Proverbs 28

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 The wicked man fleeth, when no man pursueth: but the just, bold as a lion, shall be without dread.	1 Οι ασεβεις φευγουσιν ουδενος διωκοντος? οι δε δικαιοι εχουσι θαρρος ως λεων.
2 For the sine of the land many are the princes thereof: and for the wisdom of a man, and the knowledge of those things that are said, the life of the prince shall be prolonged.	2 Δια τα αμαρτηματα του τοπου πολλοι ειναι οι αρχοντες αυτου? δι' ανθρωπου ομως συνετου και νοημονος το πολιτευμα αυτου θελει διαρκει.
3 A poor man that oppresseth the poor, is like a violent shower, which bringeth a famine.	3 Πτωχος ανθρωπος και δυναστευων πτωχους ειναι ως βροχη κατακλυζουσα, ητις δεν διδει αρτον.
4 They that forsake the law, praise the wicked man: they that keep it, are incensed against him.	4 Οσοι εγκαταλειπουσι τον νομον, εγκωμιαζουσι τους ασεβεις? αλλ' οι φυλαττοντες τον νομον αντιμαχονται εις αυτους.
5 Evil men think not on judgment: but they that seek after the Lord, take notice of all things.	5 Οι κακοι ανθρωποι δεν θελουσι νοησει κρισιν? αλλ' οι ζητουντες τον Κυριον θελουσι νοησει τα παντα.
6 Better is the poor man walking in his simplicity, than the rich in crooked ways.	6 Καλητερος ο πτωχος ο περιπατων εν τη ακεραιοτητι αυτου, παρα τον διεστραμμενον τας οδους αυτου, και αν ηναι πλουσιος.
7 He that keepeth the law is a wise son: but he that feedeth gluttons, shameth his father.	7 Ο φυλαττων τον νομον ειναι υιος συνετος? ο δε φιλος των ασωτων καταισχυνει τον πατερα αυτου.
8 He that heapeth together riches by usury and loan, gathereth them for him that will be bountiful to the poor.	8 Ο αυξανων την περιουσιαν αυτου δια τοκου και πλεονεξιας συναγει αυτην δια τον ελεουντα τους πτωχους.
9 He that turneth away his ears from hearing the law, his prayer shall be as abomination.	9 Του εκκλινοντος το ωτιον αυτου απο του να ακουη τον νομον, και αυτη η προσευχη αυτου θελει εισθαι βδελυγμα.
10 He that deceiveth the just in a wicked way, shall fall in his own destruction: and the upright shall possess his goods.	10 Ο αποπλανων τους ευθεις εις οδον κακην αυτος θελει πεσει εις τον ιδιον αυτου λακκον? αλλ' οι αμεμπτοι θελουσι κληρονομησει αγαθα.
11 The rich man seemeth to himself wise: but the poor man that is prudent shall search him out.	11 Ο πλουσιος ανθρωπος νομιζει εαυτον σοφον? αλλ' ο συνετος πτωχος εξελεγχει αυτον.
12 In the joy of the just there is great glory: when the wicked reign, men are ruined.	12 Οταν οι δικαιοι θριαμβευωσι, μεγαλη ειναι η δοξα? αλλ' οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται.
13 He that hideth his sins, shall not prosper: but he that shall confess, and forsake them, shall obtain mercy.	13 Ο κρυπτων τας αμαρτιας αυτου δεν θελει ευοδωθη? ο δε εξομολογουμενος και παραιτων αυτας θελει ελεηθη.
14 Blessed is the man that is always fearful: but he that is hardened in mind, shall fall into evil.	14 Μακαριος ο ανθρωπος ο φοβουμενος παντοτε? οστις ομως σκληρυνει την καρδιαν αυτου, θελει πεσει εις συμφοραν.
15 As a roaring lion, and a hungry bear, so is a wicked prince over the poor people.	15 Λεων βρυχωμενος και αρκτος πεινωσα ειναι διοικητης ασεβης επι λαον πενιχρον.
16 A prince void of prudence shall oppress many by calumny: but he that hateth covetousness, shall prolong his days.	16 Ο ηγεμων ο στερουμενος συνεσεως πληθυνει τας καταδυναστειας? ο δε μισων την αρπαγην θελει μακρυνει τας ημερας αυτου.
17 A man that doth violence to the blood of a person, if he flee even to the pit, no man will stay him.	17 Ο ανθρωπος ο ενοχος αιματος ανθρωπου θελει σπευσει εις τον λακκον? ουδεις θελει κρατησει αυτον.
18 He that walketh uprightly, shall be saved: he that is perverse in his ways shall fall at once.	18 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι θελει σωθη? ο δε διεστραμμενος εν ταις οδοις αυτου θελει πεσει δια μιας.
19 He that tilleth his ground, shall be filled with bread: but he that followeth idleness shall be filled with poverty.	19 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας θελει εμπλησθη πτωχειας.
20 A faithful man shall be much praised: but he that maketh haste to be rich, shall not be innocent.	20 Ο πιστος ανθρωπος θελει εχει πολλην ευλογιαν? αλλ' οστις σπευδει να πλουτηση, δεν θελει μεινει ατιμωρητος.
21 He that hath respect to a person in judgment, doth not well: such a man even for a morsel of bread forsaketh the truth.	21 Να ηναι τις προσωποληπτης, δεν ειναι καλον? διοτι ο τοιουτος ανθρωπος δι' εν κομματιον αρτου θελει ανομησει.
22 A man, that maketh haste to be rich, and envieth others, is ignorant that poverty shall come upon him.	22 Ο εχων πονηρον οφθαλμον σπευδει να πλουτηση, και δεν καταλαμβανει οτι η ενδεια θελει ελθει επ' αυτον.
23 He that rebuketh a man, shall afterward find favour with him, more than he that by a flattering tongue deceiveth him.	23 Ο ελεγχων ανθρωπον υστερον θελει ευρει περισσοτεραν χαριν, παρα τον κολακευοντα δια της γλωσσης.
24 He that stealeth any thing from his father, or from his mother: and saith, This is no sin, is the partner of a murderer.	24 Ο κλεπτων τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου, και λεγων, Τουτο δεν ειναι αμαρτια, αυτος ειναι συντροφος του ληστου.
25 He that boasteth, and puffeth up himself, stirreth up quarrels: but he that trusteth in the Lord, shall be healed.	25 Ο αλαζων την καρδιαν διεγειρει εριδας? ο δε θαρρων επι Κυριον θελει παχυνθη.
26 He that trusteth in his own heart, is a fool: but he that walketh wisely, he shall be saved.	26 Ο θαρρων επι την ιδιαν αυτου καρδιαν ειναι αφρων? αλλ' ο περιπατων εν σοφια, ουτος θελει σωθη.
27 He that giveth to the poor, shall not want: he that despiseth his entreaty, shall suffer indigence.	27 Οστις διδει εις τους πτωχους, δεν θελει ελθει εις ενδειαν? αλλ' οστις αποστρεφει τους οφθαλμους αυτου, θελει εχει πολλας καταρας.
28 When the wicked rise up, men shall hide themselves: when they perish, the lust shall be multiplied.	28 Οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται? αλλ' εν τη απωλεια εκεινων οι δικαιοι πληθυνονται.