Israel, because of me!
7 Διοτι ενεκα σου υπεφερα ονειδισμον? αισχυνη εκαλυψε το προσωπον μου.	7 It is for you I bear insults, my face is covered with shame,
8 Ξενος εγεινα εις τους αδελφους μου, και αλλογενης εις τους υιους της μητρος μου?	8 I am estranged from my brothers, alienated from my own mother's sons;
9 Διοτι ο ζηλος του οικου σου με κατεφαγε? και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσον επ εμε.	9 for I am eaten up with zeal for your house, and insults directed against you fall on me.
10 Και εκλαυσα ταλαιπωρων εν νηστεια την ψυχην μου, αλλα τουτο εγεινεν εις ονειδος μου.	10 I mortify myself with fasting, and find myself insulted for it,
11 Και εκαμα τον σακκον ενδυμα μου και εγεινα εις αυτους παροιμια.	11 I dress myself in sackcloth and become their laughing-stock,
12 Κατ' εμου λαλουσιν οι καθημενοι εν ταις πυλαις, και εγεινα ασμα των μεθυοντων.	12 the gossip of people sitting at the gate, and the theme of drunkards' songs.
13 Εγω δε προς σε κατευθυνω την προσευχην μου, Κυριε? καιρος ευμενειας ειναι? Θεε, κατα το πληθος του ελεους σου, επακουσον μου, κατα την αληθειαν της σωτηριας σου.	13 And so, I pray to you, Yahweh, at the time of your favour; in your faithful love answer me, in theconstancy of your saving power.
14 Ελευθερωσον με απο του πηλου, δια να μη βυθισθω? ας ελευθερωθω εκ των μισουντων με και εκ των βαθεων των υδατων.	14 Rescue me from the mire before I sink in; so I shal be saved from those who hate me, from thewatery depths.
15 Ας μη με κατακλυση το ρευμα των υδατων, μηδε ας με καταπιη ο βυθος? και το φρεαρ ας μη κλειση το στομα αυτου επ' εμε.	15 Let not the waves wash over me, nor the deep swal ow me up, nor the pit close its mouth on me.
16 Εισακουσον μου, Κυριε, διοτι αγαθον ειναι το ελεος σου? κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε.	16 Answer me, Yahweh, for your faithful love is generous; in your tenderness turn towards me;
17 Και μη κρυψης το προσωπον σου απο του δουλου σου? επειδη θλιβομαι, ταχεως επακουσον μου.	17 do not turn away from your servant, be quick to answer me, for I am in trouble.
18 Πλησιασον εις την ψυχην μου? λυτρωσον αυτην? ενεκα των εχθρων μου λυτρωσον με.	18 Come to my side, redeem me, ransom me because of my enemies.
19 συ γνωριζεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου? ενωπιον σου ειναι παντες οι θλιβοντες με.	19 You know well the insults, the shame and disgrace I endure. Every one of my oppressors is known toyou.
20 Ονειδισμος συνετριψε την καρδιαν μου? και ειμαι περιλυπος? περιεμεινα δε συλλυπουμενον, αλλα δεν υπηρξε, και παρηγορητας, αλλα δεν ευρηκα.	20 Insult has broken my heart past cure. I hoped for sympathy, but in vain, for consolers -- not one to befound.
21 Και εδωκαν εις εμε χολην δια φαγητον μου, και εις την διψαν μου με εποτισαν οξος.	21 To eat they gave me poison, to drink, vinegar when I was thirsty.
22 Ας γεινη η τραπεζα αυτων εμπροσθεν αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις βροχον.	22 May their own table prove a trap for them, and their abundance a snare;
23 Ας σκοτισθωσιν οι οφθαλμοι αυτων δια να μη βλεπωσι? και την ραχιν αυτων διαπαντος κυρτωσον.	23 may their eyes grow so dim that they cannot see, al their muscles lose their strength.
24 Εκχεε επ' αυτους την οργην σου? και ο θυμος της αγανακτησεως σου ας συλλαβη αυτους.	24 Vent your fury on them, let your burning anger overtake them.
25 Ας γεινωσιν ερημα τα παλατια αυτων? εν ταις σκηναις αυτων ας μη ηναι ο κατοικων.	25 Reduce their encampment to ruin, and leave their tents untenanted,
26 Διοτι εκεινον, τον οποιον συ επαταξας, αυτοι κατεδιωξαν? και λαλουσι περι του πονου εκεινων, τους οποιους επληγωσας.	26 for hounding someone you had already stricken, for redoubling the pain of one you had wounded.
27 Προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων, και ας μη εισελθωσιν εις την δικαιοσυνην σου.	27 Charge them with crime after crime, exclude them from your saving justice,
28 Ας εξαλειφθωσιν εκ βιβλου ζωντων και μετα των δικαιων ας μη καταγραφθωσιν.	28 erase them from the book of life, do not enrol them among the upright.
29 Εμε δε, τον πτωχον και λελυπημενον, η σωτηρια σου, Θεε, ας με υψωση.	29 For myself, wounded wretch that I am, by your saving power raise me up!
30 Θελω αινεσει το ονομα του Θεου εν ωδη και θελω μεγαλυνει αυτον εν υμνοις.	30 I wil praise God's name in song, I wil extol him by thanksgiving,
31 Τουτο βεβαιως θελει αρεσει εις τον Κυριον, υπερ μοσχον νεον εχοντα κερατα και οπλας.	31 for this wil please Yahweh more than an ox, than a bullock horned and hoofed.
32 Οι ταπεινοι θελουσιν ιδει? θελουσι ευφρανθη? και η καρδια υμων των εκζητουντων τον Θεον θελει ζησει.	32 The humble have seen and are glad. Let your courage revive, you who seek God.
33 Διοτι εισακουει των πενητων ο Κυριος και τους δεσμιους αυτου δεν καταφρονει.	33 For God listens to the poor, he has never scorned his captive people.
34 Ας αινεσωσιν αυτον οι ουρανοι και η γη, αι θαλασσαι και παντα τα κινουμενα εν αυταις.	34 Let heaven and earth and seas, and al that stirs in them, acclaim him!
35 Διοτι ο Θεος θελει σωσει την Σιων, και θελει οικοδομησει τας πολεις του Ιουδα? και θελουσι κατοικησει εκει και θελουσι κληρονομησει αυτην.	35 For God wil save Zion, and rebuild the cities of Judah, and people will live there on their own land;
36 Και το σπερμα των δουλων αυτου θελει κληρονομησει αυτην, και οι αγαπωντες το ονομα αυτου θελουσι κατοικει εν αυτη.	36 the descendants of his servants wil inherit it, and those who love his name wil dwell there.