Job 13

DOUAI-RHEIMS	Biblia Tysiąclecia
1 Behold my eye hath seen all these things, and my ear hath heard them, and I have understood them all.	1 To wszystko me oko widziało, słyszało, pojęło me ucho.
2 According to your knowledge I also know: neither am I inferior to you.	2 Co wiecie, i ja wiem także. Nie ustępuję wam w niczym.
3 But yet I will speak to the Almighty, and I desire to reason with God.	3 Lecz mówić chcę z Wszechmogącym, bronić się będę u Boga.
4 Having first shewn that you are forgers of lies, and maintainers of perverse opinions.	4 Bo wy zmyślacie oszustwa, lekarze nic nie warci.
5 And I wish you would hold your peace, that you might be thought to be wise men..	5 Gdybyście chcieli zamilknąć, byłby to znak roztropności.
6 Hear ye therefore my reproof, and attend to the judgment of my lips.	6 Słuchajcie mego sprzeciwu, na odpowiedź mych warg zważajcie.
7 Hath God any need of your lie, that you should speak deceitfully for him?	7 Czy Boga złem osłonicie? Wszechmogącego obronicie kłamstwem?
8 Do you accept his person, and do you endeavour to judge for God?	8 (Tak) Jego stronę trzymacie? Czy rzecznikami jesteście Bożymi?
9 Or shall it please him, from whom nothing can be concealed ? or shall he be deceived as a man, with your deceitful dealings ?	9 Czy dobrze by było, gdyby was doświadczył? Czy można z Niego szydzić jak z człowieka?
10 He shall reprove you, because in secret you accept his person.	10 Przywoła was do rozsądku, jeśli w ukryciu stronniczo mówicie.
11 As soon as he shall move himself, he shall trouble you: and his dread shall fall upon you.	11 Czy Majestat nie budzi lęku? Czy nie przejmuje was grozą?
12 Your remembrance shall be compared to ashes, and your necks shall be brought to clay.	12 Zdaniami z piasku wy strofujecie; wszak wasze tarcze są z gliny.
13 Hold your peace a little while, that I may speak whatsoever my mind shall suggest to me.	13 Milczcie, niech ja teraz powiem, cokolwiek może przyjść na mnie.
14 Why do I tear my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?	14 Między zęby stale biorę swe ciało, własne swe życie nadstawiam.
15 Although he should bill me, I will trust in him: but yet I will reprove my ways in his sight.	15 Choćby mnie zabił Wszechmocny - ufam, i dróg moich przed Nim chcę bronić.
16 And he shall be my saviour: for no hypocrite shall come before his presence.	16 To mi wystarczy za obronę. Nieprawy do Niego nie dojdzie.
17 Hear ye my speech, and receive with Sour ears hidden truths.	17 Słuchajcie pilnie mej mowy, na słowa me uszu nadstawcie.
18 If I shall be judged, I know that I shall be found just.	18 Mam gotową obronę przed sądem, pewien, że jestem niewinny.
19 Who is he that will plead against me? let him come: why am I consumed holding my peace?	19 Kto chce się ze mną prawować? A teraz umilknę i umrę.
20 Two things only do not to me, and then from thy face I shall not be hid:	20 Uczyń mi tylko dwie rzeczy, na pewno nie stchórzę przed Tobą:
21 Withdraw thy hand far from me, and let not thy dread terrify me.	21 Odejmij ode mnie Twą rękę i spraw, bym nie bał się Ciebie.
22 Call me, and I will answer thee: or else I will speak, and do thou answer me.	22 Mów pierwszy, a ja niech odpowiem, lub ja przemówię, Ty po mnie.
23 How many are my iniquities and sins? make me know my crimes and offences.	23 Ile mam przewin i grzechów? Ujawnij występki i winy!
24 Why hidest thou thy face, and thinkest me thy enemy?	24 Czemu chowasz swoje oblicze? Czemu mnie poczytujesz za wroga?
25 Against a leaf, that is carried away with the wind, thou shewest thy power, and thou pursuest a dry straw.	25 Chcesz liść gnany wiatrem płoszyć, prześladować słomę (już) wyschłą?
26 For thou writest bitter things against me, and wilt consume me for the sins of my youth.	26 Przypisujesz mi czyny gwałtu, wspominasz grzechy młodości.
27 Thou hast put my feet in the stocks, and hast observed all my paths, and hast considered the steps of my feet:	27 Nogi zakułeś w kajdany, dokładnie drogi me śledzisz, ślady stóp moich badasz.
28 Who am to be consumed as rottenness, and as a garment that is moth-eaten.	28 Jak próchno się to rozpadnie, niczym ubranie zjedzone przez mole.