ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 69

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Εις τον πρωτον μουσικον, υπο Σοσανιμ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Σωσον με, Θεε, διοτι εισηλθον υδατα εως ψυχης μου.	1 Du maître de chant. Sur l'air: Des lys... De David.
2 Εβυθισθην εις βαθυν πηλον, οπου δεν ειναι τοπος στερεος δια να σταθω? εφθασα εις τα βαθη των υδατων, και το ρευμα με κατακλυζει.	2 Sauve-moi, ô Dieu, car les eaux me sont entrées jusqu'à l'âme.
3 Ητονησα κραζων? ο λαρυγξ μου εξηρανθη? απεκαμον οι οφθαλμοι μου απο του να περιμενω τον Θεον μου.	3 J'enfonce dans la bourbe du gouffre, et rien qui tienne; je suis entré dans l'abîme des eaux et le flotme submerge.
4 Οι μισουντες με αναιτιως επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου? εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι προσπαθουντες να με αφανισωσιν αδικως. Τοτε εγω επεστρεψα ο, τι δεν ηρπασα.	4 Je m'épuise à crier, ma gorge brûle, mes yeux sont consumés d'attendre mon Dieu.
5 Θεε, συ γνωριζεις την αφροσυνην μου? και τα πλημμεληματα μου δεν ειναι κεκρυμμενα απο σου.	5 Plus nombreux que les cheveux de la tête, ceux qui me haïssent sans cause; ils sont puissants ceuxqui me détruisent, ceux qui m'en veulent à tort. (Ce que je n'ai pas pris, devrai-je le rendre?)
6 Ας μη αισχυνθωσιν εξ αιτιας μου, Κυριε Θεε των δυναμεων, οι προσμενοντες σε? ας μη εντραπωσι δι' εμε οι εκζητουντες σε, Θεε του Ισραηλ.	6 O Dieu, tu sais ma folie, mes offenses sont à nu devant toi.
7 Διοτι ενεκα σου υπεφερα ονειδισμον? αισχυνη εκαλυψε το προσωπον μου.	7 Qu'ils ne rougissent pas de moi, ceux qui t'espèrent, Yahvé Sabaot! Qu'ils n'aient pas honte de moi,ceux qui te cherchent, Dieu d'Israël!
8 Ξενος εγεινα εις τους αδελφους μου, και αλλογενης εις τους υιους της μητρος μου?	8 C'est pour toi que je souffre l'insulte, que la honte me couvre le visage,
9 Διοτι ο ζηλος του οικου σου με κατεφαγε? και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσον επ εμε.	9 que je suis un étranger pour mes frères, un inconnu pour les fils de ma mère;
10 Και εκλαυσα ταλαιπωρων εν νηστεια την ψυχην μου, αλλα τουτο εγεινεν εις ονειδος μου.	10 car le zèle de ta maison me dévore, l'insulte de tes insulteurs tombe sur moi.
11 Και εκαμα τον σακκον ενδυμα μου και εγεινα εις αυτους παροιμια.	11 Que j'afflige mon âme par le jeûne et l'on m'en fait un sujet d'insulte;
12 Κατ' εμου λαλουσιν οι καθημενοι εν ταις πυλαις, και εγεινα ασμα των μεθυοντων.	12 que je prenne un sac pour vêtement et pour eux je deviens une fable,
13 Εγω δε προς σε κατευθυνω την προσευχην μου, Κυριε? καιρος ευμενειας ειναι? Θεε, κατα το πληθος του ελεους σου, επακουσον μου, κατα την αληθειαν της σωτηριας σου.	13 le conte des gens assis à la porte et la chanson des buveurs de boissons fortes.
14 Ελευθερωσον με απο του πηλου, δια να μη βυθισθω? ας ελευθερωθω εκ των μισουντων με και εκ των βαθεων των υδατων.	14 Et moi, t'adressant ma prière, Yahvé, au temps favorable, en ton grand amour, Dieu, réponds-moien la vérité de ton salut.
15 Ας μη με κατακλυση το ρευμα των υδατων, μηδε ας με καταπιη ο βυθος? και το φρεαρ ας μη κλειση το στομα αυτου επ' εμε.	15 Tire-moi du bourbier, que je n'enfonce, que j'échappe à mes adversaires, à l'abîme des eaux!
16 Εισακουσον μου, Κυριε, διοτι αγαθον ειναι το ελεος σου? κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε.	16 Que le flux des eaux ne me submerge, que le gouffre ne me dévore, que la bouche de la fosse neme happe!
17 Και μη κρυψης το προσωπον σου απο του δουλου σου? επειδη θλιβομαι, ταχεως επακουσον μου.	17 Réponds-moi, Yahvé: car ton amour est bonté; en ta grande tendresse regarde vers moi;
18 Πλησιασον εις την ψυχην μου? λυτρωσον αυτην? ενεκα των εχθρων μου λυτρωσον με.	18 à ton serviteur ne cache point ta face, l'oppression est sur moi, vite, réponds-moi;
19 συ γνωριζεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου? ενωπιον σου ειναι παντες οι θλιβοντες με.	19 approche de mon âme, venge-la, à cause de mes ennemis, rachète-moi.
20 Ονειδισμος συνετριψε την καρδιαν μου? και ειμαι περιλυπος? περιεμεινα δε συλλυπουμενον, αλλα δεν υπηρξε, και παρηγορητας, αλλα δεν ευρηκα.	20 Toi, tu connais mon insulte, ma honte et mon affront. Devant toi tous mes oppresseurs.
21 Και εδωκαν εις εμε χολην δια φαγητον μου, και εις την διψαν μου με εποτισαν οξος.	21 L'insulte m'a brisé le coeur, jusqu'à défaillir. J'espérais la compassion, mais en vain, desconsolateurs, et je n'en ai pas trouvé.
22 Ας γεινη η τραπεζα αυτων εμπροσθεν αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις βροχον.	22 Pour nourriture ils m'ont donné du poison, dans ma soif ils m'abreuvaient de vinaigre.
23 Ας σκοτισθωσιν οι οφθαλμοι αυτων δια να μη βλεπωσι? και την ραχιν αυτων διαπαντος κυρτωσον.	23 Que devant eux leur table soit un piège et leur abondance un traquenard;
24 Εκχεε επ' αυτους την οργην σου? και ο θυμος της αγανακτησεως σου ας συλλαβη αυτους.	24 que leurs yeux s'enténèbrent pour ne plus voir, fais qu'à tout instant les reins leur manquent!
25 Ας γεινωσιν ερημα τα παλατια αυτων? εν ταις σκηναις αυτων ας μη ηναι ο κατοικων.	25 Déverse sur eux ton courroux, que le feu de ta colère les atteigne;
26 Διοτι εκεινον, τον οποιον συ επαταξας, αυτοι κατεδιωξαν? και λαλουσι περι του πονου εκεινων, τους οποιους επληγωσας.	26 que leur enclos devienne un désert, que leurs tentes soient sans habitants:
27 Προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων, και ας μη εισελθωσιν εις την δικαιοσυνην σου.	27 ils s'acharnent sur celui que tu frappes, ils rajoutent aux blessures de ta victime.
28 Ας εξαλειφθωσιν εκ βιβλου ζωντων και μετα των δικαιων ας μη καταγραφθωσιν.	28 Charge-les, tort sur tort, qu'ils n'aient plus d'accès à ta justice;
29 Εμε δε, τον πτωχον και λελυπημενον, η σωτηρια σου, Θεε, ας με υψωση.	29 qu'ils soient rayés du livre de vie, retranchés du compte des justes.
30 Θελω αινεσει το ονομα του Θεου εν ωδη και θελω μεγαλυνει αυτον εν υμνοις.	30 Et moi, courbé, blessé, que ton salut, Dieu, me redresse!
31 Τουτο βεβαιως θελει αρεσει εις τον Κυριον, υπερ μοσχον νεον εχοντα κερατα και οπλας.	31 Je louerai le nom de Dieu par un cantique, je le magnifierai par l'action de grâces;
32 Οι ταπεινοι θελουσιν ιδει? θελουσι ευφρανθη? και η καρδια υμων των εκζητουντων τον Θεον θελει ζησει.	32 cela plaît à Yahvé plus qu'un taureau, une forte bête avec corne et sabot.
33 Διοτι εισακουει των πενητων ο Κυριος και τους δεσμιους αυτου δεν καταφρονει.	33 Ils ont vu, les humbles, ils jubilent; chercheurs de Dieu, que vive votre coeur!
34 Ας αινεσωσιν αυτον οι ουρανοι και η γη, αι θαλασσαι και παντα τα κινουμενα εν αυταις.	34 Car Yahvé exauce les pauvres, il n'a pas méprisé ses captifs.
35 Διοτι ο Θεος θελει σωσει την Σιων, και θελει οικοδομησει τας πολεις του Ιουδα? και θελουσι κατοικησει εκει και θελουσι κληρονομησει αυτην.	35 Que l'acclament le ciel et la terre, la mer et tout ce qui s'y remue!
36 Και το σπερμα των δουλων αυτου θελει κληρονομησει αυτην, και οι αγαπωντες το ονομα αυτου θελουσι κατοικει εν αυτη.	36 Car Dieu sauvera Sion, il rebâtira les villes de Juda, là, on habitera, on possédera;
	37 la lignée de ses serviteurs en hérite et les amants de son nom y demeurent.