ΙΩΒ - Giobbe - Job 13

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου? το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.	1 Behold my eye hath seen all these things, and my ear hath heard them, and I have understood them all.
2 Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω? δεν ειμαι κατωτερος υμων.	2 According to your knowledge I also know: neither am I inferior to you.
3 Αλλ' ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.	3 But yet I will speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
4 Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους? εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.	4 Having first shewn that you are forgers of lies, and maintainers of perverse opinions.
5 Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.	5 And I wish you would hold your peace, that you might be thought to be wise men..
6 Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.	6 Hear ye therefore my reproof, and attend to the judgment of my lips.
7 Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;	7 Hath God any need of your lie, that you should speak deceitfully for him?
8 Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;	8 Do you accept his person, and do you endeavour to judge for God?
9 Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;	9 Or shall it please him, from whom nothing can be concealed ? or shall he be deceived as a man, with your deceitful dealings ?
10 Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.	10 He shall reprove you, because in secret you accept his person.
11 Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ' υμας;	11 As soon as he shall move himself, he shall trouble you: and his dread shall fall upon you.
12 τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.	12 Your remembrance shall be compared to ashes, and your necks shall be brought to clay.
13 Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ' εμε ο, τι δηποτε.	13 Hold your peace a little while, that I may speak whatsoever my mind shall suggest to me.
14 δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;	14 Why do I tear my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?
15 Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον? πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.	15 Although he should bill me, I will trust in him: but yet I will reprove my ways in his sight.
16 Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου? διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.	16 And he shall be my saviour: for no hypocrite shall come before his presence.
17 Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.	17 Hear ye my speech, and receive with Sour ears hidden truths.
18 Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου? εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.	18 If I shall be judged, I know that I shall be found just.
19 Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ' εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;	19 Who is he that will plead against me? let him come: why am I consumed holding my peace?
20 Μονον δυο μη καμης εις εμε? τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου?	20 Two things only do not to me, and then from thy face I shall not be hid:
21 την χειρα σου απομακρυνον απ' εμου? και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.	21 Withdraw thy hand far from me, and let not thy dread terrify me.
22 Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη? η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.	22 Call me, and I will answer thee: or else I will speak, and do thou answer me.
23 Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.	23 How many are my iniquities and sins? make me know my crimes and offences.
24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;	24 Why hidest thou thy face, and thinkest me thy enemy?
25 Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;	25 Against a leaf, that is carried away with the wind, thou shewest thy power, and thou pursuest a dry straw.
26 Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου?	26 For thou writest bitter things against me, and wilt consume me for the sins of my youth.
27 και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου? σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου?	27 Thou hast put my feet in the stocks, and hast observed all my paths, and hast considered the steps of my feet:
28 οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.	28 Who am to be consumed as rottenness, and as a garment that is moth-eaten.