Daniele 7

DIODATI	LXX
1 NELL’anno primo di Belsasar, re di Babilonia, Daniele vide un sogno, e delle visioni del suo capo, sopra il suo letto. Allora egli scrisse il sogno, e dichiarò la somma delle cose.	1 ετους πρωτου βασιλευοντος βαλτασαρ χωρας βαβυλωνιας δανιηλ οραμα ειδε παρα κεφαλην επι της κοιτης αυτου τοτε δανιηλ το οραμα ο ειδεν εγραψεν εις κεφαλαια λογων
2 Daniele adunque prese a dire: Io riguardava nella mia visione, di notte, ed ecco, i quattro venti del cielo salivano impetuosamente in sul mar grande.	2 επι της κοιτης μου εθεωρουν καθ' υπνους νυκτος και ιδου τεσσαρες ανεμοι του ουρανου ενεπεσον εις την θαλασσαν την μεγαλην
3 E quattro gran bestie salivano fuor del mare, differenti l’una dall’altra.	3 και τεσσαρα θηρια ανεβαινον εκ της θαλασσης διαφεροντα εν παρα το εν
4 La prima era simile ad un leone, ed avea delle ale d’aquila; io stava riguardando, finchè le furono divelte le ale, e fu fatta levar da terra, e che si rizzò in piè, a guisa d’uomo; e le fu dato cuor d’uomo.	4 το πρωτον ωσει λεαινα εχουσα πτερα ωσει αετου εθεωρουν εως οτου ετιλη τα πτερα αυτης και ηρθη απο της γης και επι ποδων ανθρωπινων εσταθη και ανθρωπινη καρδια εδοθη αυτη
5 Poi, ecco un’altra seconda bestia, simigliante ad un orso, la quale si levò da un lato, ed avea tre costole in bocca, fra i suoi denti. E le fu detto così: Levati, mangia molta carne.	5 και ιδου μετ' αυτην αλλο θηριον ομοιωσιν εχον αρκου και επι του ενος πλευρου εσταθη και τρια πλευρα ην εν τω στοματι αυτης και ουτως ειπεν αναστα καταφαγε σαρκας πολλας
6 Poi io riguardava, ed eccone un’altra, simigliante ad un pardo, la quale avea quattro ale d’uccello in sul dosso; e quella bestia avea quattro teste, e le fu data la signoria.	6 και μετα ταυτα εθεωρουν θηριον αλλο ωσει παρδαλιν και πτερα τεσσαρα επετεινον επανω αυτου και τεσσαρες κεφαλαι τω θηριω και γλωσσα εδοθη αυτω
7 Appresso, io riguardava nelle visioni di notte, ed ecco una quarta bestia, spaventevole, terribile, e molto forte, la quale avea di gran denti di ferro; ella mangiava, e tritava e calpestava il rimanente co’ piedi; ed era differente da tutte le bestie, ch’erano state davanti a lei, ed avea dieci corna.	7 μετα δε ταυτα εθεωρουν εν οραματι της νυκτος θηριον τεταρτον φοβερον και ο φοβος αυτου υπερφερων ισχυι εχον οδοντας σιδηρους μεγαλους εσθιον και κοπανιζον κυκλω τοις ποσι καταπατουν διαφορως χρωμενον παρα παντα τα προ αυτου θηρια ειχε δε κερατα δεκα
8 Io poneva mente a queste corna, ed ecco un altro corno piccolo saliva fra quelle, e tre delle prime corna furono divelte d’innanzi a quello; ed ecco, quel corno avea degli occhi simiglianti agli occhi d’un uomo, ed una bocca che proferiva cose grandi	8 και βουλαι πολλαι εν τοις κερασιν αυτου και ιδου αλλο εν κερας ανεφυη ανα μεσον αυτων μικρον εν τοις κερασιν αυτου και τρια των κερατων των πρωτων εξηρανθησαν δι' αυτου και ιδου οφθαλμοι ωσπερ οφθαλμοι ανθρωπινοι εν τω κερατι τουτω και στομα λαλουν μεγαλα και εποιει πολεμον προς τους αγιους
9 Io stava riguardando, finchè i troni furono posti, e che l’Antico de’ giorni si pose a sedere; il suo vestimento era candido come neve, e i capelli del suo capo erano simili a lana netta, e il suo trono era a guisa di scintille di fuoco, e le ruote d’esso simili a fuoco ardente.	9 εθεωρουν εως οτε θρονοι ετεθησαν και παλαιος ημερων εκαθητο εχων περιβολην ωσει χιονα και το τριχωμα της κεφαλης αυτου ωσει εριον λευκον καθαρον ο θρονος ωσει φλοξ πυρος
10 Un fiume di fuoco traeva, ed usciva dalla sua presenza; mille migliaia gli ministravano, e diecimila decine di migliaia stavano davanti a lui; il giudicio si tenne, e i libri furono aperti.	10 και εξεπορευετο κατα προσωπον αυτου ποταμος πυρος χιλιαι χιλιαδες εθεραπευον αυτον και μυριαι μυριαδες παρειστηκεισαν αυτω και κριτηριον εκαθισε και βιβλοι ηνεωχθησαν
11 Allora io riguardai, per la voce delle grandi parole, che quel corno proferiva; e riguardai, finchè la bestia fu uccisa, e il suo corpo fu distrutto, e fu dato ad essere arso col fuoco.	11 εθεωρουν τοτε την φωνην των λογων των μεγαλων ων το κερας ελαλει και απετυμπανισθη το θηριον και απωλετο το σωμα αυτου και εδοθη εις καυσιν πυρος
12 La signoria fu eziandio tolta alle altre bestie, e fu loro dato prolungamento di vita, fino ad un tempo, e termine costituito.	12 και τους κυκλω αυτου απεστησε της εξουσιας αυτων και χρονος ζωης εδοθη αυτοις εως χρονου και καιρου
13 Io riguardava nelle visioni notturne, ed ecco, con le nuvole del cielo, veniva uno, simile ad un figliuol d’uomo; ed egli pervenne fino all’Antico de’ giorni, e fu fatto accostar davanti a lui.	13 εθεωρουν εν οραματι της νυκτος και ιδου επι των νεφελων του ουρανου ως υιος ανθρωπου ηρχετο και ως παλαιος ημερων παρην και οι παρεστηκοτες παρησαν αυτω
14 Ed esso gli diede signoria, e gloria, e regno; e tutti i popoli, nazioni, e lingue, devono servirgli; la sua signoria è una signoria eterna, la qual non trapasserà giammai; e il suo regno è un regno che non sarà giammai distrutto	14 και εδοθη αυτω εξουσια και παντα τα εθνη της γης κατα γενη και πασα δοξα αυτω λατρευουσα και η εξουσια αυτου εξουσια αιωνιος ητις ου μη αρθη και η βασιλεια αυτου ητις ου μη φθαρη
15 Quant’è a me Daniele lo spirito mi venne meno in mezzo del corpo, e le visioni del mio capo mi conturbarono.	15 και ακηδιασας εγω δανιηλ εν τουτοις εν τω οραματι της νυκτος
16 E mi accostai ad uno de’ circostanti, e gli domandai la verità intorno a tutte queste cose; ed egli me la disse, e mi dichiarò l’interpretazione delle cose, dicendo:	16 προσηλθον προς ενα των εστωτων και την ακριβειαν εζητουν παρ' αυτου υπερ παντων τουτων αποκριθεις δε λεγει μοι και την κρισιν των λογων εδηλωσε μοι
17 Queste quattro gran bestie significano quattro re, che sorgeranno dalla terra.	17 ταυτα τα θηρια τα μεγαλα εισι τεσσαρες βασιλειαι αι απολουνται απο της γης
18 E poi i santi dell’Altissimo riceveranno il regno, e lo possederanno in perpetuo, ed in sempiterno.	18 και παραληψονται την βασιλειαν αγιοι υψιστου και καθεξουσι την βασιλειαν εως του αιωνος και εως του αιωνος των αιωνων
19 Allora io desiderai di sapere la verità intorno alla quarta bestia, ch’era differente da tutte le altre, ed era molto terribile; i cui denti erano di ferro, e le unghie di rame; che mangiava, tritava, e calpestava il rimanente co’ piedi;	19 τοτε ηθελον εξακριβασασθαι περι του θηριου του τεταρτου του διαφθειροντος παντα και υπερφοβου και ιδου οι οδοντες αυτου σιδηροι και οι ονυχες αυτου χαλκοι κατεσθιοντες παντας κυκλοθεν και καταπατουντες τοις ποσι
20 e intorno alle dieci corna ch’ella avea in capo, e intorno a quell’ultimo, che saliva, e d’innanzi al quale tre erano cadute; e intorno a ciò che quel corno avea degli occhi, e una bocca che proferiva cose grandi; e che l’aspetto di esso era maggiore di quello de’ suoi compagni.	20 και περι των δεκα κερατων αυτου των επι της κεφαλης και του ενος του αλλου του προσφυεντος και εξεπεσαν δι' αυτου τρια και το κερας εκεινο ειχεν οφθαλμους και στομα λαλουν μεγαλα και η προσοψις αυτου υπερεφερε τα αλλα
21 Io avea riguardato, e quel corno faceva guerra co’ santi, e li vinceva;	21 και κατενοουν το κερας εκεινο πολεμον συνισταμενον προς τους αγιους και τροπουμενον αυτους
22 finchè l’Antico de’ giorni venne, e il giudicio fu dato a’ santi dell’Altissimo; e venne il tempo che i santi doveano possedere il regno.	22 εως του ελθειν τον παλαιον ημερων και την κρισιν εδωκε τοις αγιοις του υψιστου και ο καιρος εδοθη και το βασιλειον κατεσχον οι αγιοι
23 E colui mi disse così: La quarta bestia significa un quarto regno che sarà in terra, il qual sarà differente da tutti quegli altri regni, e divorerà tutta le terra, e la calpesterà, e la triterà.	23 και ερρεθη μοι περι του θηριου του τεταρτου οτι βασιλεια τεταρτη εσται επι της γης ητις διοισει παρα πασαν την γην και αναστατωσει αυτην και καταλεανει αυτην
24 E le dieci corna significano dieci re, che sorgeranno di quel regno; ed un altro sorgerà dopo loro, il qual sarà differente da’ precedenti, ed abbatterà tre re.	24 και τα δεκα κερατα της βασιλειας δεκα βασιλεις στησονται και ο αλλος βασιλευς μετα τουτους στησεται και αυτος διοισει κακοις υπερ τους πρωτους και τρεις βασιλεις ταπεινωσει
25 E proferirà parole contro all’Altissimo, e distruggerà i santi dell’Altissimo; e penserà di mutare i tempi, e la Legge; e i santi gli saran dati nelle mani fino ad un tempo, più tempi, e la metà d’un tempo.	25 και ρηματα εις τον υψιστον λαλησει και τους αγιους του υψιστου κατατριψει και προσδεξεται αλλοιωσαι καιρους και νομον και παραδοθησεται παντα εις τας χειρας αυτου εως καιρου και καιρων και εως ημισους καιρου
26 Poi si terrà il giudicio, e la sua signoria gli sarà tolta; ed egli sarà sterminato, e distrutto fino all’estremo.	26 και η κρισις καθισεται και την εξουσιαν απολουσι και βουλευσονται μιαναι και απολεσαι εως τελους
27 E il regno, e la signoria, e la grandezza de’ regni, che sono sotto tutti i cieli, sarà data al popolo de’ santi dell’Altissimo; il regno d’esso sarà un regno eterno, e tutti gl’imperi gli serviranno, ed ubbidiranno.	27 και την βασιλειαν και την εξουσιαν και την μεγαλειοτητα αυτων και την αρχην πασων των υπο τον ουρανον βασιλειων εδωκε λαω αγιω υψιστου βασιλευσαι βασιλειαν αιωνιον και πασαι αι εξουσιαι αυτω υποταγησονται και πειθαρχησουσιν αυτω
28 Qui è la fine delle parole. Quant’è a me Daniele, i miei pensieri mi spaventarono forte, e il color del mio volto fu mutato in me; e conservai la cosa nel mio cuore	28 εως καταστροφης του λογου εγω δανιηλ σφοδρα εκστασει περιειχομην και η εξις μου διηνεγκεν εμοι και το ρημα εν καρδια μου εστηριξα